گرفتن قدرت ها: دوران طلایی گریمزبی در جام حذفی | گریمزبی

منسخت است بدانیم چه چیزی در سال 2023 دور از ذهن به نظر می رسد. اینکه وقتی گریمزبی یکشنبه با برایتون بازی کند، آنها تلاش خواهند کرد تا به سومین نیمه نهایی جام حذفی باشگاه برسند، نه اولین. یا اینکه بازی های قبلی تا چهار بازی آخر، که شامل پیروزی بر منچسترسیتی و چلسی بود، هیچ ربطی به دیوید یا جالوت نداشت.

حضور گریمسبی در نیمه نهایی در سال های 1936 و 1939 برجسته ترین دوره تاریخ باشگاه بود. از 1929-1948، از جمله وقفه برای جنگ جهانی دوم، آنها 10 فصل از 12 فصل را در پروازهای برتر گذراندند. هر سه ملی پوش تیم ملی گریمسبی در انگلیس در آن زمان بازی داشتند: جکی بستال مهاجم داخلی (که در این مقاله به عنوان یک طفره زن باهوش و نابغه سازنده توصیف می شود)، دروازه بان جورج تویدی و مدافع میانی الهام بخش هری بتمید هر کدام یک تک ساخته بودند. بین سالهای 1935 و 1937 ظاهر شد.

تنها دو نیروگاه فوتبال انگلیس – و در یک مورد، برخی از اقبال بد وحشتناک – مانع رسیدن گریمزبی به ومبلی شدند. اولین قهرمانی آنها در جام حذفی در فصلی انجام شد که آنها پنجم شدند، بالاترین مقام باشگاه در تاریخ لیگ. گریمزبی پس از شکست هارتلپول و پورت ویل در خانه منچستر سیتی در دور پنجم قرعه کشی شد. ظرف 15 ماه سیتی برای اولین بار قهرمان می شد، اما توصیف این بازی به عنوان دیدار برابر با سیتی سخاوتمندانه بود: گریمزبی دهم و سیتی شانزدهم شد.

برد هیجان‌انگیز 3-2 گریمزبی در پارک بلوندل یکی از بهترین بازی‌های جام حذفی دهه بود، مسابقه‌ای که گزارشگران برجسته‌ای درباره کیفیت بازی و روحیه ورزشی خود به شدت نگران بودند. دومین گل تساوی سیتی، یک گل شیک تیمی که جان مک لئود به ثمر رساند، منجر به شادترین تشویق روز شد – و آن هم از طرف طرفداران گریمزبی. این مقاله می گوید که دو تیم “یکی از بزرگترین محرک های تاریخ فوتبال لینکلن شایر را به فوتبال لینکلن شایر داده اند”.

سرمربی گریمزبی، فرانک ووماک، با چرخاندن وینگرها و مهاجمان داخلی، دفاع سیتی را گیج کرد. در همان مرحله سه سال بعد، در برابر شفیلد یونایتد، جانشین او، فرانک اسپنسر، از مانور مشابهی استفاده کرد که به همان اندازه تأثیر خوبی داشت.

پیچیدگی تاکتیکی گریمسبی یکی از موضوعات تکراری در دو دوره جام آنهاست. سایر موارد شامل پخش مجدد در ساعت 14:15 روز سه‌شنبه، گزارش پزشکی قانونی از دریافت‌های دروازه و زمان قطار مربوطه در روزنامه‌ها – و مهم‌تر از همه، تأثیر آسیب‌ها در زمانی که هیچ جایگزینی وجود نداشت.

گریمزبی در مرحله یک چهارم نهایی میدلزبورو را 3-1 شکست داد، بازی ای که در آن بت مید و ارنی کلمن پس از یک اختلاف مشت از زمین اخراج شدند. این بدان معنی بود که بتمید برای نیمه نهایی تعلیق شد.

با حضور چند تیم دسته دو در چهار تیم آخر، گریمزبی 5-2 مورد دوم برای بردن جام بود. افسوس، آن‌ها در لیدز رود در هادرزفیلد، آرسنال، قهرمان لیگ در هر یک از سه فصل قبل، به نتیجه رسیدند. آرسنال یک سال تعطیلی برنامه ریزی نشده را در لیگ سپری می کرد اما همچنان نمادی از کلاس، زرق و برق و قدرت بود. این مسابقه یک طرفه 1-0 بود که با یک گل ساده از کلیف باستین به پایان رسید. قهرمان گریمسبی تویدی بود که سیوهای خوب و سه سیو خیره کننده انجام داد.

این بازی در یک روز به شدت گرم مارس انجام شد. این یک مشکل در یک استادیوم مملو از جمعیت بود، به خصوص که درآوردن کت کت و شلوار یا حتی فدورا مساوی بود با قرار گرفتن در معرض ناشایست، و ده‌ها هوادار پس از غش کردن با برانکارد برده شدند.

