سوراخ اوزون قطب جنوب یکی از بزرگترین سوراخ های ثبت شده است، چه تاثیری بر من دارد؟

در استراتوسفر چه اتفاقی می افتد در استراتوسفر باقی می ماند؟ چگونه سوراخ ازن بر آب و هوا و آب و هوا تأثیر می گذارد؟ تیم خدمات مانیتورینگ جو کوپرنیک (CAMS) اوایل این ماه فاش کرد که سوراخ ازن 2021 یکی از بزرگترین سوراخ‌های ثبت شده است، در واقع “بزرگتر از 75 درصد سوراخ‌های ازن در آن مرحله از فصل از سال 1979”.

اخیراً حتی از خود قطب جنوب بزرگتر بوده است. اما فراتر از تکثیر اشعه ماوراء بنفش بر روی قاره یخ زده، سوراخ ازن چگونه بر من و شما تأثیر می گذارد؟ آیا این تغییرات آب و هوا و گرم شدن کره زمین را بدتر می کند یا فقط موضوع پنگوئن های بیش از حد برنزه شده و جلبک های شکوفه در انتهای جهان است؟

یورونیوز برای تلاش برای درک بهتر تاثیرات سوراخ ازن بر سیستم آب و هوای زمین رسید وینسنت هانری پچ، مدیر ECMWF خدمات نظارت بر جو کوپرنیک.

سال گذشته، الف مطالعه منتشر شده در مجله Nature همبستگی واضحی بین بازیابی احتمالی لایه اوزون، که مطالعه آن را به ممنوعیت CFC پروتکل مونترال نسبت داد، و “مکث” در روند گردش جو در نیمکره جنوبی مشاهده کرد.

از دهه 1990، دانشمندان چندین تغییر را در الگوهای آب و هوایی نیمکره جنوبی مشاهده کردند که به تخریب لایه لایه ازن نسبت داده شد. اینها شامل کاهش بارندگی در استرالیا یا گسترش کمربند باران استوایی آمریکای جنوبی به اروگوئه یا شمال آرژانتین، گشودن زمینه‌های جدید برای کشاورزی در سرزمین‌هایی بود که قبلاً خیلی خشک بودند.

مطالعه طبیعت در ژانویه 2020، درست پس از اینکه سوراخ اوزون به کوچکترین اندازه ثبت شده خود رسید، به روز شد و خوشبینی نسبت به چگونگی تکامل آن در آینده ایجاد کرد.

ادعای پیروزی خیلی زود؟

سپس فصل 2020 فرا رسید، زمانی که دانشمندان طولانی ترین حفره اوزون ثبت شده را مشاهده کردند که تا پایان دسامبر ادامه داشت، با سطح عظیمی نزدیک به 25 میلیون متر مربع در حداکثر آن.

و اکنون لایه اوزون امسال نیز با رشد ناگهانی در ماه سپتامبر به شیوه‌های غیرمنتظره رفتار می‌کند.

در همین حال، در منتهی الیه دیگر سیاره زمین، الف سوراخ غافلگیر کننده ازن قطب شمال در مارس 2020 ظاهر شد، درست در میانه قرنطینه های COVID-19.

وینسنت هانری پچ در مورد مطالعه طبیعت در سال 2020 معتقد است که ممکن است خیلی زود ادعای پیروزی کرده باشیم. در این مقاله آمده است که پروتکل مونترال نه تنها به ناپدید شدن حفره اوزون اجازه می دهد، بلکه با پیشروی گرداب قطبی به سمت قطب جنوب که آن را بیشتر پیش می برد، مقابله کند. این در سال 2020، پس از یک سوراخ مخصوص کوچک ازن منتشر شد. من فکر می کنم. کمی جسورانه بود، زیرا شاهد بودیم که از سالی به سال دیگر تنوع بسیار زیادی وجود دارد.

پس این همه برای هیچ؟

آیا این بدان معناست که پروتکل مونترال برای ممنوعیت گازهای مخرب لایه ازن ناکارآمد است؟ مدیر CAMS می گوید نه از نظر کاهش گازهای CFC. ما در مسیر درستی قرار داریم. از نظر سطح کلر و برم از زمان پروتکل مونترال شروع به کاهش کرده است، اما از نظر لایه اوزون هنوز نشانه‌هایی از بهبود مناسب نداریم.

پچ به یورونیوز می‌گوید: «اگر به جلوگیری از انتشار CFC ادامه دهیم، به حالت عادی باز خواهیم گشت، اما کندتر از حد انتظار، احتمالاً به دلیل تغییرات آب و هوایی. ما انتظار داریم که سوراخ اوزون تا سال 2060 یا 2070 بسته شود، بنابراین مقیاس های دو یا سه ساله چشم انداز کافی را ارائه نمی دهند.

