آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
مناز زمانی که فیس بوک به اوج رسید، برای فروپاشی آن دعا کرده ام. در مقاله‌ای در سال 2007، من پیش‌بینی کردم که «همکاران سابق شما فیسبوک را خواهند کشت» با درخواست اینکه بدانند چرا با آنها «دوست» نمی‌شوید و باعث مهاجرت به پلتفرم بعدی می‌شود. چرخه شبکه های اجتماعی در آن زمان این بود: یک شبکه جدید باز می شود، و شما و افرادی که واقعاً دوستشان دارید از یک چت گروهی متحرک لذت می برید تا تمام افرادی که مجبورید تظاهر کن دوست داشتن نشان دادن
این شمشیر دولبه محصولاتی است که بر «اثرات شبکه» متکی هستند – اصطلاح اقتصاددانان برای محصولی که با استفاده از افراد بیشتری بهتر می شود. مطمئناً، ممکن است به فیسبوک بپیوندید زیرا دوستان شما همه آنجا هستند (و افراد بیشتری ممکن است ثبت نام کنند زیرا شما هستید وجود دارد)، اما این بدان معناست که هر بار دوستان شما ترک کردن فیس بوک، دلیلی برای ترک شما نیز هست.
پیش بینی من شکست خورد. فیس بوک برای یک دهه و نیم در برابر سرنوشت تمام شبکه های اجتماعی قبل از خود مقاومت کرد. در گذشته، به راحتی می توان دلیل آن را فهمید: تقلب کرد. این شرکت از پول نقد سرمایه گذار برای خرید و خنثی کردن رقبا استفاده کرد (“بچه ها فیس بوک را به قصد اینستا ترک می کنند؟ خوب است، ما اینستا را خواهیم خرید. ما می دانیم که شما برای انتخاب ارزش قائل هستید!”). ظاهراً از طریق استفاده فریبکارانه از برنامه هایی مانند Onavo از کاربران جاسوسی کرده و از اطلاعات برای شکست دادن رقبا سوء استفاده کرده است. بیش از هر چیز، “هزینه های تعویض” را افزایش داد.
“هزینه های تعویض” یک اصطلاح اقتصادی دیگر است: به معنای “قیمتی است که هنگام تغییر از یک سرویس به سرویس دیگر می پردازید.” تغییر از فیس بوک به رقیب به معنای خداحافظی با جوامع، دوستان و مشتریانی است که در این پلتفرم با آنها معاشرت می کنید. به طور معمول، فناوری هزینه های تعویض بسیار پایینی دارد: آیا می خواهید از T-Mobile به Verizon تغییر دهید؟ فقط شماره خود را پورت کنید دوستان شما حتی نباید بدانند که شما این کار را کرده اید. آنها هنوز هم می توانند با شما تماس بگیرند و شما آنها را.
هزینه‌های جابجایی پایین فناوری چیزی است که صنعت را در روزهای اولیه آن چنان پویا نگه داشته است. مایکروسافت می‌تواند ارتشی از فروشندگان شرکتی را برای تبدیل مایکروسافت آفیس به یک استاندارد صنعتی مستقر کند، سپس اپل می‌تواند فرمت‌های آفیس را مهندسی معکوس کرده و مجموعه آفیس iWork را ایجاد کند. این بدان معناست که کاربران ویندوز می توانند به مک سوئیچ کنند و اسناد Word خود را در Pages، صفحات گسترده اکسل خود را در Numbers و پاورپوینت های خود را در Keynote باز کنند.
برای فیس بوک فرق می کند. برتری این شرکت با تمرکز کلی در بخش فناوری همزمان شد، و به همراه آن، قوانینی که از برندگان آخرین دور جنگ‌های قابلیت همکاری در برابر رقبای جدید محافظت می‌کردند. اپل توانست راه خود را از تله مایکروسافت آفیس مهندسی معکوس کند، اما وای به حال شرکتی که همین ترفند را در اپل امتحان کند – سعی کنید برنامه ای بسازید که به شما امکان می دهد برنامه های آیفون را روی دستگاه اندروید اجرا کنید یا فایل های رسانه ای را بخوانید. شما از فروشگاه‌های کتاب، فیلم یا موسیقی اپل خرید می‌کنید و به سرعت متوجه می‌شوید که قانون اکنون طرف غول‌ها است، نه تازه‌کارها.
