نروژ تحت فشار برای کاهش طرح های توسعه سوخت های فسیلی | سوخت های فسیلی

دولت نروژ با فشار فزاینده ای برای کاهش برنامه های عظیم جهانی گسترش سوخت های فسیلی خود – از جمله توسعه یک میدان نفتی جدید بحث برانگیز در دریای شمال- مواجه است.

فعالان آب و هوا از سراسر جهان هفته گذشته برای شرکت در مجمع عمومی غول دولتی نفت و گاز Equinor به استاوانگر در نروژ رفتند. آنها هشدار دادند که برنامه های این شرکت برای توسعه میدان عظیم Rosebank در دریای شمال، و همچنین سایر پروژه های بزرگ در کانادا، برزیل و سورینام، باعث فروپاشی آب و هوا با پیامدهای ویرانگر برای بشریت خواهد شد.

لورن مک دونالد، 22 ساله، از اسکاتلند، در جریان سخنرانی در هیئت مدیره Equinor در AGM گفت: “به شما هشدار داده شده است که اگر بخواهیم برای محدود کردن بدترین شرایط آب و هوایی تلاش کنیم، نمی توانیم هیچ میدان نفت و گاز جدیدی داشته باشیم.” . “[But] شما علیرغم هشدارهای ناامیدانه دانشمندان آب و هوا به گسترش عملیات سوخت های فسیلی ادامه می دهید و تقریباً هیچ هزینه ای برای انتقالی که تنها امید ما برای بقا است، نمی کنید.

فعالان اقلیم، دولت نروژ را که 67 درصد سهام اکوینور را در اختیار دارد، به ریاکاری متهم می کنند. آنها استدلال می کنند که همزمان با معرفی خود به عنوان یک رهبر آب و هوا در صحنه جهانی، دولت نروژ در حال پیشبرد پیشرفت های جدید نفت و گاز در سراسر جهان است.

تحلیل اخیر Oil Change International نشان می‌دهد که نروژ «تهاجمی‌ترین» کاوشگر اروپا در زمینه میادین جدید نفت و گاز است که 700 مجوز اکتشاف جدید در دهه گذشته و همچنین برنامه‌های خاص Equinor اعطا کرده است.

علاوه بر این، دریافت نفت و گاز در میادینی که قبلاً مجوز دارند اما هنوز توسعه نیافته‌اند، می‌تواند منجر به تولید 3 گیگا تن CO اضافی شود.² انتشار گازهای گلخانه ای – 60 برابر انتشار سالانه داخلی نروژ.

فرود پلیم، رئیس صلح سبز نروژ، گفت: «نروژ به درستی به دلیل موفقیت در خودروهای برقی خود مورد ستایش قرار می گیرد، این کشور یکی از اولین کشورهایی بود که توافقنامه پاریس را تصویب کرد، اما در عین حال در حال برنامه ریزی برای قفل کردن نفت و گاز است. تولید برای دهه های آینده – نه فقط برای نروژ، بلکه به دلیل مقیاس مشارکت آن، برای کل اروپا. این نفاق اقلیمی را به سطح جدیدی می برد و باید متوقف شود.»

پروژه Rosebank یکی از بحث برانگیزترین طرح های Equinor است و با مخالفت های گسترده ای در بریتانیا مواجه است. یک توسعه عظیم دریای شمال، سه برابر بزرگتر از میدان کامبو که بیش از یک سال پیش متوقف شده بود، پتانسیل تولید 500 میلیون بشکه نفت را دارد که وقتی سوزانده شود، دی اکسید کربن به اندازه 56 میدان زغال سنگ تولید می کند. نیروگاه ها به مدت یک سال

ماه گذشته فاش شد که Rosebank به طور مؤثری بودجه کربن بریتانیا را در دهه آینده به باد خواهد داد، زیرا انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از عملیات آن به تنهایی – بدون احتساب انتشار هر نفت تولید شده – از مقادیر دستورالعمل بخش نفت و گاز فراتر خواهد رفت.

گروه کمپین Uplift همچنین محاسبه کرده است که Equinor می تواند حدود 3.75 میلیارد پوند از معافیت های مالیاتی و مشوق های مالیاتی برای هزینه تخمینی 4.1 میلیارد پوند توسعه دریافت کند، به دلیل وجود خلاءهای موجود در مالیات بادآورده دولت بر سوخت های فسیلی دریای شمال. حدود 80 درصد از سوخت های فسیلی تولید شده توسط Rosebank احتمالا مورد بهره برداری قرار می گیرد و این توسعه می تواند به ضرر خالص 100 میلیون پوندی برای مالیات دهندگان بریتانیا تبدیل شود.

