“هیچ امیدی برای علم در روسیه وجود ندارد”: تلاش دانشگاهیان برای فرار به غرب | روسیه

پrof John Duggan*، دانشمند آب و هوا در یکی از دانشگاه های گروه راسل، چند هفته پیش با دو شریک تحقیقاتی روسی مدت کوتاهی پس از حمله کشورشان به اوکراین، تماسی با زوم داشت. داگان، که مدتی با دانشگاهیان کار کرده است، ناگهان آنها را “به طور غیرمعمول ساکت و مردد” دید. او احساس کرد که “آنها نگران بودند که کسی از بالای شانه آنها نگاه کند”.

در روسیه، ابراز مخالفت با تهاجم خطرناک است. اما در تماس های بعدی دوگان می گوید که دوستانش جسورتر شده اند. حالا دیگر امیدشان به کارشان در خانه قطع شده است. آنها احساس می کنند “در روسیه آینده ای برای علم وجود ندارد” و به دنبال موقعیت هایی در خارج از کشور هستند تا بتوانند فرار کنند.

با توجه به اینکه انتقاد از جنگ اکنون می تواند منجر به 15 سال زندان در روسیه شود، دوگان تمام ارتباطات با دانشمندانی را که سعی دارد به آنها کمک کند عمداً “ابهام آمیز” توصیف می کند. اما او می گوید: «آنها از کاری که به نام آنها در اوکراین انجام می شود احساس شرمندگی می کنند.»

دانشگاهیان بریتانیا می گویند که این در حال تبدیل شدن به یک داستان آشنا است. دانشمندان روسی برای کمک به فرار به شرکای خود در خارج از کشور مراجعه می کنند، اما دانشگاهیان در بریتانیا می گویند که حتی با استعدادترین افراد ممکن است برای یافتن موقعیت در کوتاه مدت در دانشگاه های بریتانیا دچار مشکل شوند.

یکشنبه گذشته، جورج فریمن، وزیر علوم، اعلام کرد که بریتانیا از دیگر کشورهای اروپایی در قطع بخش اعظم روابط تحقیقاتی خود با روسیه و قطع بودجه برای هر تحقیقی که با دولت و “همکاران نهادی” آن ارتباط دارد، تبعیت خواهد کرد.

دولت روسیه هفته گذشته دانشمندان خود را از شرکت در کنفرانس های بین المللی یا انتشار تحقیقات در مجلات بین المللی منع کرد. دانشمندان روسی می گویند که اشتها برای نادیده گرفتن این موضوع وجود دارد، اما گزارش هایی وجود دارد که به هر حال از انتشار آنها در خارج از کشور جلوگیری می شود زیرا برخی از دانشگاهیان غربی از بررسی مقالات تحقیقاتی با نام های روسی خودداری می کنند.

دانشگاه دوگان، که آبان نیوز نامی از آن نمی‌برد تا از خطری برای دانشگاهیان روسی جلوگیری کند، پناهگاه برای دانشمندان و دانشجویان اوکراینی را در اولویت اصلی خود قرار داده است، همراه با کارکنان پشتیبانی و دانشجویانی که قبلاً تحت تأثیر جنگ قرار گرفته‌اند. این دانشگاه همچنین در حال بررسی است که آیا می تواند موقعیت هایی را به هر روس ارائه دهد. دوگان می‌گوید: «دانشگاه مایل است تا حد امکان حمایت کند. این در چارچوب دستورالعمل‌های دولتی کار خواهد کرد، اما می‌داند که بسیاری از دانشگاهیان و محققان روسی علناً از این تهاجم انتقاد کرده‌اند، که اغلب در معرض خطرات شخصی بزرگ قرار دارند.»

علم به عنوان یک تلاش جهانی با مشارکت محققان با همکاران در سراسر جهان در نظر گرفته می شود. اکنون بسیاری در روسیه احساس می‌کنند که کارشان که از همکاری‌های بین‌المللی جدا شده‌اند، پژمرده خواهد شد.