همین تغییر قانونی به این معناست که فیس بوک چگونه هزینه های تعویض خود را بالا نگه داشته است. پانزده سال پیش، ساختن پل فیسبوک-MySpace که به شما امکان می‌دهد MySpace را ترک کنید، اما با حذف صندوق ورودی MySpace خود و انتقال پیام‌های منتظر به صندوق ورودی فیسبوک، با دوستان خود در ارتباط باشید، بی‌خطر بود. سعی کنید یکی از آن پل ها را امروز بسازید – انفجار یک تونل فرار از طریق باغ دیواری فیس بوک – و فیس بوک تا زمانی که آوارها از بین بروند از شما شکایت خواهد کرد.
اما هزینه های بالای سوئیچینگ محدودیت هایی دارد. اگر خدمات خود را به اندازه کافی وحشتناک کنید، تعداد معینی از کاربران هزینه تعویض را به درد ماندن ترجیح خواهند داد. و با خروج کاربران، جلوه‌های شبکه به صورت معکوس شروع به کار می‌کنند: اگرچه هر کاربری که به آن ملحق می‌شود، سرویس شما را ارزشمندتر میکند، هر کاربری که ترک میکند سرویس را می‌سازد. کمتر با ارزش اگر فقط در فیسبوک هستید تا با گروه کوچکی از دوستانتان در ارتباط باشید، هر یک از آن دوستانی که می‌روند پرش را برای شما آسان‌تر میکند. و پس از رفتن، وثیقه برای بقیه افراد گروه حتی آسان تر است.
این یک خبر بسیار بد برای فیس بوک است. پس از سال‌ها کندی رشد ایالات متحده، فیسبوک اولین انقباض خود را در ایالات متحده تجربه کرد که منجر به سقوط ۲۳۰ میلیارد دلاری سهام، بزرگترین سقوط در تاریخ شرکت‌های جهانی شد.
اگرچه اکثر کاربران فیس بوک جهانی هستند، اما کاربران آمریکایی آن سود بسیار بیشتری نسبت به کاربران سایر نقاط جهان دارند. از دست دادن یک کاربر آمریکایی است گران. حتی مهم‌تر: ایالات متحده پایگاه اصلی فیسبوک است، و پایگاه کاربر ایالات متحده، اصلی‌ترین ابزار چانه‌زنی آن در مقاومت در برابر مقررات ایالات متحده، و در تامین حمایت ایالات متحده در نبردهای نظارتی خود در خارج از کشور است.
صحبت از نبردهای نظارتی در خارج از کشور: فیس بوک در آستانه اعلام غیرقانونی مدل کسب و کارش بر اساس مقررات عمومی حفاظت از داده های اتحادیه اروپا (GDPR) قرار دارد. مقابله با این سناریو به هزینه‌های سرمایه‌ای هنگفت و تنظیم‌کننده‌های دوستانه اروپایی بستگی دارد و فیسبوک در هر دو مورد کوتاهی میکند. اوه، و اروپایی ها فیسبوک هستند دومین با ارزش ترین کاربران
مسلماً، وقتی سهام یک شرکت کاهش می‌یابد، اینطور نیست که خود شرکت پولی از دست داده باشد – این ضررها به سهامداران ضربه می‌زند، نه خود کسب‌وکار. با این حال، هزینه‌های فیسبوک و قیمت سهام به لطف اتکای شرکت‌های فناوری به کمک‌های سهام به عنوان راهی برای تخفیف در صورت‌حساب‌های دستمزدشان، کاملاً با هم مرتبط هستند. مهندسان، وکلا و دیگر متخصصان پردرآمد و پرتقاضا خوشحال هستند که بخش عمده غرامت خود را در سهام می گیرند و شرط می بنند که قیمت سهام شرکت بالا خواهد رفت و به لطف مالیات می توانند سهام خود را نقد کنند و برنده خود را حفظ کنند. -وضعیت ترجیحی سود سرمایه – در بیشتر نقاط جهان، دستمزدی که برای انجام کار مفید به دست می آورید مشمول مالیات می شود. بسیار نرخ بالاتر از برنده‌ای که از شرط‌بندی‌های خوش شانس روی سهام به دست می‌آورید.
