اوکراین اهدافی را انتخاب می کند که برای ضدحمله طراحی می کند | اوکراین

پس از 15 ماه جنگ، جنگ در اوکراین به سمت بحرانی ترین نقطه خود می رود. کی‌یف نیرویی را گردآوری کرده است – 12 تیپ و شاید 60000 سرباز، اگر اسناد لو رفته پنتاگون را باور کنیم – عمدتاً به تانک‌ها، زره‌ها و توپخانه استاندارد ناتو مجهز شده و تا حدودی در غرب آموزش دیده‌اند.

در عین حال، حمله زمستانی روسیه به پایان رسیده و شکست خورده است. کارزار برای به دست آوردن زمین در امتداد جبهه شرقی از کرمینا در شمال، برای تصرف باخموت در مرکز و ووهلهدار در جنوب در حال تزلزل است، نقطه اوج که اغلب توسط نظامیان به عنوان نقطه بهینه برای ضدحمله در نظر گرفته می شود.

اکنون اوکراین باید با توجه به سلاح های غربی که دریافت کرده است، نشان دهد که راهی برای پیروزی نظامی دارد، که می تواند مهاجمان روس را به عقب براند. اما سوال اینجاست: کجا می تواند حمله کند؟

1. پل زمینی را بشکنید و کریمه را منزوی کنید

اد آرنولد، پژوهشگر روسی، اندیشکده دفاعی، می‌گوید مزیت اوکراین این است که گزینه‌هایی برای انجام ضدحمله دارد. او گفت: “ویژگی بارز یک استراتژی خوب این است که گزینه هایی را ایجاد می کند.”

واضح ترین نقطه برای حمله اوکراین حمله از بخش Zaporizhzhia در جنوب و جنوب غرب به سمت Melitopol یا احتمالاً جنوب شرقی به سمت بردیانسک است. هدف نهایی، قطع راه‌های تامین جاده‌ای است که نزدیک به ساحل قرار دارند، اما نقشه‌های استحکامات روسیه، بر اساس تصاویر ماهواره‌ای، یک خط نسبتاً متراکم از سنگرها و موقعیت‌های اطراف شهر کلیدی توکماک را نشان می‌دهد.

هدف در نهایت غیرقابل دفاع کردن اشغال طولانی کریمه توسط روسیه است، که اگر پل کرچ، که شبه جزیره را به روسیه متصل می‌کند، دوباره منفجر شود – شاید با کمک موشک‌های کروز دوربرد طوفان سایه که به تازگی به دست آمده است، می‌تواند محقق شود. همچنین می تواند به مرکز لجستیکی کلیدی ژانکوی حمله کند. اما اوکراین می‌داند که روسیه سخت برای کریمه خواهد جنگید، حتی از راه دور، بنابراین حمله به نقاط دیگر ممکن است مزایایی داشته باشد.

2. حمله بر فراز رودخانه Dnipro به Kherson اشغالی

یک استراتژی مخاطره آمیز این است که سعی کنیم یک عملیات آبی خاکی را در سراسر رودخانه دنیپرو دورتر در غرب راه اندازی کنیم، جایی که استحکامات کمتر اما همچنان فراوان است. بریتانیا برنامه آموزشی خود را برای سربازان اوکراینی در ماه فوریه گسترش داد تا تفنگداران دریایی را نیز در بر بگیرد، و برخی گزارش‌ها از نبرد تفنگداران دریایی برای ایجاد پل در جزایر دلتای دنیپرو، در غرب اولشکی، وجود دارد.

آرنولد می‌گوید که یک حمله مهم «ریسک بالا، پاداش بالا» خواهد بود، و او استدلال می‌کند که واضح نیست که اوکراین در این مرحله نیاز به آزمایش چیزی تا این حد خطرناک داشته باشد. همچنین مشخص نیست که آیا پیشرفت در دلتا برای یک نیروی مهاجم قابل توجه ساده است یا خیر. این منطقه یکی از مناطقی است که کمترین گزارش از آن در جنگ گزارش شده است و درک آنچه در این منطقه اتفاق می افتد را دشوار می کند.

3. حمله به شمال لوهانسک و تهدید به محاصره نیروها در دونباس

یک جایگزین برای حمله با هدف قطع شبه جزیره کریمه، حمله به شمال کم جمعیت لوهانسک است، با هدف قطع خطوط تدارکاتی روسیه که از شمال به جنوب از طریق سواتوو در خط مقدم و استاروبیلسک فراتر از شرق می‌گذرد، و به نوبه خود. تهدید مواضع تحت کنترل روسیه در جنوب.

احتمال کمتری وجود دارد که از این منطقه به خوبی دفاع شود، و آرزوی دستیابی به تکرار حمله سپتامبر خارکف است که در آن اوکراین از یک منطقه دفاعی سبک از خطوط روسیه در غرب دورتر بهره برداری کرد و نیروهای مسکو را که در معرض خطر بودند وادار به عقب نشینی آشفته کرد. در حین پیشروی سریع در نقاطی از کناره ها دور می شوند.

در اینجا برای اوکراین حیاتی است که به عنصر غافلگیری دست یابد، و به گفته آرنولد، “داشتن اطلاعات لازم برای شناسایی نقطه ضعف روسیه”. حمله در این منطقه می تواند فرصت طلبانه عمل کند، اگر روس ها بیش از حد در جنوب دفاع کنند، در حالی که تهدید می کند می تواند مسکو را مجبور کند که تعدادی از نیروها را تا 200 مایلی شمال شرق منتقل کند.

4. ضد حمله به اطراف باخموت

شش هفته پیش، سرهنگ الکساندر سیرسکی، فرمانده نیروهای زمینی روسیه، به نظر می‌رسید که اوکراین می‌تواند به باخموت، شهری که قبلاً بی‌اهمیت دونباس بود، حمله کند و به صحنه شدیدترین درگیری‌ها در جنگ تبدیل شده است.

در آن زمان، این ایده بعید به نظر می رسید، اما سرانجام در روزهای اخیر اوکراین چند ضدحمله محدود را درست در شمال باخموت و دوباره در 14 کیلومتری جنوب غربی انجام داده است. موفقیت آزمایشی آن‌ها نشان می‌دهد که اوکراین می‌تواند سعی کند شهر آسیب‌دیده را محاصره کند و نیروهای روسی خسته را که به تازگی بیشتر آن را تصرف کرده‌اند، تهدید کند.

نقطه ضعف این است که با وجود تمام ارزش نمادینی که از بازپس گیری اکثریت از دست رفته باخموت به دست می آید، منطقه دونباس از نظر استراتژیک اهمیت کمتری دارد. قطع کردن خطوط روسیه در شرق کریمه را تهدید نمی کند و هر گونه تلاشی برای تصرف شهرهای دونتسک و لوهانسک که از سال 2014 اشغال شده اند، دشوار خواهد بود، حداقل با توجه به دشواری جنگ شهری.

آرنولد می‌گوید: «اگر حمله در شرق می‌تواند کمک کند، «اگر روس‌ها را در منطقه تعمیر کند» است، به این معنی که مسکو را مجبور می‌کند تا نیروهای خود را به جبهه شرقی اختصاص دهد، بنابراین به اوکراین فرصت بیشتری در جنوب می‌دهد. بررسی حملات در باخموت می‌تواند مقدمه‌ای برای حمله در جاهای دیگر باشد.