اسرائیل فولاو: نمودارهای مستند جدید ظهور و سقوط ستاره راگبی چهار سال بعد | اسرائیل فولاو

دبلیوچهار ماه مانده به جام جهانی، نیروهای راگبی استرالیا در حال متحد شدن هستند. ماه گذشته تعداد زیادی از بازیکنان به اردو منتقل شدند، کادر مربیگری جدید این هفته رونمایی شد، تعداد زیادی از حامیان مالی جدید در بال ها حضور دارند و رهبران کد با پول نقد در بانک جذب و جذب می کنند. تیم های برنده بر روی چنین پایه هایی ساخته می شوند.

چهار سال پیش، داستان بسیار متفاوت بود. راگبی یک آشفتگی داغ از سرفصل های انفجاری و جناح های متخاصم، در تیم و دولت بود. این قانون به میدان نبرد عمومی ایدئولوژی‌هایی تبدیل شده بود که در جبهه‌های مذهبی، جنسی، مالی، حقوقی و اجتماعی به راه افتادند.

در چشم این طوفان، اسرائیل فولاو بود – ستاره راگبی، پسر پوستر مسیحی و آتش نشان.

فولاو یک اعجوبه NRL و آزمایش قوانین استرالیا قبل از تبدیل شدن به واندرکایند والابی، برای یک دهه یکی از بزرگترین ورزشکاران نسل خود به حساب می آمد. اما او در سال 2018-2019 وقتی که با دیدگاه‌های مذهبی تندرو علنی شد و با پست‌هایش در رسانه‌های اجتماعی که ادعا می‌کرد همجنس‌گرایان در جهنم هستند، باعث آزار بسیاری شد، به بزرگترین منحوس کشور تبدیل شد.

ظهور و سقوط فولاو در یک مستند دو قسمتی قدرتمند به نام “فولائو” ترسیم شده است که این پنجشنبه 18 و 25 مه در تلویزیون ABC نمایش داده می شود. این مستند دارای مصاحبه‌های افشاگرانه با مربیان، هم تیمی‌ها، مشاوران معنوی و حقوقی فولاو است و یک مستند ورزشی نیست. بلکه داستانی عجیب و غم انگیز را روایت می کند که چگونه یک ورزشکار سرشناس خود را به یک فوتبال سیاسی و مذهبی تبدیل کرد.

نل مینچین کارگردان اعتراف می کند: «در نهایت این یک داستان بسیار غم انگیز است. “هزینه اش [former Rugby Australia CEO] قلعه رائلین و [ex-national coach] مایکل چیکا شغل آنها، کمپین جام جهانی 2019 والابی ها را از مسیر خارج کرد، میلیون ها دلار هزینه های حقوقی و مطبوعات بد هزینه کرد و بسیاری از مردم بی گناه را به خاطر سخنان نفرت انگیزی که منتشر کرد، در گوشه ای رها کرد.

اما این داستانی است که باید گفته شود، و مینچین فکر می کند اکنون، چهار سال پس از پایان کار فولاو به عنوان والابی، زمان آن فرا رسیده است. او می‌گوید: «من نمی‌خواهم زخم‌های کهنه را دوباره باز کنم – ما برای رسیدن به نتیجه‌ی عکس آنقدر دقت و زمان صرف کرده‌ایم. “اما موضوعاتی که این پرونده مطرح کرد امروز حتی بیشتر مرتبط هستند، بنابراین زمان آن رسیده است که طوفان آتش را دوباره مرور کنیم و گفتگو کنیم.”

فولاو گروه متنوعی از شخصیت‌ها را گرد هم می‌آورد که در آتش متقابل حماسه‌ای که در پس‌زمینه بحث ازدواج همجنس‌گرایان در سال 2017، پیشروی جام جهانی 2019 ژاپن و انتخابات فدرال «معجزه‌آمیز» اسکات موریسون به وقوع پیوست، در همین راستا اتفاق افتاد. سال مهم‌تر از همه، ایمان عمیق مردم اقیانوس آرام را بررسی می‌کند که اکنون 46 درصد از رده‌های بازی اتحادیه راگبی و NRL را تشکیل می‌دهند.

