آوردن فوتبال به خانه عراق می تواند نشان دهنده بازگشت به صحنه جهانی باشد | عراق

استاکنون، سال 2023 برای فوتبال عراق خوب بوده است. تیم ملی زیر 20 سال در ماه مارس به فینال مسابقات قهرمانی آسیا رسید تا جواز حضور در جام جهانی تابستان امسال در آرژانتین را کسب کند، جایی که با انگلیس، اروگوئه و تونس همگروه است. در ژانویه، این کشور میزبان جام خلیج فارس، یک تورنمنت منطقه‌ای هشت کشوری بود و جام را در حضور 60000 هوادار در بصره برد. اگر سال با شروع تیم ملی در راه رسیدن به جام جهانی 2026 با مسابقات مقدماتی در زمین خود به پایان برسد، واقعاً 12 ماه به یادماندنی خواهد بود.

آخرین باری که میزبانی مسابقات مقدماتی جام جهانی در بغداد به سال 2001 برمی گردد. تهاجم به رهبری آمریکا دو سال بعد و بی ثباتی و ناامنی متعاقب آن (نه اینکه اوضاع در دهه های قبل خیلی متفاوت بود، با جنگ ایران و عراق و پس از آن جنگ اول خلیج فارس) یعنی فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC) معمولاً به فدراسیون می گویند که بازی های خانگی را در کشورهای ثالث مانند اردن، قطر، عربستان سعودی و امارات متحده عربی انجام دهد.

بنابراین در این قرن تنها دو مسابقه مقدماتی جام جهانی در عراق برگزار شده است. در سال 2011، شیرهای بین النهرین، که چهار سال قبل از آن برای قهرمانی در جام ملت های آسیا به چالش کشیده بودند، در شهر شمالی اربیل میزبان سنگاپور بودند، بازی که به دلیل قطع برق مختل شد. هشت سال بعد، هنگ کنگ به بندر جنوبی بصره آمد، و بس.

قرار شد تغییر کند. در مارس 2022، فیفا به بغداد چراغ سبز نشان داد تا میزبان یک بازی مقدماتی حیاتی مقابل امارات متحده عربی باشد. با این حال، چند روز قبل، حمله موشکی به اربیل که از ایران سرچشمه می گرفت، باعث شد تا هیئت حاکمه جهان و AFC نظر خود و محل برگزاری را به دلیل نگرانی های امنیتی تغییر دهند. احمد یاسین مهاجم کهنه کار عراق در شبکه های اجتماعی نوشت: «فوتبال در سراسر کشور بدون هیچ مشکلی بازی می شود. «این ممنوعیت معنایی ندارد. چقدر دیگر باید صبر کنیم؟»

شاید خیلی بیشتر نباشد. جام خلیج فارس به عنوان فرصتی برای نشان دادن آمادگی عراق ارائه شد. نخست وزیر، محمد السودانی، علاقه شخصی به این مسابقات داشت، چه قبل و چه در حین سرمایه گذاری در تسهیلات و هزاران بازدید کننده از منطقه به بصره و رئیس فیفا، جیانی اینفانتینو، در آن حضور داشت.

خارج از زمین همه چیز تا فینال خوب پیش رفته بود. ساعاتی قبل از شروع بازی در ورزشگاه بین المللی بصره، هزاران هوادار بدون بلیت سعی کردند وارد شوند و نتیجه ازدحام جمعیت بود که تا چهار نفر کشته و 60 نفر مجروح شدند. این یک تراژدی برای آسیب دیدگان و یک شکست برای امیدهای مردم بود. کل کشور

با این حال، هنوز این انتظار وجود دارد که تیم ملی که در جام جهانی 1986 حاضر شد، به‌ویژه پس از نزدیکی اخیر ایران و عربستان به زودی به کشور بازگردد. دو قدرت و رقیب بزرگ منطقه به طور ناگهانی در ماه مارس اعلام کردند که در حال احیای روابط دیپلماتیک هستند که در سال 2016 قطع شده بود. احتمالاً نتایج طولانی مدت نشست پکن وجود دارد، اما از نظر فوتبالی، این یک تزریق ثبات است که تنها می تواند به بغداد کمک کند، جایی که نفوذ ایران از زمان تهاجم به رهبری ایالات متحده در سال 2003 افزایش یافته است تا عربستان سعودی را ناراحت کند.

فقط عراق نیست. سوریه و یمن دو کشور دیگر هستند که فراموش کرده‌اند بازی در خانه چگونه است – اگرچه سوریه همچنان با صعود به جام جهانی 2018 روسیه در مرحله پلی‌آف قرار گرفت و یمن یک سال بعد به جام ملت‌های آسیا رسید.

این گمانه زنی وجود دارد که سوریه به زودی مجدداً به اتحادیه عرب پذیرفته خواهد شد، پس از تعلیق در سال 2011 از سازمان منطقه ای در پاسخ به سرکوب اعتراضات دموکراسی خواه توسط دیکتاتور بشار اسد، که به سال ها جنگ داخلی و بدبختی منجر شد. . با این حال، پذیرش فزاینده ای وجود دارد که رهبر مورد حمایت ایران راه به جایی نمی برد. این ماه وزیر خارجه عربستان سعودی که نیروی محرکه انزوای سوریه است، برای دیدار با اسد به دمشق رفت.

در یمن نیز، ریاض و تهران در دو طرف جنگ داخلی بودند که در سال 2015 آغاز شد، اما اکنون مقامات سعودی با رهبران شورشیان حوثی – تحت حمایت تهران – ملاقات کرده اند و در ماه آوریل مبادله زندانیان صورت گرفت. نماینده سازمان ملل در یمن گفت که این کشور در هشت سال پس از آغاز درگیری، نزدیکترین صلحی است که این کشور به صلح داشته است.

مسابقات مقدماتی جام جهانی که در دمشق و صنعا برگزار می شود ممکن است هنوز تا حدودی باقی بماند، اما هواداران عراقی منتظر هستند تا فیفا پاسخ مثبت دهد. این تفاوت بزرگی در جام جهانی 2026 ایجاد خواهد کرد.

نداشتن برتری خانگی، چالش عراق با ژاپن، کره جنوبی، استرالیا، ایران و عربستان سعودی را سخت‌تر می‌کند، در حالی که آسیا تنها چهار نقطه خودکار داشته است. با دو برابر شدن نمایندگی این قاره برای سال 2026 و احتمالاً بازگشت عراق به کشور، بازگشت به صحنه جهانی بیش از حد ممکن است.