سواری پر از دست انداز اندی پالمر: از ابرخودروها تا اتوبوس های باتری دار | صنعت خودرو

هنگامی که اندی پالمر در 15 سالگی مدرسه را ترک کرد تا یک کارآموز نقشه کش شود – به طراحی گیربکس ماشین کمک می کرد – به سرعت به مشکل خودرو مبتلا شد.

در حالی که در رستوران هتل لندن صحبت می کنیم، او به یاد می آورد: «در سن 21 سالگی، زمانی که از شاگردی ام خارج شدم، می خواستم مدیر عامل یک شرکت خودروسازی شوم که فوق العاده مغرور بود. چهار دهه بعد، او موفق شد و در سال 2014 به عنوان مدیر اجرایی یکی از برندهای واقعاً مشهور بریتانیایی: استون مارتین، سازنده خودروهای اسپرت به جیمز باند، مسئولیت را بر عهده گرفت.

اتفاقی که بعدا افتاد احتمالاً بخشی از رویای پالمر نبود: پس از سازماندهی یک طرح موفقیت آمیز چرخش، او شرکت را از طریق شناورسازی هدایت کرد که به سرعت تبدیل شد و خودروساز را تا آستانه هشتمین ورشکستگی خود در 105 سال پیش برد، حتی در حالی که جسورانه یک ورشکستگی جدید را راه اندازی کرد. ماشین شاسی بلند. او در ماه مه 2020 به دنبال یک نجات مالی به رهبری میلیاردر مد، لارنس استرول، بدون تشریفات اخراج شد.

پالمر می‌توانست دراز بکشد و زخم‌هایش را لیس بزند و از همه‌گیری به عنوان پوشش استفاده کند. در عوض، او از این زمان برای انجام کاری نسبتاً شگفت‌انگیز استفاده کرد: وارد شدن به سمت رهبری یک تولیدکننده اتوبوس در یورکشایر و تبدیل آن به یک تجارت 1.6 میلیارد دلاری (1.2 میلیارد پوند). شرکت سوئیچ موبیلیتی که قبلاً Optare نام داشت، می‌گوید که اکنون قصد دارد «تسلای اتوبوس‌ها و ون‌ها» باشد.

پالمر در وست میدلندز، قلب سنتی خودروسازی بریتانیا، بزرگ شد و می‌گوید علاقه او به خودروسازی زمانی برانگیخته شد که پدرش، یک مهندس ساخت، یک موتور قدیمی مینی را به پسرش داد تا آن را تکه تکه کند. پس از شاگردی، به بریتیش لیلاند نقل مکان کرد و از آنجا توسط نیسان انگلستان تحت تعقیب قرار گرفت.

او فکر می‌کرد چند سالی در آنجا بماند و برای کار در یک شرکت انگلیسی برگردد، اما پس از فروپاشی بریتیش لیلاند، صنعت خانگی برای بازگشت وجود نداشت.

او در نهایت 23 سال را در نیسان گذراند – 13 سال آخر در ژاپن – و نقش مهمی در تبدیل نیسان لیف به اولین خودروی برقی بازار انبوه ایفا کرد که در اروپا (به طور دقیق‌تر در ساندرلند) ساخته شد. او در نهایت به یک «سامورایی» تبدیل شد که کارلوس گون، مدیر اجرایی سابق و رئیس آن بود، که بعداً با معروف‌ترین فرار دنیای تجارت از دستگیری به شهرت رسید.

پالمر رئیس سابق خود را به عنوان یک نفوذ بزرگ تصدیق می کند و می گوید که او در ساده سازی مشکلات نابغه بود. با این حال، زمانی که گون قدرت بیشتری از طریق اتحاد با رنو فرانسه به دست آورد، پالمر متوجه شد که بیشتر و بیشتر از «امپراتور برهنه» در راس قدرت پوشش می‌دهد. پالمر با اشاره به استفاده منظم گون از جت خصوصی Gulfstream G550 و ناکامی او در سفر فوری به ژاپن پس از سونامی ویرانگر 2011 – می گوید: «آنچه من دیدم مردی بود که شروع به جدا شدن از واقعیت کرد. سرنخ هایی در مورد درآمد پنهان شده

در پست بعدی خود در صنعت خودرو، پالمر درسی از اهمیت روایت، به ویژه برای یک شرکت سهامی عام گرفت. زمانی که او در سال 2014 مدیریت استون مارتین را بر عهده گرفت، سه ماه پس از ورشکستگی، سودآور نبود و تنها 420 میلیون پوند ارزش داشت. هنگامی که او در سال 2020 ترک کرد، ارزش آن 2 میلیارد پوند بود – اما 4.3 میلیارد پوند شناور بود.

او می‌گوید: «اگر داستان افزایش از 420 میلیون پوند به 2 میلیارد پوند را تعریف کنید، یک چرخش شگفت‌انگیز است. “اگر شما آن را از 4.3 میلیارد پوند به 2 میلیارد پوند رسانده باشید، داستان کاملاً متفاوت است.”

وقتی از پالمر در مورد پایان بازی در استون پرسیده می شود، پالمر دستانش را بالا می گیرد – که بیشتر آن تحت یک توافق نامه عدم افشای اطلاعات است. با این حال، به نظر واضح است که او فکر می کند که مالک آن زمان، شرکت سرمایه گذاری خصوصی ایتالیایی Investindustrial، سؤالاتی برای پاسخ دادن دارد. می خواست پول نقد کند و منتظر نمی ماند که پالمر را با دوراهی مواجه کرد.