سخنگوی Equinor تکذیب کرد که برای هر گونه معافیت مالیاتی یا اینکه مالیات دهندگان بریتانیا ضرر خواهند کرد. آنها افزودند: «نفت و گاز در دهه های آینده مورد نیاز خواهد بود. تا زمانی که نیاز به نفت و گاز وجود دارد، ما فکر می کنیم مهم است که در زمینه هایی که می توانند به امنیت انرژی با ردپای کربن کم کمک کنند و در عین حال ایجاد شغل و ارزش برای جامعه کنند، به سرمایه گذاری ادامه دهیم.

آژانس بین‌المللی انرژی قبل از اجلاس آب و هوای Cop26 به میزبانی بریتانیا در سال 2021 هشدار داد که اگر جهان گرمایش جهانی را به 1.5 درجه سانتیگراد بالاتر از دمای قبل از صنعتی شدن محدود کند، نباید اکتشاف جدیدی در نفت و گاز انجام شود. در سال جاری، آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، از دولت‌ها خواست تا مجوزهای جدید برای اکتشاف و توسعه نفت و گاز را متوقف کنند.

اعتقاد بر این است که تصمیم گیری در مورد اینکه آیا Rosebank می تواند ادامه دهد یا خیر، قریب الوقوع است، و دولت بریتانیا می تواند آن را متوقف کند، اگرچه وزیر انرژی، گرانت شاپس، بارها گفته است که این تصمیم به او بستگی ندارد.

مخالفان این پروژه با فعالان اقلیم از نروژ، برزیل، کانادا و آرژانتین همکاری می‌کنند تا برنامه‌های توسعه گسترده‌تر Equinor را متوقف کنند.

تسا خان، مدیر اجرایی Uplift، گفت که دولت نروژ تحت فشار فزاینده ای برای اقدام است.

نروژ ادعا می کند که یک رهبر آب و هوا است، اما هیچ راهی وجود ندارد که بتواند چهره خود را در دور بعدی مذاکرات آب و هوایی نشان دهد، در حالی که شرکت انرژی تحت حمایت دولتش به توسعه عظیم نفت و گاز تمایل دارد … نروژ می تواند و باید Equinor را مجبور کند برنامه های خود را با علم آب و هوا هماهنگ کند و انتقال خود به انرژی پاک را به شدت افزایش دهد، باید در کنار کشورهایی باشد که در حال حاضر بحران آب و هوا را تجربه می کنند، که اکنون خواستار اقدام هستند زیرا زمان آنها تمام شده است.

در اوایل سال جاری، دولت نروژ کاغذ سفیدی را تصویب کرد که می‌گفت همه شرکت‌های دولتی باید اهدافی را تعیین کرده و اقداماتی را برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در راستای توافق پاریس انجام دهند.

در AGM، مبارزان صلح سبز و صندوق جهانی طبیعت طرحی مشابه را مطرح کردند. این طرح شکست خورد و دولت نروژ علیه آن رای داد – اگرچه بیانیه ای به صورتجلسه اضافه کرد و گفت انتظار دارد که “هیئت مدیره و دولت به طور فعال با انتظارات ایالت” در رابطه با تغییرات آب و هوایی کار کنند.

Ragnhild Elisabeth Waagaard، رئیس تیم آب و هوا و انرژی در صندوق جهانی طبیعت نروژ، گفت که بیانیه دولت نروژ یک گام مثبت است و فشار بر هیئت مدیره Equinor را افزایش داده است. ما اکنون انتظار داریم که این شرکت اهدافی را تعیین کند و اقداماتی را برای محدود کردن گرمایش زمین به 1.5 درجه انجام دهد. این بدان معناست که جایی برای توسعه جدید میادین نفت و گاز وجود ندارد.

هالوارد اینگبریگتسن، وزیر امور خارجه در وزارت تجارت، صنعت و شیلات نروژ در بیانیه‌ای گفت: «در کتاب سفید جدید در مورد مالکیت مستقیم دولت، دولت بیان می‌کند که هدف ما به‌عنوان مالک بالاترین بازگشت ممکن است. زمان به شیوه ای پایدار ما همچنین بیان می کنیم که این امر مستلزم آن است که شرکت ها عوامل اقتصادی، اجتماعی و محیطی را متعادل کنند.

نروژ اولین کشوری است که انتظار دارد شرکت‌های دارای مالکیت دولتی اهداف کوتاه‌مدت و بلندمدت اقلیمی را مطابق با توافق پاریس داشته باشند، که به معنی انتشار خالص صفر تا سال 2050 است.