راه آشتی پس از حماسه نژادپرستی یورکشایر طولانی و دشوار خواهد بود | یورکشایر

در پایان یک فرآیند انضباطی کبودی که برای رسیدگی به اتهامات مربوط به زبان و رفتار تبعیض آمیز در یورکشایر انجام شد، رئیس هیئت کریکت انگلستان و ولز، ریچارد تامپسون، امیدواری خود را برای صلح ابراز کرد.

تامپسون پس از تایید متیو هاگارد، تیم برسنان، جان بلین گفت: “اکنون باید زمانی آشتی فرا برسد که در آن، به عنوان یک بازی، بتوانیم به طور جمعی زخم ها را بیاموزیم و ترمیم کنیم و اطمینان حاصل کنیم که چنین چیزی هرگز تکرار نخواهد شد.” ، اندرو گیل و ریچارد پیراه این بازی را بدنام کردند و پرونده مایکل وان تایید نشد.

این احساسی است که هر عاشق کریکت درست اندیشی مطمئناً آن را به اشتراک خواهد گذاشت. زمانی که عظیم رفیق برای اولین بار تجربیات خود را در طول دو دوره بازی در هدینگلی در آگوست 2020 در معرض دید عموم قرار داد، جرقه سخنان او چوب خشکی پیدا کرد و تا حدودی شعله ور شد زیرا باعث احساس گناه بیشتر در مورد رکورد کریکت انگلیسی در فراگیری شد.

یک سال پیش از آن، یک تیم پویا و متنوع مردان انگلیس به رهبری ایون مورگان جام جهانی کریکت را برده بود. در سطح شخصی، کمک به معین علی در نوشتن ستونی در پس‌درخشش که توضیح می‌دهد چگونه گروهی از بازیکنان با پیشینه‌های مختلف به‌عنوان یک نفر گرد هم آمده‌اند، یک نکته برجسته حرفه‌ای بود. و با وجود آن روز طلایی در لردز، ترکیب بازی حرفه‌ای در زیر تیم ملی نشان دهنده جمعیت‌شناسی کسانی که آن را به صورت تفریحی بازی می‌کنند، نبود – و هنوز هم نیست.

اما اگر پذیرش گسترده‌تر این ورزش از نیاز به پرداختن به این موضوع، دلایلی برای خوش‌بینی ایجاد می‌کند، نمی‌توان همان را در مورد چشم‌انداز بهبودی در مورد این داستان یورکشایر گفت. در طول نزدیک به سه سال، موسسات در جستجوی شفافیت در مورد حقایق هستند، دیدگاه‌ها دو قطبی و مستحکم شده‌اند، باشگاه به زانو در آمده است، و هزینه‌های انسانی بسیار گسترده شده است.

پانل CDC به ریاست تیم اوگرمن با خیال راحت به این نتیجه رسید که زبان غیرقابل قبولی در یورکشایر رخ داد، اما طبق تعریف، تنها کسانی که در آن زمان حاضر بودند حقیقت کامل را خواهند دانست. همه به جز وان مدتی پیش از این روند انصراف دادند و تیم حقوقی کاپیتان سابق انگلیس توانست استدلال بانک مرکزی اروپا را در جلسه استماع و یافته‌ها علیه غایبان چیزی اجتناب‌ناپذیر جدا کند. یورکشایر چهار اتهام را به عنوان یک باشگاه پذیرفت و گری بالانس برای تک اتهام خود نیز همین کار را کرد.

به طور کلی این یک قطار فراری با چند انشعاب خوب در مسیر بوده است. برای مثال، جای تعجب است که اگر باشگاه به درستی ادعاهای رفیق در سال 2018 را تشدید می کرد و به جای آزادی او در پایان فصل، قرارداد بازیکنی را که به تازگی دچار ضربه روحی شده بود تمدید می کرد، امروز کجا بودیم. کودک مرده

به طور مشابه، اگر یورکشایر گزارش Squire Patton Boggs را که در نهایت دو سال بعد ارائه شد، مدیریت نمی‌کرد، ممکن بود راحت‌تر راه آشتی را پیدا کند. هنوز منتشر نشده، کامل ترین نگاه به کل ماجراست و هفت مورد از 43 اتهام رفیق را تایید کرد. با این حال، تلاش اولیه برای بررسی یافته‌های خود، قبل از انتشار خلاصه‌ای در همان روزی که تست اولدترافورد لغو شد، تنها به این تصور که یک باشگاه به‌طور متحول عمل می‌کند، افزود.

