آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
تگان کاريسون، مدير اجرايي انجمن روانشناسان استراليا، گفت: روانشناساني که عمدتاً صورتحساب انبوه دارند، 12 دلار در ساعت درآمد دارند، به همين دليل است که “فقط براي اکثريت آنها يک گزينه نيست”.
تقریباً نیمی از بزرگسالان استرالیایی در مقطعی از زندگی خود با بیماری روانی مواجه می شوند، اما برای آسیب پذیرترین آنها، دسترسی به مراقبت های بهداشتی روانی مقرون به صرفه دشوارتر شده است زیرا پزشکان عمومی و روانشناسان از پرداخت صورت حساب انبوه دور می شوند.
برای دریافت جلسات روانشناختی با یارانه دولت، به یک طرح مراقبت از سلامت روان مورد تایید پزشک عمومی نیاز است. اما روانشناسان به آبان نیوز استرالیا گفتند که آنها نیز در حال کاهش صدور صورتحساب انبوه هستند و حتی یکی از آنها مجبور شد که کار خود را به طور کلی تعطیل کند.
کریسون گفت: “تخفیف فعلی مدیکر برای روانشناسان ثبت نام شده 89 دلار است و تخفیف به هیچ وجه با نرخ تورم مطابقت نداشته است.”
«تنها 6 درصد از روانشناسان خصوصی می توانند صورت حساب انبوه را پرداخت کنند، اما 78 درصد می گویند که اگر تخفیف مشتری به 150 دلار در هر جلسه افزایش یابد، صورت حساب انبوه را پرداخت می کنند.
اگر روانشناسان، که بسیاری از آنها صاحب مشاغل کوچک خود هستند، درهای خود را باز نگه دارند، باید تفاوت بین هزینه واقعی خدمات و مبلغ تخفیف را به مصرف کننده منتقل کنند.
اما همه مصرف کنندگان توانایی پرداخت هزینه را ندارند. یک روانشناس بالینی کاملاً انبوه که در آدلاید کار می کند، به آبان نیوز استرالیا گفت که او “به شدت” می خواهد صورتحساب انبوه را ادامه دهد و اغلب از مشتریانش هزینه ای دریافت نمی کند، حتی اگر آنها از پزشک عمومی خود ارجاع نداشته باشند، زیرا مدت زمان انتظار برای دیدن یک پزشک عمومی طولانی است و مراجعین او برای کمک ناامید هستند.
او گفت: «تقریباً غیرممکن است که یک کلینیک را به‌عنوان یک روانشناس صورتحساب انبوه اداره کنیم.
اما اکثریت قریب به اتفاق افرادی که در جایی که من تمرین می کنم به کمک سلامت روان نیاز دارند، بیکار هستند، یا به تازگی از بیمارستان مرخص شده اند، یا به تازگی از زندان آزاد شده اند، که معمولاً به این معنی است که آنها نمی توانند کار کنند و توانایی پرداخت هزینه را ندارند. . من برای صورتحساب انبوه شهرت دارم، بنابراین فشار زیادی روی من وجود دارد. مردم از من التماس می کنند که آنها را قبول کنم و اگر این کار را نکنم، ممکن است در نهایت به بیمارستان بازگردند یا نتایج بد دیگری را تجربه کنند زیرا نمی توانند کمک مورد نیاز خود را دریافت کنند.
او گفت که فکر می کند فقط برای کسانی که نیازی به کارت امتیاز ندارند هزینه خصوصی بگیرد. “اما فقط حدود پنج نفر از مشتریان ما دارنده کارت امتیاز نیستند، بنابراین ارزشش را ندارد.”
روانشناسان بسیار بیشتر از پزشکان عمومی با مراجعان وقت می گذرانند، به این معنی که در یک روز قرارهای کمتری رزرو می کنند و تخفیف کمتری از دولت دریافت می کنند. مانند پزشکان عمومی، آنها باید هزینه های اجاره، آموزش، مدیریت، هزینه های مرتبط با کووید، ثبت نام، نرم افزار بهداشت از راه دور و بیمه را بپردازند.
