بایدن قبل از اینکه ریشه کند باید مسیر صخره ای را در ایرلند شمالی طی کند

وقتی پرزیدنت بایدن در این هفته از خانه اجدادی خانواده اش در ایرلند بازدید می کند، راهی را طی می کند که بسیاری از روسای جمهور آمریکا پیموده اند – سفری شاد و از نظر سیاسی بی عارضه که نوستالژی پر از شبدر را با سرودهایی از پیوند پایدار بین ایرلندی ها و آمریکایی ها مخلوط می کند.

اما ابتدا، آقای بایدن باید راه خود را از طریق ایرلند شمالی انتخاب کند، جایی که چشم انداز سیاسی سخت تر و خاطرات تاریک تر است.

این به ویژه در مورد رئیس‌جمهوری صادق است که فرزند مغرور جزیره زمرد است، علاقه‌مند به نقل قول از شاعرانی مانند ییتس و سیموس هنی، و گاهی پدربزرگ خود، ادوارد فرانسیس بلوویت، که شعرهایش مملو از احساسات جمهوری‌خواه ایرلندی است. آقای بایدن زمانی گفت: «ایرلندی بودن کل زندگی من را شکل داده است.

در بلفاست، رئیس جمهور بیست و پنجمین سالگرد توافق جمعه خوب را جشن می گیرد که به دهه ها خشونت فرقه ای در ایرلند شمالی پایان داد. این توافقنامه میراث دیپلماتیک گرانقدر رئیس جمهور دموکرات دیگر، بیل کلینتون است – توافقی که مهارت او را به عنوان میانجی بین ملی گراها، که به دنبال یک ایرلند متحد هستند، و اتحادیه گراها که می خواهند بخشی از بریتانیا باقی بمانند، به نمایش گذاشت.

در اوایل آوریل 1998، آقای کلینتون با تلفن های همراه در کاخ سفید کار کرد، و آخرین موانع توافقی را که رهبر اتحادیه، دیوید تریمبل، و همچنین دو ملی گرا، جان هیوم، رهبر حزب سوسیال دموکرات را راضی کرد، برطرف کرد. و حزب کارگر، و گری آدامز، رهبر سین فین.

جاناتان پاول، که به عنوان رئیس دفتر نخست وزیر تونی بلر، مذاکرات را از طرف دولت بریتانیا رهبری می کرد، گفت: «کلینتون دو شب تمام شب را بیدار ماند و با آدامز، هیوم و تریمبل صحبت کرد.

آقای بایدن به مسائل ایرلند از منظری احساساتی و نه دیپلماتیک برخورد می کند. آقای پاول گفت: «بایدن به آن علاقه دارد. “این لزوماً یک علاقه سیاسی زنده نیست، بلکه یک علاقه خانوادگی تاریخی در ایرلند است.”

منتقدان می گویند که غرور ایرلندی آقای بایدن گهگاه او را به سمت گرفتن سوق داده است. به عنوان یک سناتور در سال 1985، او مخالف آسان کردن استرداد شبه نظامیان ارتش جمهوری خواه ایرلند از ایالات متحده به بریتانیا بود.

اگرچه آقای بایدن از تروریسم جمهوری اسلامی ایران ابراز تأسف کرد و به عنوان عضوی از کمیته روابط خارجی سنا از روند صلح حمایت کرد، اما مانند همکار سابقش در سنا جورج جی میچل که به عنوان آقای کلینتون ریاست مذاکرات جمعه خوب را برعهده داشت، ارتباط آشکاری با آن نداشت. فرستاده ویژه

آقای پاول گفت که آقای بایدن بعداً با فشار بر دولت بریتانیا برای شکستن بن بست با اتحادیه اروپا بر سر قوانین تجاری پس از برگزیت برای ایرلند شمالی، سهم خودش را داشت. این اختلاف توافق جمعه خوب را به خطر انداخت، زیرا باعث شد حزب اصلی طرفدار اتحادیه، اتحادیه‌های دموکراتیک، دولت تقسیم قدرت در شمال را ترک کند.

در ماه فوریه، ریشی سوناک، نخست وزیر بریتانیا، از توافقی با بروکسل، معروف به چارچوب ویندزور خبر داد. با انجام این کار، او به قولی که به آقای بایدن داده بود، پاییز گذشته در نشستی در اندونزی که طی آن نخست وزیر متعهد شد که این موضوع را حل کند، ملاقات کرد.

روز چهارشنبه در بلفاست، آقای بایدن از رهبران پنج حزب سیاسی ایرلند شمالی، از جمله اتحادیه‌گرایان دموکراتیک، که هنوز از توافق تجاری حمایت نکرده یا با بازگشت به دولت موافقت نکرده‌اند، استقبال خواهد کرد. اینکه آیا او قادر خواهد بود آنها را ترغیب کند که به عقب برگردند، آزمایشی برای تأثیر او خواهد بود.

