چرا دختران نوجوان در بحران هستند؟ این فقط رسانه های اجتماعی نیست

اضطراب از تحصیل کسالت پس از قرنطینه اضطراب رسانه های اجتماعی

مطالعه پشت سر هم نشان می‌دهد که جوانان آمریکایی در بحران هستند و با چالش‌های بی‌سابقه‌ای در زمینه سلامت روانی مواجه هستند که به‌ویژه دختران نوجوان را بر دوش می‌کشد. در میان واضح‌ترین داده‌ها: گزارش اخیر مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری نشان داد که تقریباً 60 درصد از دختران آمریکایی غم و اندوه و ناامیدی مداوم را گزارش کردند. این میزان در پسران نیز افزایش یافته است، اما تقریباً نیمی از آنها تحت تأثیر قرار می گیرند.

بزرگسالان تئوری هایی در مورد آنچه در حال وقوع است ارائه می دهند، اما خود نوجوانان چه می گویند؟ آیا شبکه های اجتماعی ریشه مشکلات آنهاست؟ آیا همسالان مرد آنها به نوعی مصون هستند یا بخشی از مشکل هستند؟

آسوشیتدپرس با پنج دختر در چهار ایالت مصاحبه کرد و موافقت کرد که فقط نام کوچک آنها را به دلیل ماهیت حساس موضوعات مورد بحث منتشر کند. نوجوانان بینش هشیارکننده – و گاهی تعجب آور – ارائه کردند.

آملیا، دختر 16 ساله ایلینویی که عاشق آواز خواندن است و می خواهد جراح شود، گفت: “ما خیلی قوی هستیم و خیلی چیزها را پشت سر می گذاریم.”

او همچنین افسردگی و اضطراب دارد. مانند 13 درصد از دختران دبیرستانی ایالات متحده که در گزارش دولت مورد بررسی قرار گرفتند، او نیز یک بازمانده از اقدام به خودکشی است. بستری شدن در بیمارستان پس از تلاش و درمان در سال 2020 کمک کرد. اما آملیا همچنین با قلدری، دوستی های مسموم و تهدیدهای تهدیدآمیز پسری در مدرسه مواجه شده است که می گفت «شایسته تجاوز جنسی است».

بر اساس گزارش CDC، بیش از 1 از هر 10 دختر گفته اند که مجبور به داشتن رابطه جنسی شده اند، که اولین افزایش در نظرسنجی دوره ای دولت است. تهدیدات جنسی تنها یکی از بارهایی است که دختران نوجوان می گویند که با آن روبرو هستند.

آملیا گفت: «ما در تلاشیم تا در دنیایی زنده بمانیم که می خواهد ما را بگیرد.

اِما، یک هنرمند مشتاق 18 ساله در گرجستان که دچار اختلال کمبود توجه و افسردگی گاه به گاه است، می‌گوید نگرانی در مورد دانشگاه و دانشگاه منبع بزرگی از استرس است.

اما افزود: «اخیراً در خودم و دوستانم متوجه شدم که همه از فشارهای دنیا و مسائل اجتماعی چقدر خسته هستند و در آینده به کجا خواهند رفت. “

زوئی 15 ساله در می سی سی پی توسط یک مادر مجرد سختگیر اما دوست داشتنی بزرگ شد که او را تحت فشار قرار می دهد تا در مدرسه و زندگی موفق شود. او این احساسات را تکرار می کند.

زویی گفت: “مدرسه می تواند اعصاب شما را به هم بزند و بر سلامت روان شما تأثیر بگذارد به طوری که شما حتی … آن را تشخیص نخواهید داد، تا زمانی که در این فضایی قرار بگیرید که نمی دانید چه کاری باید انجام دهید.” او همچنین دوستی داشته است. مبارزاتی که به افسردگی عمیق ختم شد و احساس ناراحتی از تنها سیاهپوست بودن در کلاس داشت.

چند دختر گفتند که با فشار مضاعفی از سوی استانداردهای جامعه مواجه هستند که بیش از حد بر ظاهر آنها تمرکز می کند.

اما گفت: “بسیاری از مردم بدن زنان و بدن دختران را جنسی می بینند.”

جنبش #MeToo زمانی شروع شد که این دختران کاملاً جوان بودند، اما در طول همه‌گیری تشدید شد و آنها از پیشرفت‌های جنسی ناخوانده آگاه هستند.

پسرها کمتر آگاه هستند، آنها پیشنهاد می کنند. دختران به شوخی‌های بی‌معنا، دست زدن‌های نامناسب، تهدیدهای جنسی یا خشونت واقعی اشاره می‌کنند. دختران می گویند توجه ناخواسته می تواند بسیار زیاد باشد.

آملیا گفت: «ما سزاوار این هستیم که مورد جنسیت قرار نگیریم یا مورد توجه قرار نگیریم، زیرا ما بچه هستیم.