تاثیر سوراخ ازن بر آب و هوا و آب و هوا چیست؟

این است به طور گسترده پذیرفته شده است که سوراخ اوزون گرداب قطبی را به سمت جنوب می راند و آن را در اطراف قطب فشرده می کند و با کوچکتر شدن آن، بادهای آن نیز قوی تر می شوند.

این تأثیراتی در گردش خون نیمکره جنوبی داشته است. برخی از آنها را دانشمندان به خوبی درک می کنند، اما وینسنت هانری پیچ در مورد نتیجه گیری سریع هشدار می دهد: “همه چیز در مورد سیالات است، بنابراین همه چیز به هم مرتبط است. این حرکات سیاره ای مستقل نیستند، اما چگونه دقیقاً برهم کنش دارند؟”

Peuch می گوید: “پیچیده شدن مکانیسم های علت و معلولی بسیار مستقیم است. ما روندهای طولانی مدت را می بینیم و می توانیم درک کنیم که اگر گرداب قطبی کوچکتر باشد، سلول هادلی ممکن است بزرگتر شود و ما می توانیم نحوه آب و هوا را یاد بگیریم. الگوها، بارش اینجا و آنجا را می توان اصلاح کرد.

برای Peuch، در حالی که امروزه دانشمندان آب و هوا برخی از همبستگی‌های بین چاله اوزون و الگوهای آب و هوا را درک می‌کنند، تعاملات بین استراتوسفر و تروپوسفر هنوز به خوبی شناخته نشده است. بازتولید آنچه در استراتوسفر اتفاق می افتد برای مدل های اقلیمی هنوز دشوار است، ما مشاهدات بسیار کمتری نسبت به تروپوسفر داریم.

او می‌گوید: «ما هنوز کار زیادی در پیش داریم تا به درستی درک درستی از پیوند بین آنچه در استراتوسفر اتفاق می‌افتد و تأثیرات در سطح ما، بر رویدادهای آب‌وهوایی، باران‌ها، طوفان‌ها و غیره.» «این یک رویا مطلق است ناهنجاری‌ها در استراتوسفر را با روند آب‌وهوایی مرتبط می‌کند، این امر به طرز باورنکردنی ظرفیت‌های پیش‌بینی فصلی ما را افزایش می‌دهد. خدمات تغییر اقلیم اما تا جایی که من می دانم چنین مدلی وجود ندارد.» Peuch معتقد است که علم باید نسبت به توانایی های خود برای ایجاد پیوندهای مستقیم فروتن باقی بماند.

سوراخ ازن در واقع یک اثر خنک کننده کوچک دارد، زیرا گازهای گلخانه ای را به فضا تخلیه می کند.

اشعه ماوراء بنفش دارد برخی از تأثیرات بر اکوسیستم قطب جنوبکه هنوز به طور کامل شناخته نشده است، از تجزیه مواد آلی، افزایش انتشار گازهای گلخانه ای و گرم شدن اقیانوس ها حمایت می کند. اشعه ماوراء بنفش اثر گرمایی مستقیم ندارد.

بروز آن در سرطان پوست، چشم یا اختلالات سیستم ایمنی به خوبی شناخته شده است.

سپس تاثیر تغییرات آب و هوایی در سوراخ ازن چیست؟

گرم شدن کره زمین باعث گرمتر شدن تروپوسفر ما می شود، اما تمایل دارد استراتوسفر را خنک کند و توانایی تخریب لایه ازن گرداب قطبی را تقویت کند.

تخریب لایه ازن عمدتاً نیمکره جنوبی را در طول فصل بهار (اوت – سپتامبر) تحت تأثیر قرار می دهد، زیرا قطب جنوب اغلب شرایط مورد نیاز را برآورده می کند: سرمای شدید (80- درجه سانتیگراد)، ابرهای استراتوسفر قطبی و گازهای CFC برای ایجاد یک سوراخ لایه ازون.

طبق برخی مطالعاتحفره گیج کننده ازن قطب شمال در مارس 2020 احتمالاً ناشی از دمای بی سابقه گرم در شمال اقیانوس آرام بوده است.

سوراخ کوچک ازن 2019 ایجاد شد توسط یک رویداد نادر گرم شدن ناگهانی استراتوسفر.

بنابراین این احتمال وجود دارد که تغییرات آب و هوایی این شرایط را بیشتر کند. پچ می‌گوید: «ما انتظار داریم که تغییرات آب و هوایی بازیابی لایه ازن را به تأخیر بیندازد» و به یاد می‌آورد که با توجه به تنوع فصول گذشته، هنوز نمی‌توانیم روند روشنی در بازیابی لایه ازن داشته باشیم.