جیمز میلنر: “شما باید بارها و بارها خود را ثابت کنید” | لیورپول

آجیمز میلنر، ورزشکار 36 ساله مجردی که «فقط سعی می کند به راه خود ادامه دهد» در بالاترین سطح، زمان کمی برای یادآوری خاطرات دارد. با این حال، با یک نقطه عطف مهم در افق، او هیچ جایگزینی ندارد. هافبک لیورپول روز پنجشنبه بیستمین سالگرد اولین بازی خود در لیگ برتر را جشن خواهد گرفت. شاید با یک جلسه یوگا در خانه بعد از تمرین، البته نه با نوشیدنی الکلی.

در آپتون پارک در 10 نوامبر 2002 بود که تری ونبلز فوتبال یک میلنر 16 ساله را آغاز کرد و او را در دقیقه 84 به جای جیسون ویلکاکس در پیروزی 4-3 لیدز مقابل وستهم به میدان آورد. برای دیدگاه، ویلکاکس 51 ساله و مدیر آکادمی منچسترسیتی است. نایجل مارتین روی نیمکت لیدز بود و همسن با میلنر بود. این دروازه بان کهنه کار دومین بازیکن جوان در آن زمان لیگ برتر را کنار گذاشت و از او خواست که از هر لحظه از زندگی حرفه ای که “مثل رعد و برق” می درخشد لذت ببرد. سه مدال لیگ برتر، یک لیگ قهرمانان، دو مدال جام حذفی و دو مدال برنده جام لیگ بعد از آن، این گفتگو همچنان طنین انداز است.

یادم می‌آید که نیگه این را به من می‌گفت و من می‌گفتم: «آن را کنار بگذار، من فقط 16 سال دارم.» بعد بام! بیست سال بعد. میلنر می‌گوید: «او خیلی خوب بود. شما هرگز نمی دانید چه اتفاقی قرار است بیفتد. به سفری که داشته ام و میزان تغییرات مدیری که داشته ام نگاه کنید.

“در فصل دوم، زمانی که پیتر رید شروع به قراردادن بازیکنان از من کرد، من به مدت یک ماه به صورت قرضی به سویدن رفتم زیرا قرار نبود در این بازی شرکت کنم. وقتی برگشتم، هر بازی را انجام دادم. چیزهای کوچکی است من به نیوکاسل رفتم و سر بابی رابسون ظرف چند ماه اخراج شد. یک مدیر جدید [Graeme Souness] او بازیکنان باتجربه تری می خواست، بنابراین، دوباره به صورت قرضی به ویا می روم. وقتی به آن فکر می کنید، موانع بسیار زیادی وجود دارد. اینطور نیست که هر مربی گفته باشد: “من او را به عنوان بازیکن دارم.” شما باید بارها و بارها خودتان را ثابت کنید و می دانید که مردم به شما شک دارند.

میلنر در آستانه یک نقطه عطف دیگر، ۶۰۰مین حضور در لیگ برتر است. تنها سه بازیکن در دوره لیگ برتر به این تعداد رسیده اند – گرت بری (652)، رایان گیگز (632) و فرانک لمپارد (609) – اگرچه هافبک روز یکشنبه به دلیل پروتکل های ضربه مغزی نمی تواند به آن باشگاه منتخب در تاتنهام بپیوندد. از پیروزی 2-0 روز سه شنبه مقابل ناپولی.

این کهنه کار عمر طولانی خود را به خوش شانسی در مصدومیت ها و روحیه هدایت شده نسبت می دهد: “این سرسختی که من باید همیشه بخواهم خودم را ثابت کنم، همیشه بخواهم در تمرینات بهترین بازیکن باشم یا بخواهم بچه های جوان را در پیش فصل نشان دهم. ” همانطور که او آن را توصیف می کند. اما این ثروت و عزم خود اوست. سبک زندگی کامل در سال 2022 برای یک حرفه ای درجه یک غیرمعمول نیست، اما زمانی که میلنر در لیدز در حال پیشرفت بود، متفاوت بود. عزم پولادینی که میلنر را به حرکت در می آورد، که در چالش اخیر او در بازی برنده بازی در مقابل توماس سوچک از وستهام مشهود بود و یورگن کلوپ آن را تأثیری گرانبها بر تیم می داند، از همان ابتدا وجود داشت.