دکتر الکساندر نوزیک، فیزیکدان مؤسسه فیزیک و فناوری مسکو، به آبان نیوز گفت: «من معتقدم و اکثر همکارانم معتقدند که انجام علم ایزوله ممکن نیست. در فیزیک، سیستم مجلات علمی در روسیه عمدتاً مرده است.

نوزیک می‌گوید «اکثر دانشگاهیان جوان‌تر، از جمله من» با مخاطبین در اروپا صحبت می‌کنند و یک «برنامه پشتیبان» تدوین می‌کنند. او می افزاید: «بسیاری از دانشمندان در سطح جهانی که من اینجا می شناسم نمی توانند روی تحقیقات خود کار کنند، زیرا بسیار افسرده هستند. آنها نمی توانند درک کنند که چگونه می توانیم با این همه زندگی کنیم.»

نوزیک می گوید که قصد دارد بیانیه دولت مبنی بر ممنوعیت انتشار در مجلات بین المللی را نادیده بگیرد و بسیاری از همکاران نیز از آن پیروی خواهند کرد. اما او می افزاید که محققان آنجا «از دانشگاهیان بسیار شکایت دارند [in the west] مسدود می کنند [journal] مقالات با امتناع از بررسی آنها در صورت داشتن یک همکار روسی.

پروفسور اریکا بروئر*، دانشمند محیط زیست در یک دانشگاه تحقیقاتی شمالی در بریتانیا، از امنیت شرکای تحقیقاتی در روسیه که علیه جنگ صحبت می کنند، می ترسد. او می‌گوید: «من درخواست‌هایی از دو همکار بسیار با استعداد روسی دریافت کردم که می‌پرسیدند آیا فرصت‌هایی برای کار در خارج از کشور می‌دانم یا خیر. من و یکی از همکارانم برای آنها حس می کنیم اما در حال حاضر نمی توان جایی برای آنها در بریتانیا یا اروپا پیدا کرد.

دکتر جیمز رایان، مدرس ارشد تاریخ مدرن روسیه در دانشگاه کاردیف، می‌گوید: «من با دوستان دانشگاهی در روسیه در تماس بوده‌ام. برخی از آنها قبلاً فرار کرده اند و قصد بازگشت به این زودی ها را ندارند. این وضعیت در مورد بسیاری دیگر است.»

با این حال، او می‌گوید، در حالی که برخی از دانشگاهیان روسی ممکن است بتوانند از شهرت و تماس‌های دانشگاهی خود برای تأمین بودجه تحقیقاتی کوتاه‌مدت در دانشگاه‌های اروپایی استفاده کنند، یافتن مشاغل طولانی‌مدت در بازار کار آکادمیک به شدت رقابتی بسیار سخت‌تر خواهد بود.

کار خودش تحت تاثیر قرار می گیرد. رایان قبل از تهاجم به استفاده از کتابخانه‌ها و آرشیوهای روسیه برای تحقیقات خود متکی بود، اما اکنون نمی‌داند چه زمانی می‌تواند به آنجا برگردد.

هزاران نفر از دانشگاهیان در روسیه نامه های سرگشاده ای را در محکومیت جنگ امضا کرده اند. جمعه گذشته، وزارت دادگستری روسیه، روزنامه علمی مشهور روسی ترویتسکی واریانت را “عامل خارجی” به دنبال انتشار نامه ای توسط دانشمندان و روزنامه نگاران علمی در مخالفت با تهاجم که توسط حدود 8000 نفر امضا شد، اعلام کرد. وب سایت این روزنامه اکنون در روسیه مسدود شده است.

اکثر دانشگاه‌های روسیه توسط دولت اداره می‌شوند و ماه گذشته اتحادیه روسای روسیه به نمایندگی از نزدیک به 700 رئیس دانشگاه و رئیس، دانشگاه‌های بریتانیا را با صدور بیانیه‌ای در انعکاس تبلیغات ولادیمیر پوتین مبنی بر «غیره‌زدایی» اوکراین و حمایت از «رئیس‌جمهور ما» وحشت زده کرد. که … سخت ترین، سخت ترین، اما ضروری ترین تصمیم زندگی اش را گرفت.