کیتی هیوارد، استاد سیاست در دانشگاه کوئینز در بلفاست گفت: «این امکان وجود دارد که بایدن به عنوان فشار بیشتری بر اتحادیه‌گرایان تلقی شود. “به جای اینکه با چکش بیایید، کمی تشویق یکدست بسیار مفید خواهد بود.”

آقای بایدن یک شیرین کننده را در قالب یک فرستاده ویژه جدید در امور اقتصادی در ایرلند شمالی، جو کندی سوم، به همراه خواهد داشت. آقای کندی، نماینده سابق دموکرات ها از ماساچوست و یکی از خانواده های مشهور ایرلندی آمریکایی، متهم به ریختن سرمایه گذاری خارجی در این منطقه است.

برخی از اتحادیه‌گرایان با احتیاط به آقای بایدن و کندی می‌نگرند، هرچند که نمی‌گویند دولت علیه آنها متمایل است.

بیل کلینتون یکدست بود. جفری دونالدسون، رهبر حزب اتحاد دموکراتیک، در مصاحبه ای گفت: جورج دبلیو بوش یکدست بود. هر رئیس‌جمهوری که از روند صلح حمایت می‌کند باید یکدست باشد.»

با این حال، آقای پاول اهمیت هویت ایرلندی آقای بایدن را نادیده گرفت و خاطرنشان کرد که ایالات متحده احتمالاً نقش میانجی در ایرلند شمالی ندارد. او گفت که حتی آقای کلینتون در سال 1994 با اعطای ویزای سفر به ایالات متحده به آقای آدامز، رهبر سین فین، خشم دولت بریتانیا را برانگیخت.

با این حال، سفر سنگین آقای بایدن به ایرلند سوالاتی را در مورد اولویت های او ایجاد کرده است. او از گردهمایی بزرگ‌تری از رهبران، از جمله شاه چارلز سوم، آقای کلینتون و آقای بلر، این هفته در بلفاست برای جشن گرفتن توافق جمعه خوب صرف نظر می‌کند.

در حالی که آقای بایدن با آقای سوناک دیدار خواهد کرد، کاخ سفید فشار آورده است تا جلسه را از یک دیدار دوجانبه به یک قهوه نه چندان رسمی کاهش دهد. این امر باعث شد تا یک مقام خردمند وزارت امور خارجه به آن لقب «بیلاته» بدهد.

دیپلمات ها گفتند که این کشمکش ها بر سر پروتکل می تواند پیامی را به همراه داشته باشد، به ویژه به این دلیل که آقای بایدن نیز قصد دارد از تاج گذاری پادشاه چارلز در ماه آینده صرف نظر کند و همسرش، جیل، را به جای خود بفرستد. مقامات کاخ سفید گفتند که آقای بایدن دعوت پادشاه برای یک سفر دولتی به بریتانیا را پذیرفته است، اما هنوز تاریخی مشخص نشده است.

آقای بایدن کمتر از 24 ساعت را در بلفاست سپری خواهد کرد و بلافاصله پس از سخنرانی در دانشگاه اولستر راهی دوبلین خواهد شد. زمانی که او به ایرلند می‌رود، از مکان‌های اجدادی در کانتی لوث و کانتی مایو بازدید می‌کند، جایی که کاخ سفید گفت، در آنجا «یک سخنرانی برای تجلیل از روابط عمیق و تاریخی که کشورها و مردم ما را به هم پیوند می‌دهد، ایراد خواهد کرد».

این قطعاً نقطه عاطفی این سفر خواهد بود و مقامات ایرلندی در انتظار لب های خود را می لیسند. برای آنها، دخالت آقای بایدن در امور ایرلند کاملاً مورد استقبال قرار می گیرد. آنها فشار او بر دولت بریتانیا را به دلیل کمک به ایجاد یک توافق تجاری در ایرلند شمالی می دانند. و آنها دخالت مستمر آمریکا را کلید بهبود شکوفایی شمال می دانند.

مری لو مک دونالد، رهبر سین فین در جمهوری ایرلند، گفت: «ایالات متحده در این بازی پوست دارد. پروسه صلح ایرلند یکی از موفقیت‌های واقعاً بزرگ سیاست خارجی آمریکا در دوران اخیر است. من فکر نمی‌کنم که ایستادن ایالات متحده در حال حاضر واقعی یا مفید باشد.»

خانم مک‌دونالد افزود: «این کمک می‌کند که رئیس جمهور بایدن یک مرد مایو باشد و در کانتی لوث ارتباط دارد». بنابراین، او درک خاصی از ایرلند دارد و علاقه خاصی به آن دارد، که عالی است.