جیمز وارد پروس برای ساوتهمپتون امتیاز کسب کرد تا پیشرفت لیدز را متوقف کند | لیگ برتر

جسی مارش رالف هاسنهوتل را یک جنتلمن، یک مربی، یک پیانیست با استعداد و یک دوست خوب توصیف می‌کند. با توجه به اینکه سرمربی ساوتهمپتون به طور مشابه در مورد همتای خود در لیدز تعریف می‌کند، شاید مناسب بود که هیچ‌کس در یک بازی جذاب و سرگرم‌کننده که یک لیدز هشت در حال بهبود را به همراه داشته باشد، نبازد. امتیاز از سه پایینی فاصله دارد.

آنها در ماه از زمانی که آمریکایی جانشین مارسلو بیلسا شد، انسجام و اعتماد به نفس جدیدی به دست آورده‌اند، اما هنوز ترس‌های ماندگار سقوط را کنار نگذاشته‌اند و می‌توانند شنبه آینده در واتفورد به پیروزی برسند.

مارش در زمستان 2016-2017 با هاسنهوتل پیوند برقرار کرد، زمانی که او مدیریت نیویورک ردبولز MLS را بر عهده گرفت و از فصل نزدیک آمریکای شمالی استفاده کرد و به آلمان سفر کرد و چندین هفته را در سایه این بازیکن اتریشی که در آن زمان مسئول RB لایپزیگ بود، سپری کرد. مارش در طول راه، بینش‌های تاکتیکی فراوانی به دست آورد، به جز لذت بردن از نواختن پیانو دوستش.

به نظر می رسید او به اندازه کافی از امتیاز حاصل از آخرین دیدار آنها خوشحال بود. سرمربی لیدز گفت: «احساس می‌کنم که متعادل بودیم و چیز زیادی از دست ندادیم. ما سعی می‌کنیم با متانت و کنترل بیشتری بازی کنیم. اگر می‌توانستیم سرعت خودمان را کم کنیم و راهی پیدا کنیم که آخرین پاس را خیلی واضح‌تر کنیم، اما من احساس می‌کنم این گامی در مسیر درست بود.»

در حالی که لیدز در دو بازی قبلی خود پیروز شده بود، ساوتهمپتون قصد داشت یک سری چهار شکست را متوقف کند و هاسنهوتل از عملکرد تیمش در برخورد تهاجمی میزبان خود راضی به نظر می رسید قبل از اینکه آخرین ضربه ایستگاهی زیبای جیمز وارد-پراوس باعث تساوی بازی اول جک هریسون شود.

او گفت: «رفتن با یک امتیاز اشکالی ندارد. ما فرصت‌هایی برای پیروزی داشتیم، اما پرسینگ لیدز شدید بود و جو بسیار شدیدی داشت. بازی سختی بود. باید خوب دفاع می‌کردیم.»

در ابتدا، لیدز بدون ایجاد خطر بیش از حد دروازه بان فریزر فورستر، تسلط یافت. به نظر می رسد رودریگو تحت رژیم جدید دوباره متولد شده است، اما اگرچه حرکات و بازی های پیوندی او، بدون توجه به تغییر سرعت دن جیمز، باعث ایجاد وحشت در ساوتهمپتون شد.

در حالی که خط دفاعی میهمان توسط ارسال رافینیا از جناح راست گیج شده بود، دروازه بان میهمان فقط می توانست آن ارسال را متوقف کند، توپ فقط تا هریسون می رفت که ضربه نیمه والی او باعث افزایش دسی بل شد.

این انفجار سر و صدا احتمالاً ساوتهمپتون را از خواب بیدار کرد زیرا تقریباً بلافاصله آنها به طرز محسوسی پیشرفت کردند و ایلان مسلیه را مجبور به یک سیو عالی کرد و مرد فرانسوی در پایین سمت چپ شیرجه زد تا از فاصله 10 یاردی چه آدامز را رد کند.

لیدز کمی از شتاب اولیه خود را از دست داده بود و وقتی که چهار دقیقه بعد از نیمه دوم، ساوتهمپتون بازی را به تساوی کشاند، پس از اینکه لوک آیلینگ روی کایل واکر-پیترز، مدافع کناری عالی انگلیس که به طور پراکنده، مدافع کناری عالی انگلیس خطا کرد، توسط وارد پروس به تساوی رسید، شوک واقعی نبود.

توپ 25 یاردی Ward-Prowse به شکلی غیرقابل تحمل روی دیوار کشیده شد و سپس انحراف شیطانی را در مسیر به گوشه بالا نشان داد. با وجود اینکه مسلیه با نوک انگشتان خود مانع از کیفیت اجرا شد که او نمی تواند خرید واقعی روی توپ را تضمین کند.

مارش گفت: من گل ساوتهمپتون را پنالتی می نامم. War-Prowse در این موقعیت ها بسیار خوب است. ما در مورد اینکه چقدر برای ما مهم است که در آن مناطق خطا انجام ندهند صحبت کرده بودیم و فقط یک مورد طول کشید.”

در حالی که بازی از چنگ تیمش خارج شد، مارش جو گلهارت را در خط حمله معرفی کرد و سپس با تندترین تشویق ها، کالوین فیلیپس را وارد خط میانی کرد. هافبک انگلیسی از اوایل دسامبر به دلیل مشکل همسترینگ کنار گذاشته شد و ورود او باعث شد تا هواداران میزبانی که پیشتر از دیدن آرماندو بروخا ناراحت شده بودند، اطمینان حاصل کند که فرصتی عالی برای جلو انداختن ساوتهمپتون با هدایت سانتر والنتینو لیورامنتو را با فاصله کمی از دست داد.

افراط بعدی ساوتهمپتون در تاکتیک های اتلاف وقت، موفقیت فیلیپس را در تنظیم مجدد تعادل قدرت تایید کرد، اما لیدز مجبور شد به تساوی رضایت دهد.

مارش گفت: “این خیلی تنش بود که لذت بخش باشد و من دوست داشتم او را شکست بدهم، اما واقعاً خوب بود که دوباره رالف را ببینم.” او یکی از افراد خوب فوتبال است.