مبارزان فرهنگ محافظه کار در کنفرانس نبرد برای روح حزب | محافظه کاران

نزدیک به پایان یک رویداد حاشیه ای با عنوان آیا ما جنگ را در بیداری از دست می دهیم؟ زمانی که میریام کیتس، نماینده حزب محافظه کار، کاهش شدید آموزش عالی را پیشنهاد کرد. چرا؟ تا حدی برای صرفه جویی در پول. اما همچنین، او گفت، برای جلوگیری از “تلقین” جوانان به ایده های لیبرال.

یکی از ویژگی‌های نادیده گرفته شده کنفرانس محافظه‌کاران که به تازگی پایان یافته بود، نبردی بود که به دور از انشعابات کابینه و سالن کنفرانس اصلی به راه افتاد – تلاشی هماهنگ، اگر تا کنون تا حد زیادی زیر سطح، برای وارد کردن حزب به طور کامل در جنگ فرهنگی به سبک ایالات متحده. .

ناظران با در نظر گرفتن موضوعاتی از جمله آزادی بیان، حقوق تراجنسیتی، نژادپرستی ساختاری و این احساس فراگیر مبنی بر اینکه بریتانیا تحت سلطه یک نهاد چپ است، علیرغم 12 سال ناگسستنی حاکمیت محافظه‌کاران، ناظران می‌گویند که این امر تا حدی با استقبال لیز تراس از آزادی‌خواهی بازار آزاد مرتبط است.

یکی از محافظه‌کاران می‌گوید: «به‌نظر می‌رسد که تراس به جنگ‌های فرهنگی علاقه خاصی ندارد، اما به شدت تحت تأثیر اندیشکده‌هایی است که به نسخه اقتصاد ریگانیت دهه 1980 اعتقاد دارند، بنابراین جای تعجب نیست که برخی از موارد جنگ فرهنگی ایالات متحده را نیز به همراه داشته باشد». رئیس حوزه انتخابیه حزب گفت.

“شما می توانید آن را در کنفرانس ببینید. افراد مستقر در لندن یا کسانی که برای نمایندگان مجلس کار می‌کنند و عموماً کاملاً لیبرال هستند را دریافت می‌کنید، اما بین اعضایی که می‌خواهند بی‌پایان درباره حمام‌های تک‌جنسیتی و تئوری نژاد انتقادی صحبت کنند، شکاف بزرگی وجود دارد.»

مقیاس این ایده ها در حزب نباید زیاده روی شود. برنامه حواشی کنفرانس در بیرمنگام شامل 45 رویداد در مورد ارتقاء سطح به اشکال مختلف، در برابر کمی بیش از نیم دوجین مربوط به آزادی بیان یا تهدید بیداری بود.

با این حال، قابل توجه بود که بسیاری از اعضای محافظه کار تا چه اندازه برای چنین ایده هایی مشتاق به نظر می رسیدند، و واکنش هیجان انگیز در رویدادهای دیگر برای دو مبارز کلیدی فرهنگ در کابینه تراس، سوئلا براورمن، وزیر کشور، و کیمی بادنوک، وزیر تجارت بین المللی.

خودی‌های حزبی می‌گویند که بسیاری از این شور و شوق، به‌ویژه در مورد مسائل آزادی بیان، از اعضای جوان‌تری ناشی می‌شود که توسط GB News، شبه‌معادل داخلی ۱۶ ماهه فاکس نیوز، و محتوای آنلاین اخراج شده‌اند.

برخی از ایده های بیان شده در شدت خود به سبک ایالات متحده احساس می شد. در مراسم حاشیه‌ای که کیتس در آن حضور داشت، اریک کافمن، استاد سیاست در کالج بیرکبک، دانشگاه لندن نیز حضور داشت که ایده‌های بیدار شده را «نبردی برای پایه‌های تمدن ما» توصیف کرد.

کافمن همچنین توصیه کرد که وزرای محافظه‌کار از ران دیسانتیس، فرماندار فلوریدا پیروی کنند که اخیراً در اخبار مربوط به پرواز پناهجویان از ایالت او به مارتا وینیار، جزیره ماساچوست که مقصد تعطیلات محبوب ثروتمندان است، عمل کنند.

یکی دیگر از رویدادهای حاشیه ای، با حمایت موسسه امور اقتصادی و اتحاد مالیات دهندگان، اندیشکده های مورد علاقه تراس، بار دیگر کافمن و همچنین وینستون مارشال، نوازنده ای که پس از ابراز حمایت از جنجالی جنجال برانگیز جنجالی جناح راست ایالات متحده، از گروه برتر چارت مامفورد و پسران کناره گیری کرد. اندی انگو و پدر سرمایه دارش سرمایه گذاری زیادی در GB News کرده است.

یکی از نمایندگان مجلس گفت که برداشت آنها از کنفرانس این بود که نسبت اعضای محافظه‌کار در جنگ‌های فرهنگی سرمایه‌گذاری کرده‌اند، که آن‌ها را «حدود یک سوم، اما یک سوم بسیار فعال و پر سر و صدا» می‌دانستند، تازه به نظر می‌رسید.

من فکر نمی کنم که آنها دیدگاه خود را آنقدر تغییر داده باشند. این نماینده مجلس گفت: فقط به نظر می رسد آنها بیشتر از چیزها آزار می دهند.

نیک لولز، مدیر اجرایی گروه کمپین Hope Not Hate، که قبلاً نظرسنجی از دیدگاه‌های اعضای محافظه‌کار را انجام داده بود، گفت که حق حزب را می‌توان به طور کلی به آزادی‌خواهان اقتصادی تروس، راست سنتی ضد مهاجرت تقسیم کرد. و جنگجویان فرهنگ، هر چند با متقاطع.

او گفت: «مبارزان فرهنگ ممکن بود با نخست وزیر شدن تراس شکست بخورند، اما ایده های آنها طنین انداز زیادی داشت. «این ایده که حزب در چنین سقوط شدیدی قرار دارد، حتی در حال حاضر، به این معنی است که ایده‌ها برای موقعیت رقابت می‌کنند. این مانند یک نبرد برای روح حزب محافظه کار است.

بدترین عناصر حزب کارگر در دهه 1980 یا اخیراً وجود دارد، جایی که مردم چنان درگیر جنگ داخلی و خلوص موقعیت خود می شوند که تنها کاری که انجام می دهند این است که خود را از تعداد زیادی رای دهنده بیگانه می کنند.