مطالعه می گوید ذوب شدن یخچال های طبیعی در آلپ تنوع زیستی بی مهرگان را تهدید می کند | بی مهرگان

بر اساس یک مطالعه، بی مهرگانی که در رودخانه های آب های مذاب سرد کوه های آلپ اروپایی زندگی می کنند، بیشتر زیستگاه خود را از دست داده و ناپدید می شوند، زیرا یخچال های طبیعی این رشته کوه به دلیل تغییرات آب و هوایی با سرعت بی سابقه ای ذوب می شوند.

اگرچه آنها اغلب نادیده گرفته می شوند، اما این حیوانات برای اکوسیستم های آلپ بسیار مهم هستند.

محققان بر روی رشته کوه های آلپ تمرکز کردند و داده های 30 سال مطالعات را در مورد سرعت ذوب شدن یخچال های طبیعی و چگونگی تأثیر آن بر جریان رودخانه های منطقه در طول زمان گردآوری کردند. آنها به چگونگی تأثیر تغییرات گذشته بر جمعیت 15 گونه بی مهرگان مانند مگس ها و مگس سنگی که در زندگی در آن آب ها تخصص دارند، توجه کردند.

برخی از گونه‌های مگس‌های سرخابی گاهی اوقات توسط افرادی که فلای‌ماهیگری می‌کنند به مگس زیتون بال آبی می‌شناسند. میگ ها معمولا با پشه اشتباه گرفته می شوند و به مگس های دریاچه ای نیز معروف هستند. رودخانه‌هایی که از یخچال‌های طبیعی تغذیه می‌کنند عموماً از نظر گونه‌ها فقیر هستند، زیرا گونه‌های کمی می‌توانند با این محیط کنار بیایند، بنابراین این موجودات کاملاً سازگار و متخصص با محیط‌های متخاصم هستند.

با استفاده از داده ها، محققان توانستند پیش بینی کنند که این گونه ها از الان تا سال 2100 چگونه خواهند بود.

به گفته لی براون، استاد علوم آبزیان در دانشگاه لیدز و یکی از نویسندگان اصلی این مطالعه، از آنجایی که گرمای جهانی باعث کاهش شدید پوشش یخچال‌های طبیعی آلپ می‌شود، رودخانه‌ها خشک‌تر و کندتر جریان می‌یابند و گاهی اوقات ناپدید می‌شوند. .

آب گرمتر می شود زیرا دیگر با ذوب شدن یخ سرد نمی شود و برای بی مهرگانی که برای رشد در شرایط سرد، ناپایدار و فقیر از مواد مغذی تکامل یافته اند، غیرقابل پذیرش می شود. براون گفت: “زیستگاه این گونه های خاص به سرعت در حال کاهش است.”

بیشتر گونه ها با کاهش جمعیت و مگس سنگ مواجه خواهند شد رابیوپتریکس و سه گونه از میگ های غیر گزنده در کوه های آلپ با خطر انقراض روبرو خواهند شد.

دین یاکوبسن، دانشیار زیست شناسی آب شیرین در دانشگاه کپنهاگ که در این مطالعه شرکت نداشت، گفت: «این حیوانات کوچک نشان دهنده تنوع زیستی و تنوع ژنتیکی منحصر به فرد هستند. آنها اغلب نادیده گرفته می شوند زیرا کوچک هستند و به خصوص کاریزماتیک نیستند. اما آنها بخشی از شبکه های غذایی را تشکیل می دهند و فرآیندهای حیاتی اکوسیستم مانند تجزیه و تبدیل مواد آلی را انجام می دهند. آنها همچنین غذای ماهی ها، پرندگان و پستانداران در آب و خشکی هستند.

به گفته یاکوبسن، اگر گونه از بین برود یا با گونه های دیگر جایگزین شود، پیش بینی پیامدهای اکولوژیکی گسترده تر دشوار است. محاسبات در نظر نمی گیرند که الزامات زیست محیطی گونه ها ممکن است در طول زمان تغییر کند و آنها ممکن است با شرایط جدید سازگار شوند.

این مدل ها نشان می دهد که برخی از گونه ها ممکن است بتوانند در مناطقی که آب و هوا برای آنها خصمانه کمتری دارد، پناه بگیرند. براون گفت: «ممکن است در برخی از قسمت‌های واقعاً مرتفع کوه‌های آلپ که گونه‌ها می‌توانند در آنجا آویزان شوند، یخ‌های کوچکی وجود داشته باشد.

با این حال، بسیاری از این پناهگاه‌های محتمل نیز کانون‌های بالقوه توسعه یا گردشگری هستند و می‌توانند قبل از رسیدن این گونه‌ها به آنجا ناپدید شوند.

به علاوه، مشخص نیست که آیا این بی مهرگان توانایی مهاجرت به این محیط های جدید را دارند یا خیر. تحقیقات قبلی نشان داده است که آنها در حرکت از رودخانه ای به رودخانه دیگر یا پرواز در مسافت های طولانی خیلی خوب نیستند.

در حال حاضر بحث در مورد عملیات احتمالی برای جمع آوری برخی از این بی مهرگان و انتقال آنها به مکان هایی که می توانند جمعیت ایجاد کنند وجود دارد.

براون می‌گوید: «این یک کار حفاظتی عملی‌تر است، ما تمایل زیادی به انجام آن برای حشرات و سایر بی‌مهرگان نداریم.» اما ما این کار را برای ماهی‌ها انجام می‌دهیم و برای برخی از گوشتخواران بزرگ مانند گرگ و بیش‌سوار این کار را انجام می‌دهیم. بنابراین شاید باید این کار را برای حشرات انجام دهیم.»