اگر کمیته منتخب DCMS از امتیاز پارلمانی برای انتشار گزارش استفاده می کرد، همانطور که قبلاً توسط رئیس آن، جولیان نایت نماینده مجلس وعده داده بود، ممکن بود به ایجاد تصویر کامل تری کمک کند. در عوض شهادت رفیق را شنید، بیانیه شاهد دادگاه کار او را منتشر کرد و به این نتیجه رسید که زیاد است. نایت اخیراً پس از از دست دادن تازیانه محافظه‌کاران در پاسخ به اتهامات مربوط به رفتار خود، از عدم وجود روند قانونی عادلانه انتقاد کرده است، و با این حال خوشحال است که این اتهامات به عنوان حقایق در یورکشایر تبلور یافته است.

لحظه دیگری در زمان دو هفته پس از اولین جلسه استماع DCMS فرا رسید که یورکشایر، تحت ریاست جدید خود لرد پاتل، نقش 14 نفر را در باشگاه خاتمه داد. از نظر یک طرف بحث، این امر موجه بود، این گروه با امضای مشترک نامه‌ای از باشگاه خواسته بود تا از روایت سمی بودن آن عقب‌نشینی کند. مانند مصاحبه ای که اجمل شهزاد با تحقیقات بانک مرکزی اروپا انجام داد، آنها تصویر نقاشی شده را تشخیص ندادند.

اما هیچ روند درستی در اینجا دنبال نشد، همانطور که سیاهچاله 3 میلیون پوندی در حساب های اخیر یورکشایر که نشان دهنده غرامت و هزینه های قانونی است منعکس شده است. این حرکت در تضاد مستقیم با تعهد اولیه پاتل برای “بردن مردم به سفر” ظاهر شد. همانطور که کونوار بانسیل، فیزیوتراپیست آسیایی بریتانیایی که در میان اخراج شدگان بود، به تایمز گفت، اخراج ها “اعتماد و احترام را از بین برد و برای یورکشایر، کریکت و جامعه بسیار بیشتر از اینکه جوامع را متحد کند آسیب می رساند.”

همچنین موردی وجود دارد که می گویند بانک مرکزی اروپا باید تحقیقات خود را به جای پیگیری داخلی موضوع برون سپاری می کرد. حتی پس از انجام این کار، همچنان گیج کننده است که با تعدادی از شاهدان احتمالی صحبت نشده است. پانل CDC همچنین از پرونده علیه وان انتقاد کرد، زیرا متقاعد نشده بود که “به اندازه کافی دقیق و قابل اعتماد است”. درگیری هیئت حاکمه به عنوان مروج ورزش و تنظیم کننده آن یکی از موضوعاتی است که در اینجا مطرح می شود و منبع بحث مداوم خواهد بود.

پرسش‌های دیگری همچنان وجود دارد، از جمله شرایط پیرامون حذف ایمیل‌های بالقوه حیاتی از سیستم فناوری اطلاعات در یورکشایر، که زمان‌بندی آن‌ها مبهم است. این یک جنبه بسیار نگران کننده از پرونده باقی می ماند.

نتیجه کلی این حماسه صدمات زیادی به افراد و از جمله خود رفیق است که شخصیت خود را در گل و لای دیده است – او هرگز ادعا نمی کرد که کامل است – و مجبور شد خانواده خود را به دلیل تهدیدها به خارج از کشور منتقل کند. سایر کارمندان سابق یورکشایر نیز همین وضعیت را تحمل کرده اند و نگرانی های جدی در مورد سلامت روان برخی از آنها همچنان ادامه دارد. فقط بالانس که قبول کرد زبانش نژادپرستانه است، توانسته است با بازگشت به بازی کریکت در زیمبابوه، از نو شروع کند.

به این ترتیب، با توجه به اینکه این ورزش برای محاسبه دیگری در هنگام انتشار یافته‌های گسترده‌تر کمیسیون مستقل برای برابری در کریکت آماده می‌شود، به سختی می‌توان دید که چگونه بهبودی در کوتاه‌مدت رخ می‌دهد. ادعای تامپسون مبنی بر «دیگر هرگز» تنها چیزی است که همه با آن موافق هستند.