رایان می‌گوید که پس از این، «از نظر اخلاقی مشکل‌ساز خواهد بود که به‌دنبال دعوت‌نامه رسمی از یک موسسه روسی باشیم. [to do research there]”.

او قاطعانه از تصمیم دولت بریتانیا برای قطع روابط رسمی با مؤسسات آموزش عالی روسیه حمایت می کند، اما قصد دارد ارتباطات شخصی غیررسمی را با همکارانش در روسیه حفظ کند. هفته گذشته، به عنوان “یک اقدام همبستگی”، او در یک کنفرانس آنلاین با مورخان عمدتا روسی که به گفته او “مطمئناً از جنگ روسیه حمایت نمی کردند” شرکت کرد.

او می‌افزاید: «اگر دانشگاهیان از بررسی مقالاتی که توسط روس‌ها نوشته شده یا نوشته شده‌اند، خودداری کنند، وحشت می‌کنم. این نژادپرستی است.»

تری کالاگان، استاد بوم شناسی قطب شمال در دانشگاه شفیلد، می گوید: “ما همکاری های بسیار قوی با دانشمندان روسی داریم و تهاجم ضربه بزرگی به کار ما است.”

کالاگان به ایجاد 89 ایستگاه تحقیقاتی زیست‌محیطی در قطب شمال کمک کرده است که 21 مورد از آنها در روسیه هستند، اما می‌گوید «بسیاری از تحقیقات ما اکنون به دلیل تهاجم متوقف شده است». من کاملاً مطمئن هستم که بسیاری از دانشمندان روسیه را ترک خواهند کرد. پوتین ملت را تقسیم کرده است، اما دانشمندان تمایل دارند انگلیسی صحبت کنند و همچنین اینترنت را مطالعه می کنند تا بفهمند واقعا در اوکراین چه اتفاقی می افتد.

کالاگان پس از بیانیه روسای روسی، استادی خود را در دانشگاه دولتی تحقیقات ملی تومسک در سیبری متوقف کرد. او می‌گوید که تمام تعهدات رسمی خود با روسیه را متوقف کرده است، اما ارتباطات شخصی با دانشمندانی را که 30 سال است از آنها حمایت می‌کند، رها نخواهد کرد.

با این حال، او می گوید که انجام این کار در مکان های دیگری که او در آنجا تحقیق می کند دشوارتر است. «در فنلاند حتی اجازه نداریم به یک روسی ایمیل بزنیم و من الان هستم [in Arctic Norway] ما نمی توانیم یک روسی در تماس زوم داشته باشیم.

دانشگاهیان منفرد در روسیه هنوز هم برای شرکت در کنفرانس سالانه انجمن بریتانیا برای مطالعات اسلاوونی و شرق اروپا در کمبریج آخر هفته آینده خوش‌آمد می‌گویند، هرچند نماینده مؤسسات خود نباشند.

دکتر بن فیلیپس، مورخ زبان روسی مدرن در دانشگاه اکستر و یکی از اعضای کمیته اجرایی جامعه، می‌گوید: «ما در مورد اینکه آیا باید شرکت‌کنندگان روسی را حذف کنیم یا نه، بحث کردیم، اما تصمیم گرفتیم که مخالفت کنیم».

او می‌گوید که در عوض، کنفرانس، که سخنرانی اصلی یک دانشگاهی اوکراینی را در بر خواهد داشت، دارای یک «آیین رفتار دقیق» خواهد بود و روسای پانل‌ها از هر کسی که از حمله به اوکراین حمایت می‌کند، می‌خواهد آن را ترک کند. اما او می افزاید: «هرکسی که دانشگاهیان روسی را به دلیل ملیت خود مورد آزار و اذیت قرار دهد، به همین شکل با او رفتار خواهد شد.»

* برخی از اسامی برای جلوگیری از شناسایی دانشگاهیان که قصد ترک روسیه را دارند تغییر داده شده است.