سیا، یک جوان 18 ساله در نیوجرسی، گفت که تقریباً هر دختری که او می شناسد با آزار و اذیت جنسی روبرو شده است. او گفت: «این برای من عادی بود.

سیا گفت: «وقتی به عنوان دختر تنها راه می‌روی، خود به خود در این موقعیت آسیب‌پذیر قرار می‌گیری. فکر می‌کنم این خیلی ناراحت‌کننده است. نمی‌دانم نداشتن این ترس چه احساسی دارد.»

ماکنا، یک دانش‌آموز دبیرستانی در می‌سی‌سی‌پی، گفت که او و دوستانش گاهی اوقات لباس‌های گشاد می‌پوشند تا شکل‌هایشان را پنهان کنند، اما پسرها «مهم نیست چه اتفاقی می‌افتد، نظر می‌دهند».

او افسردگی و درمان داشته است و می‌گوید در جامعه‌ای بزرگ شده است که در آن سلامت روان هنوز گاهی انگ است.

مکنا که با یک گروه حمایت از سلامت نوجوانان کار می کند، گفت: “اغلب در جامعه سیاه پوستان به دلیل آنچه که نسل های قبلی تحمل کردند، به ابراز احساسات تشویق نمی شویم.” “اما گاهی اوقات خوب نیست.”

پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی با تمرکز بر ظواهر سطحی و دست یافتنی جلوه دادن کمال‌گرایی کمک می‌کنند. دختران می گویند که آنها فقط بخشی از مشکل هستند.

مکنا گفت: “رسانه های اجتماعی طرز تفکر و احساس ما را در مورد خودمان به طور کامل تغییر داده اند” به روش های خوب و بد.

او هنگام مقایسه خود با دیگران آنلاین، تحت فشار قرار می گیرد تا کامل باشد. اما او همچنین تأثیرگذاران رسانه‌های اجتماعی را دنبال می‌کند که در مورد چالش‌های مربوط به سلامت روان خود صحبت می‌کنند و به نظر می‌رسد که «برای من خوب است که احساس غمگینی و آسیب‌پذیری داشته باشم».

دختران در طول تاریخ به طور نامتناسبی تحت تأثیر افسردگی و اضطراب بوده اند. دکتر حنا طالب، متخصص پزشکی نوجوانان و سخنگوی آکادمی اطفال آمریکا، گفت: اما این آمار حداقل تا حدی منعکس کننده این واقعیت است که دختران اغلب بیشتر از پسران در مورد احساسات و عواطف صحبت می کنند.

زوئی، نوجوان 15 ساله می سی سی پی، می گوید که پسرها باید “نمای ماچو” را حفظ کنند و کمتر احتمال دارد که عصبانیت خود را بپذیرند.

او گفت: «احساس می‌کنم آنها ممکن است چنین احساسی داشته باشند، ما فقط آن را نمی‌بینیم.

مطالعه‌ای که در ماه مارس در مجله انجمن پزشکی آمریکا منتشر شد، نشان داد که در سال 2019، قبل از همه‌گیری، حدود 60 درصد از کودکانی که به دلایل سلامت روان در بیمارستان بستری شده بودند، دختر بودند. یک دهه قبل از آن، تفاوت جزئی بود.

طالب گفت که قرنطینه کووید-19 بعد دیگری را اضافه کرد و زندگی آکادمیک و اجتماعی آنلاین را تحت تأثیر قرار داد. برخی از بچه‌ها در جوانی وارد این بیماری همه‌گیر شدند و با بدن‌های بالغ‌تر، از نظر اجتماعی ناهنجار و نامطمئن ظاهر شدند که چگونه دوستی‌ها و روابط را هدایت کنند. آن‌ها در دنیایی زندگی می‌کنند که با تیراندازی در مدارس، تغییرات سریع آب و هوا، ناآرامی‌های اجتماعی و سیاسی، و محدودیت‌های مراقبت‌های باروری و حقوق تراجنسیتی‌ها مواجه است.

گزارش CDC که در فوریه منتشر شد، شامل نوجوانانی بود که در پاییز 2021 مورد پرسش قرار گرفتند، زمانی که موارد ابتلا و مرگ و میر کووید-19 در ایالات متحده هنوز بالا بود. سایر داده ها و گزارش های حکایتی نشان می دهد که بسیاری از نوجوانان به مبارزه ادامه می دهند.

طالب گفت: «این همه گیری به عنوان درصدی از زندگی آنها بسیار زیاد است.

انتظار اینکه بچه ها آسیبی نبینند ممکن است غیرواقعی باشد.

او گفت: “این یک نسل را تغییر خواهد داد.”

___

لیندسی تنر، نویسنده AP Medical Writer را در @LindseyTanner دنبال کنید.

___

بخش سلامت و علم آسوشیتدپرس از گروه رسانه های علمی و آموزشی موسسه پزشکی هاوارد هیوز حمایت می شود. AP تنها مسئول تمام محتوا است.