آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
انتشار مقاله ای در مجله در سال 2017 «واقعاً، واقعاً خشمگین شد»، ایوان شوینارد، کوهنوردی که به یک تاجر بی میل و بنیانگذار شرکت پوشاک در فضای باز پاتاگونیا تبدیل شد.
فوربس در این مقاله، شوینارد را به عنوان یک میلیاردر معرفی کرد و او را به فهرست ثروتمندترین افراد جهان اضافه کرد. در حالی که بسیاری از مردم رویای دستیابی به ثروت نه صفر را در سر می پرورانند، برای شوینارد این نشانه ای بود که او در ماموریت زندگی خود برای تبدیل جهان به مکانی بهتر و عادلانه تر شکست خورده بود.
مقاله فوربس او را در سفری قرار داد تا راهی پیدا کند تا پاتاگونیا را ببخشد، شرکتی که او تقریباً 50 سال پیش با مأموریت کمک به کوهنوردان دیگر تأسیس کرد. این هفته او به این هدف دست یافت و اعلام کرد که تمام سهام پاتاگونیا را به یک تراست واگذار می کند که از سودهای آتی برای “کمک به مبارزه” با بحران آب و هوا استفاده می کند.
Chouinard، 83 ساله، در پیامی به کارکنان و مشتریان گفت: “Earth اکنون تنها سهامدار ما است.” به جای «عمومی» شدن، می‌توانید بگویید «هدف داریم». به جای استخراج ارزش از طبیعت و تبدیل آن به ثروت برای سرمایه گذاران، از ثروتی که پاتاگونیا ایجاد می کند برای محافظت از منبع همه ثروت ها استفاده خواهیم کرد.
Chouinard در توضیح تصمیم خود برای واگذاری شرکت به نیویورک تایمز گفت: “من در مجله فوربس بودم که به عنوان یک میلیاردر لیست شده بود، که واقعاً من را عصبانی کرد.. من یک میلیارد دلار در بانک ندارم. من لکسوس نمی‌رانم.»
Chouinard، که یک سوباروی شکست خورده را با تخته موج سواری به سقف می‌راند، می‌گوید امیدوار است واگذاری این شرکت بر شکل جدیدی از سرمایه‌داری تأثیر بگذارد که در نهایت به چند نفر ثروتمند و چند نفر از مردم فقیر ختم نمی‌شود. .
او یک تاجر است، اما بسیار تصادفی، و توصیف کننده را توهین آمیز می یابد. او یک بار در طی یک سفر چند روزه کوهنوردی به کوه پیکان در وایومینگ به روزنامه‌نگاری از مجله Outside گفت که ترجیح می‌دهد از او به عنوان یک کیسه خاک یاد شود.
شوینارد در پاسخ به چالش خبرنگار، که استدلال می‌کرد نمی‌توانی یک مولتی میلیونر و کثیف بود، گفت که او همه این پول را داد و «حتی یک حساب پس‌انداز هم ندارد».
Chouinard ادامه داد: “اما این حتی موضوع نیست.” «کیسه خاک بودن یک موضوع فلسفه است، نه ثروت شخصی. من یک کیسه خاکی وجودی هستم.»
خبرنگار که از رها کردن آن امتناع کرد، دوباره سعی کرد گفت که شوینارد “تاجر بسیار موفقی” بود و “جایی در طول مسیر حتماً می خواستید تاجر شوید”. شونارد پاسخ داد: «هرگز! تنها چیزی که می خواستم یک صنعتگر باشم.”
و او اینگونه شروع کرد. در سال 1957 او یک کارخانه زغال سنگ دست دوم خرید و یک مغازه آهنگری در یک مرغداری در حیاط پشتی والدینش در بربنک کالیفرنیا راه اندازی کرد. او پیتون های دست ساز – میخ های فلزی یا میخ هایی که برای حمایت از طناب های کوهنوردان در صخره ها رانده می شوند.
پیتون ها در بین دوستان و دیگر کوهنوردان بسیار محبوب بودند. همچنین سودآور بود زیرا او می‌توانست دو پیتون در ساعت جعل کند و هر کدام را به قیمت 1.50 دلار بفروشد (معادل 16 دلار امروز) و به Chouinard زمان و پول برای صرف ماجراجویی می‌دهد.