تعداد دفعاتی که مردم گفتند: “اوه، فقط یکی بخور” یا “آیا می توانم وقتی اولین نوشیدنی خود را می خورید، آنجا باشم؟” اگر این اتفاق می افتاد احتمالاً از حضور در آنجا پشیمان می شدند. میتونستم خیلی بی رحم بشم نمی دانی، من هم می توانستم بغل کننده و بوسنده باشم. شما در آن سن تازه در حال یادگیری هستید و فکر می کنید: “چه کاری می توانم انجام دهم تا بهترین باشم؟”

الکل بهترین چیز برای شما نیست؟ درست است، من این کار را نمی کنم. بعد از تمرین به جای بازی در پلی استیشن، کرنر و ضربات آزاد را تمرین می کردم. این بدیهی است که تغییر می کند. پنج سال پیش بعد از تمرین هر روز تیراندازی می کردم و تمام کردنم فوق العاده بود. وقتی بزرگتر می شوید نمی توانید هر روز بعد از تمرین به توپ ضربه بزنید، بنابراین باید پیشرفت کنید. امشب که به خانه برسم یوگا انجام می دهم.

این احتمالاً بدترین جمله در فوتبال است که می‌گویید: «تو مشغولی، تو» یا «ای حرامزاده مشغول». اینطور نیست، اینطور نیست؟ این است که کار خود را به بهترین شکل ممکن انجام دهید و بیشترین بهره را از آن ببرید. الان عادی است. تک تک بازیکنان در آن رختکن قبل از تمرین در باشگاه هستند و اکنون کارهای خود را انجام می دهند. در آن زمان، یا حتی در برخی باشگاه‌های دیگر اکنون، شما ممکن است 5 تا 10 پسر داشته باشید، در حالی که در اینجا 25 است. و به همین دلیل است که بچه‌ها در سطحی هستند که هستند.

میلنر که توصیه های تناسب اندام را با ورزشکاران باتجربه و دوستان جیمی اندرسون و کوین سینفیلد به اشتراک می گذارد، شاهد تحولی در فرهنگ رختکن بوده است. اما، با وجود نظرات “مشغول”، او معتقد است تحصیلاتی که در 16 سالگی دریافت کرده برای موفقیت طولانی مدت در اوج ضروری است.

در آن رختکن در لیدز، شما افرادی مانند Dom Matteo، David Batty و افرادی مانند آن را داشتید. چهارشنبه و یکشنبه تعطیل بودید، بنابراین بچه‌ها اکثراً شنبه‌شب بیرون می‌رفتند، چهارشنبه‌ها تیم‌سازی می‌کردند و پنج‌شنبه در یک کیسه زباله تمرین می‌کردند تا عرق کنند. از سوی دیگر، برخی از آسیب‌هایی که دیدم Dom Matteo با آن بازی می‌کرد – او در حال بریدن کفش‌هایش بود تا بتواند بازی کند. او درد داشت، اما حتی با همسترینگ درجه دو، با آن ادامه داد – زمان متفاوتی بود، اما هر دو مزایا و معایبی داشتند.

“بازیکنان ارشد به خوبی از من مراقبت کردند تا از من در مقابل مطبوعات محافظت کنند و مطمئن شوند که من خیلی زود مصاحبه انجام نمی دهم. زمانی که به آن نیاز داشتم به من یک غلتک می دادند و من از تمیز بودن چکمه هایشان مطمئن می شدم. این روشی متفاوت برای یادگیری با آنچه که اکنون پسران جوان دریافت می کنند بود، اما بدتر نبود، فقط متفاوت بود.

من احساس می کنم خوش شانس هستم که در هر دو دوره حضور داشتم. در لیگ برتر بازی می‌کردم و لغزش هم می‌گرفتم [underpants] از روی زمین بالا بروید، با پرش [for training kit] به اتوبوس، چکمه‌های کاپیتان زیر ۱۹ سال را تمیز کرده و چای‌های داخل اتوبوس را درست می‌کند. برای رسیدن به آنجا باید امتیازات خود را به دست می آوردی. من احساس خوشبختی می کنم که از پس آن برآمدم و کمک کرد، زیرا شما احساس می کنید باید حق حضور در میان این افراد را به دست آورید.” این حق را باید در لیورپول به دست آورد. میلنر از آن مطمئن است.