دومین قهرمانی بزرگ گریمزبی در جام در آخرین فصل قبل از جنگ جهانی دوم اتفاق افتاد. اگرچه هیچ کس در آن زمان متوجه نشد، این پایان دوره طلایی باشگاه بود. آنها ترانمر را 6-0 شکست دادند و میلوال و شفیلد یونایتد را پس از بازی های تکراری شکست دادند. این به لطف گل های فرد هاو مهاجم مبارز آنها بود – که پس از یک بازی برنده در یک کتاب درسی توضیح داده شده است. نگهبان اشتباه تایپی، به عنوان یک “نگران کننده فوق العاده”.

آنها برای یک چهارم نهایی به لندن بازگشتند و با یک تیم چلسی که در حال مبارزه با سقوط بود روبرو شدند. در باتلاق استمفورد بریج، گریمزبی با اقتدار آرام بازی را کنترل کرد، حتی اگر تنها گل زمانی که چلسی موقتاً 10 نفره شده بود به دست می آمد.

شانس خودش را یکسان می کند، بنابراین کلیشه می رود، اما هر از گاهی فراموش می کند که متوقف شود. در نیمه نهایی، گریمزبی در اولدترافورد با هیجان‌انگیزترین تیم کشور یعنی وولوز دیدار کرد. گرگ ها مورد علاقه بودند، اما فقط به معنای کتاب سازی. در ادامه آمده است: “هیچ تیمی نمی تواند به اندازه گریمسبی به عنوان بازدید کننده از ومبلی محبوب باشد.” بار پیش نمایش. آنها در این روزهای نقل و انتقالات بزرگ و معاملات پرهیجان، فردیت آرام خود را حفظ کرده اند. آنها یک باشگاه به بهترین و صمیمی ترین معنای کلمه هستند.”

گریمزبی پنج روز قبل از بازی تیم خود را معرفی کرد، اگرچه روزنامه ها به همان اندازه ستون به رژیم غذایی نیمه نهایی تیم دادند: ماهی برای ناهار و یک سیب در روز. (گرگ‌ها حمام‌های سودا، ویزیت از متخصص کایروپاد و غدد میمون را ترجیح می‌دادند، اما این داستان دیگری است.) یک سیب در روز نمی‌توانست آنفولانزا را از خود دور کند: 48 ساعت قبل از بازی، تویدی بیمار شد و تنها با برق به تختش فرستاده شد. آتش و رویاهای ومبلی برای شرکت. این به معنای اولین بازی گریمزبی برای جورج مولسون دروازه بان 24 ساله ایرلندی بود.

گریمزبی بازی را درخشان آغاز کرد و مولسون در 20 دقیقه اول فقط یک بار توپ را لمس کرد. دومین لمس او آخرین لمس او در بازی و به عنوان بازیکن گریمزبی بود. مولسون در حین انجام یک سیو درخشان و شجاع در پای دیکی دورست، دچار ضربه مغزی شدید شد. هر دو بازیکن از زمین خارج شدند، اگرچه دورست بعداً بازگشت. جک هاجسون وارد دروازه شد و هر فرصتی که گریمزبی داشت از بین رفت. آنها با نتیجه 5-0 شکست خوردند – “یک اغراق مضحک در مورد شایستگی ولورهمپتون”. نگهبان – با گلزنی دنیس وستکات 4.

مولسون تا پایان بازی در رختکن مداوا شد. در سوت پایان، زمانی که بازیکنان برگشتند و او شنید که کسی می‌گوید گریمزبی 5-0 شکست خورده است، مولسون به سمت دروازه حرکت کرد و اعلام کرد که باید باهوشانه به زمین بازگردد. او به نزدیکترین آمبولانس هدایت شد و 10 روز بعد را در بیمارستان گذراند. وضعیت مولسون، اگرچه وخیم نبود، اما به اندازه‌ای شدید بود که تقریباً یک هفته به او اجازه بازدید نداشت.

او تنها کسی نبود که مستقیماً از اولدترافورد به بیمارستان سلطنتی منچستر رفت. همانطور که در نیمه نهایی دیگر گریمزبی، ده ها هوادار بیمار شدند. این بار به دلیل آب و هوا نبود – مسابقه ای که در اواخر ماه مارس برگزار شد، با بارش باران تزیین شد – بلکه ازدحام بیش از حد خطرناک بود.

حضور 76962 نفر همچنان یک رکورد اولدترافورد است. سهم گریمسبی از درآمدهای دروازه 1982 پوند، 11 شیلینگ و هفت پنس بود. خاطرات – و غرور پایدار محلی – بسیار ارزشمند بود.