من اغلب برای نیم روز در استونی پوینت در چاتسورث صعود می کردم، سپس به رینکن می رفتم. [to surf] لیوان عصر، [and] بعد از اینکه در ساحل بین زوما و خط شهرستان برای یافتن خرچنگ‌ها و آببالان شیرجه زدم. من تقریباً همیشه حد مجاز خود را از 10 خرچنگ و 5 آبله داشتم.
او به زودی متوجه شد که می تواند ابزار آهنگری خود را بسته بندی کند و آنها را با خود همراه کند، زیرا در طول زمستان در غرب ایالات متحده بالا و پایین می رود، و در تابستان در سفرهای کوهنوردی در سراسر ایالات متحده و کانادا. یک سال او هفته‌ها را در کوه‌های راکی گذراند و با یک مورد 5 ¢ قوطی غذای گربه ماهی تن مخلوط با بلغور جو دوسر، سیب‌زمینی، «سنجاب زمینی، خروس آبی و خارپشت‌هایی که در آلا تروتسکی با تبر یخ ترور شدند» زنده ماند.
او چند سال بیش از 200 شب را بیرون از خانه خوابید و ادعا می کند که تا نزدیک به 40 سالگی چادر نداشته است. در سال 1962 به دلیل سوار شدن بر قطار باری در آریزونا دستگیر شد و 18 روز را به اتهام “سرگردانی در اطراف” در زندان گذراند. بدون هدف و بدون هیچ وسیله حمایتی آشکار.»
ایده راه اندازی یک تجارت پوشاک در یک سفر کوهنوردی به وجود آمد. در زمستان 1970 در اسکاتلند، او یک پیراهن راگبی خرید تا هنگام صخره نوردی آن را بپوشد، زیرا یقه ضخیم مانع از بریدن تسمه های سخت افزاری او با تجهیزات سنگین می شد. هنگامی که به ایالات متحده بازگشت، او همچنان تاپ را می پوشید – آبی لاجوردی با دو راه راه قرمز و یک زرد – و دوستان کوهنوردش پرسیدند که از کجا می توانند یکی را تهیه کنند.
او متوجه شد و وارد کردن آنها را آغاز کرد، قبل از اینکه به سایر پوشاک و تجهیزات سنگنوردی بپردازد. این شرکت در ابتدا Chouinard Equipment نام داشت، قبل از اینکه او پس از یک سفر متحول کننده به پاتاگونیا، در جنوب آمریکای جنوبی، آن را تغییر داد تا به همراه بهترین دوستش، داگ تامپکینز، بنیانگذار شرکت رقیب در فضای باز، North Face، از کوه فیتز روی بالا برود.
شوینارد در خاطرات دیگری با عنوان Let My People Go to Surfing: The Education of a Remillant Remiiling، نوشت که اگر «باید تاجر می شد»، «این کار را با شرایط خودم انجام می دادم».
“کار باید به صورت روزانه لذت بخش باشد. همه ما باید می آمدیم تا روی توپ های پایمان کار کنیم و هر بار دو پله از پله ها بالا می رفتیم. ما باید با دوستانی محاصره می شدیم که بتوانند هر طور که می خواهند لباس بپوشند، حتی پابرهنه.
دهه‌ها قبل از همه‌گیری، کار انعطاف‌پذیر همیشه استاندارد پاتاگونیا بود، که دفتر مرکزی آن در ونتورا، کالیفرنیا قرار دارد، زیرا یکی از بهترین نقاط موج‌سواری در جهان است.
او در سخنرانی خود در دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس، گفت: «ما وقتی کار می‌کنید اهمیتی نمی‌دهیم، تا زمانی که کار انجام شود». «اگر موج‌سوار جدی هستید، نمی‌روید، «هی، بیا پنجشنبه آینده ساعت ۲ بعدازظهر برویم موج‌سواری کنیم» – این چیزی است که بازنده‌ها می‌گویند.»
هنگامی که موج سواری وجود دارد، به موج سواری می روید، زمانی که پودر وجود دارد، به اسکی پودری می روید. ما می خواستیم شغلی داشته باشیم که در آن اجازه انجام این کار را داشته باشیم. و ما می خواستیم با دوستان کار کنیم – نمی خواستیم با MBA کار کنیم.
“ما می خواستیم قوانین تجارت را زیر پا بگذاریم.”
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