برای هر جلسه 50 دقیقه ای با یک مشتری، زمان بیشتری برای تحقیق در مورد شرایط یا داروها، ارتباط با ارجاع دهنده، بررسی ارجاعات و برنامه های مراقبتی، نوشتن یادداشت ها و ارائه گزارش صرف می شود.
یک نظرسنجی انجمن روانشناسان استرالیایی از اعضای آن نشان داد که نرخ ساعتی یک روانشناس با پرداخت انبوه به طور متوسط حدود 12 تا 20 دلار پس از محاسبه زمان و هزینه های اضافی.
انجمن از روانشناسان موقت می خواهد – در آخرین مراحل کار تحت نظارت قبل از ثبت نام کامل – بتوانند تحت مدیکر خدمات ارائه دهند. انجمن همچنین مایل است مشوق هایی را برای روانشناسانی که در مناطق کم درآمد، منطقه ای و روستایی کار می کنند، ارائه شود.
یک روانشناس که در مناطق روستایی استرالیا کار می کند به آبان نیوز استرالیا گفت که علیرغم داشتن یک دفتر صورتحساب انبوه کاملاً رزرو شده با لیست انتظار، او مجبور شد سال گذشته مطب خود را تعطیل کند زیرا “دیگر نمی توانستم از این طریق امرار معاش کنم” و مشتریان نمی توانند این کار را انجام دهند. قادر به پرداخت هزینه های خصوصی باشند.
در همین حال، یک روانشناس که در کافس هاربر در ساحل شمالی نیو ساوت ولز کار می‌کرد، گفت که برای مدتی به همه مشتریانش صورتحساب می‌داد، اما مجبور شد هزینه‌های خصوصی را ارائه کند، زیرا «من تقریباً به اندازه یک تمام وقت درآمد داشتم. نظافتچی در بیمارستان». صورتحساب انبوه به این معنی بود که او پس‌انداز و بازنشستگی کمی داشت، و اغلب، او می‌گفت: «فرزندان من بدون آن بودند».
او گفت: «این امکان وجود ندارد که اساساً صورتحساب را به صورت عمده پرداخت کنید و در مطب خصوصی باقی بمانید.
یک زن 52 ساله که در تاسمانی با اضطراب، افسردگی و اختلال دوقطبی زندگی می کند، گفت که بیش از سه سال است که به روانپزشک، روانشناس یا پزشک عمومی مراجعه نکرده است، زیرا توانایی مالی آن را ندارد. درآمد هفتگی 50 دلاری او در هفته بسیار زیاد است و نمی‌تواند واجد شرایط دریافت کارت مراقبت‌های بهداشتی کم درآمد باشد و هیچ پزشک عمومی در منطقه او وجود ندارد که صورتحساب انبوه را بپردازد.
او گفت: “بنابراین من در خانه می مانم، تا حد امکان پول کمتری خرج می کنم و اکنون مشکلات سلامتی خود را خودم مدیریت می کنم.” “این ایده آل نیست و مطمئناً جایی نیست که فکر می کردم در اوایل دهه 50 زندگی خود را پیدا کنم.”
مردی 59 ساله که در استرالیای جنوبی زندگی می کند، گفت که به دلیل آسیب جدی کمر و مشکلات روحی که از دوران کودکی داشته است، سه سال است که بیکار بوده است. پزشک عمومی در شهرش صورتحساب انبوه نمی دهد و او را مجبور به سفر می کند.
او گفت: “من شروع به مراجعه به روانشناس کرده ام اما باید هزینه ای را پرداخت کنم.” همه اینها به این معنی است که من در حال حاضر به دلیل زندگی در جویای کار مجبورم گاهی اوقات بدون غذا و دارو بمانم.
برای زندگی در یک کشور آبرومند بسیار زیاد است… اکنون سال هاست که احساس نمی کنم بخشی از این جامعه هستم.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