حتی قبل از سقوط سهامش از صخره، فیسبوک در بحران استخدام چند ساله غرق شده بود. هیچ کس نمی خواست برای فیس بوک کار کند، زیرا این یک شرکت وحشتناک است که محصولات وحشتناکی را تولید می کند که همه از آنها متنفرند و فقط از آن استفاده می کنند زیرا این شرکت سیستم را تقلب کرده است تا کاربران را به دلیل تغییر مجازات مجازات کند.
فیسبوک قبلاً حق بیمه دستمزد می‌پرداخت، و شیرین‌کننده‌هایی را به کارگرانی که تقاضا داشتند در ازای بررسی وجدان‌شان در درب خانه ارائه می‌کرد. آن شیرین‌کننده‌ها عمدتاً به شکل سهام بودند، به این معنی که تمام آن متامیت‌های انعطاف‌پذیر اخلاقی زمانی که قیمت سهام شرکت از صخره سقوط کرد، دستمزد سنگینی دریافت کردند. انتظار داشته باشید که تعداد زیادی از آنها را ترک کنند – و انتظار داشته باشید که شرکت مجبور شود حتی بیشتر برای جایگزینی آنها بپردازد. شرکت هایی با کاهش قیمت سهام نمی توانند از کمک های بلاعوض برای جذب کارگران استفاده کنند.
فیسبوک اکنون به طرز معروفی سعی میکند برای نجات خود به واقعیت مجازی بپیوندد. این یک بازی گران قیمت است. قرار است بسیاری از کاربران خود را از خود دور کند. بسیاری از کارگران مورد تقاضا خود را بیگانه خواهد کرد. بسیاری از رگولاتورها را به وحشت می اندازد.
در همین حال، هزینه های جابجایی برای افرادی که می خواهند از کشتی بپرند کم می شود. فقط این نیست که تعداد کمتری از افرادی که می خواهید با آنها صحبت کنید هنوز در فیس بوک هستند. حتی اگر کسی باشد که شرکت مجازی او را تحمل نکنید، قانونگذاران در ایالات متحده و اروپا در حال کار بر روی قانونی هستند که فیس بوک را مجبور می کند تا به اشخاص ثالث اجازه دهد تا خدمات جدید را با آن “فدراسیون” کنند. این بدان معناست که می‌توانید فیسبوک را ترک کنید و به یک رقیب تازه‌کار بپیوندید – مثلاً یکی توسط یک سازمان غیرانتفاعی که به حریم خصوصی احترام می‌گذارد یا حتی یک تعاونی متعلق به کاربر – و همچنان با جوامع، مشتریان و خانواده‌ای که در غرق شدن فیسبوک پشت سر گذاشته‌اید، پیام‌هایی مبادله کنید. کشتی.
به مدت 15 سال، منتظر بودم تا فیس بوک به سرنوشت هر داستان موفقیت مبتنی بر تأثیرات شبکه دچار شود – تا افت شدیدی را تجربه کنم که توسط افرادی که سرویس را ترک می کنند و ارزشی را که برای آن به ارمغان آورده اند با خود می برند. فیسبوک اکنون باید به نحوی کاربرانی را که از شکست‌ها و رسوایی‌های بی‌پایانش خسته شده‌اند، حفظ کند، در حالی که بودجه محوری برای VR را تأمین میکند، در حالی که از چالش‌های نظارتی جهانی برای مدل کسب‌وکار خود جلوگیری میکند، در حالی که حق بیمه هنگفتی برای دستمزد می‌پردازد. برای جذب و حفظ کارگرانی که برای تحقق هر یک از اینها به آن نیاز دارد. همه اینها در میان هجوم باارزش‌ترین کاربران آن و حمله نظارتی پیش روی به توانایی آن در استخراج درآمد از فعالیت‌های آنلاین آن کاربران.
قانون استاین معتقد است که “اگر چیزی نتواند برای همیشه ادامه یابد، متوقف خواهد شد.”
فیس بوک نمی تواند برای همیشه ادامه یابد.
-
کوری دکترو نویسنده، فعال و روزنامه نگار علمی تخیلی است. او نویسنده کتاب های زیادی است، از جمله کتاب آینده سرمایه داری Chokepoint، با ربکا جیبلین، در مورد انحصار و انصاف در بازار کار هنرهای خلاق. در سال 2020، او وارد تالار مشاهیر علمی تخیلی و فانتزی کانادا شد.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