والابی فعلی سامو کروی و والابی توتای کفو سابق از حمایت خود از فولاو صحبت می کنند و احساسات قطبی کننده پست های او را تایید نمی کنند، بلکه از حق آزادی بیان او دفاع می کنند. آنها عدم مشورت راگبی استرالیا با بازیکنان متولد اقیانوس آرام را قبل از حمایت از رای مثبت توضیح می دهند، قدم اشتباهی که Manly Sea Eagles سال گذشته در شکست پیراهن افتخار خود تکرار کرد.

فولاو از اصل و نسب تونگان است، مردمی که زندگی آنها حول محور خانواده و ایمان می چرخد. در گذشته، بسیاری از قبایل پاسیفیکا به کسانی که دارای تمایلات جنسی سیال بودند، احترام می گذاشتند که می توانستند بین مشاغل مردانه و زنانه حرکت کنند و قدرت جسمی و عاطفی را به نمایش بگذارند. ورود مبلغان مسیحی این وضعیت را تغییر داد و تبعید افراد LGBTQ+ First Nations دنبال شد.

مرد کریستین پاسیفیکا برای عجیب و غریب بودن، گردابی است که مینچین با مصاحبه های تکان دهنده با آن جامعه، از جمله کشیش مسیحی آندره آفاماساگا و تلی توئیتا، هنرمندی از حومه خانه فولاو، مینتو، آن را ثبت می کند. دن پالمر، تنها والابی «خارج» و مربی جدید تیم استرالیا، به طرز قانع‌کننده‌ای از مبارزه‌اش به عنوان یک مرد بسته در یک ورزش کاملاً مستقیم صحبت می‌کند.

نام اسرائیل در زبان عبری به معنای «کشتی با خدا» است و فولاو مظهر آن پیشگویی است. در ابتدا هدایای فیزیکی او دیدگاهی ساده لوحانه از دنیایی را پنهان می کرد که در آن پول، زنان و الکل خدایان رقیب بودند. او که در سال 2012 به راگبی پیوست، از آن به عنوان یک بازی فراگیر صحبت کرد و برای جلد یک مجله LGBTQI+ عکس گرفت. اما درگیری درون فولاو به زودی سریعتر از شهرت او رشد کرد.

سقوط او – و سقوط زشت آن – ویرانگرتر شد. مینچین زمینه و تعادلی را در اختیار ما قرار می دهد که در آن زمان به آن نیاز داشتیم، اما امروزه بسیار مورد استقبال – و حیاتی- هستند. اگرچه خود فولاو از مصاحبه امتناع کرد، اما در فیلم همه جا حضور دارد: زمین سوزان به عنوان بازیکن، موعظه در کلیسای پدرش، تبلیغات لابی مسیحی استرالیا که بودجه جنگ دادگاه او را با راگبی استرالیا بر سر اخراج او تامین کرد، که خارج از دادگاه حل شد.

مینچین می گوید: «غیبت او فیلم متفاوتی را ایجاد کرد، فیلمی که داستان اسرائیل را با صدای افرادی که او با اعمالش تحت تأثیر قرار داده است، متعادل می کند. همانطور که یک تیم از افراد، فرهنگ‌ها، طبقات و فلسفه‌های مختلف تشکیل شده است، یک مستند هم همین‌طور است… اینجاست که کار پیچیده می‌شود.»

با وجود تمام محاسن این پروژه، بازدید مجدد از گرداب یک چالش ضروری است. همانطور که یک چیکای مالیخولیایی می گوید: “این انرژی زیادی از افراد زیادی گرفت و در نهایت … هیچ کس از چیزی نتیجه مثبت دریافت نکرد.” آیا استرالیا چهار سال بعد جامعه ای فراگیرتر است؟ از آنجایی که رای آری/نه جدید بر سر ملت می نشیند، داستان فولاو همچنان پرسش های عمیق اخلاقی و فلسفی را از همه ما می پرسد.