“آیا من فقط ترک می کنم، یا سعی می کنم چیزی از آن درست کنم؟” او می گوید. “این سوال هنوز در ذهن من وجود دارد: کار درست چه بود؟”

عرضه اولیه پول نقد به کسب و کار ارائه نکرد، بنابراین زمانی که هزینه ها بالاتر از حد انتظار بود، آشکار شد و خیره کننده بازارهای عمومی به این معنی بود که جایی برای خطا وجود نداشت.

او می گوید: «من هرگز خودم را در موقعیتی که در استون بودم قرار نمی دهم. “هدف من اکنون این است که همیشه در جایی کار کنم که نقدینگی در دسترس است – و برای افرادی که دوستشان دارم کار کنم. در غیر این صورت زندگی خیلی کوتاه است.»

رزومه

سن 58
خانواده دارای یک دختر با همسر هیتومی که در نیسان در انگلستان با او آشنا شد و دو دختر و یک پسر دیگر از ازدواج اولش.
تحصیلات مدرسه کینتون، در نزدیکی گایدون (“به سختی رفتم”) و پس از آن در 16 سالگی شاگردی کردم. در 21 سالگی به تحصیل بازگشت، عصرها و آخر هفته ها در پلی تکنیک لانچستر، اکنون دانشگاه کاونتری، مدرک مدیریت صنعتی گرفت. در Rover مدرک کارشناسی ارشد و در نیسان MBA و PhD را به صورت پاره وقت از دانشگاه کرانفیلد به پایان رساند.
پرداخت “حقوق استون من در رکورد بود، بنابراین من 1.2 میلیون پوند و پاداش و شما چه داری. من الان بیشتر از آن زمان درآمد دارم.»
آخرین تعطیلات دو سال و نیم پیش (پیش از همه گیری) به مالدیو.
بهترین توصیه ای که به او شده است “گوش کن” – ساکت ترین افراد در جلسات می توانند بهترین ایده ها را داشته باشند.
کلمه ای که او بیش از حد استفاده می کند نه یکی که بتوانید آن را چاپ کنید… بلکه به گفته بچه های من “کار، کار، کار” است.
چگونه او آرام می گیرد در اتاق ابزار خود نشسته و روی ساعت و موتورسیکلت کار می کند و به موسیقی پانک و راک گوش می دهد: کلش، سکس پیستولز، باب گلدوف، سیوکسی و بانشی، جم.

اسجادوگر تحرک یک پیشنهاد متفاوت است. در یک تصادف خوشایند، مالکیت اکثریت اشوک لیلاند، کنگلومرای هندی است که بخش هایی از امپراتوری لیلاند بریتانیا را (از طریق یک مسیر مداری) جذب کرده است. پالمر یک روز پس از ترک استون مارتین برای شروع کار مشاوره در آنجا مورد نظر قرار گرفت و در ژوئن 2021 به عنوان مدیر اجرایی شرکت کرد.

اگر 18 ماه گذشته برای پالمر بهتر بوده است، نمی توان همین را برای شرکت سابق او گفت. ارزش استون مارتین لاگوندا 1.3 میلیارد پوند یا 1.8 میلیارد دلار است که فقط 200 میلیون دلار بیشتر از سوییچ است که در وسط جمع آوری 200 میلیون پوند قرار دارد. پس غیرقابل تصور نیست که افزایش ارزش آن یا سقوط استون مارتین باعث شود کارفرمای جدید پالمر از کارفرمای قبلی خود پیشی بگیرد.

پالمر می‌گوید: «نمی‌گویم که به آن لحظه فکر نکرده‌ام.

سوییچ کسب و کار اتوبوس قدیمی Optare را انتخاب کرد و آن را با بخش خودروهای برقی آشوک لیلاند ترکیب کرد. پالمر می‌گوید: «اگر Optare به خودی خود بود، احتمالاً می‌مرد، اما ما توانستیم Optare را تثبیت کنیم، زیرا اکنون هند واقعاً شروع به حباب کردن کرده است.» این شرکت به تازگی یک سفارش بزرگ اتوبوس برقی از بنگلور گرفته است.

سوئیچ از 9 مهندس در بریتانیا که به عضویتش درآمد، اکنون 100 مهندس دارد که 300 نفر در هند هستند. یک کارخانه در اسپانیا در نهایت 2000 نفر را استخدام خواهد کرد، اگرچه 300 کارگر کارخانه لیدز همچنان اتوبوس و در نهایت ون می سازند.

اتوبوس‌ها و ون‌های سوئیچ در ابتدا از باتری‌های ساخت شرکت اتریشی Kreisel استفاده می‌کنند، اما پالمر با Envision که اکنون مالک کارخانه باتری‌سازی ساندرلند است و بریتیش ولت، استارت‌آپی که در نورثامبرلند در حال ساخت کارخانه‌ای گیگ است، مذاکره کرده است.

پالمر تبدیل به مبشر وسایل نقلیه الکتریکی شده است، با رهبران شورا ملاقات می کند و سعی می کند اتوبوس های برقی را به آنها بفروشد. خودروهای سوئیچ گران‌تر از خودروهای رقبای چینی مانند BYD هستند، اما مهمتر از همه، او ادعا می‌کند که اتوبوس‌هایش در طول عمر خود، از جمله تولید، آلاینده‌های خالص صفر دارند – اگرچه در حال حاضر این نیاز به خرید جبران کربن دارد.

او فرصتی را برای بریتانیا می بیند که برخی از خرابی هایی که صنعت خودرو متحمل شده است را خنثی کند. او می‌گوید: «این یکی از فرصت‌های شما در طول عمرتان برای بازسازی صنعتی است که قبلاً شماره دو در جهان بود و اکنون شماره 15 است. “چقدر احمق خواهیم بود که همه آن را به چینی ها بدهیم؟”