آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
بنری که در انتهای جنوبی سانتیاگو برنابئو کشیده شده بود، می‌گفت: «در سمت خوب تاریخ»، اما این مکان که بر اساس داستان‌های حماسی ساخته شده است، نیازی به وجود ندارد. در عوض، رئال مادرید با اقتدار آرام وضعیت خود را مجدداً تأیید کرد و اجازه شورش را نداد، چه رسد به بازگشت. به این معنا که آنها بعد از همه چیز این که لیورپول از لیگ قهرمانان اروپا پس از شکست 5-2 سه هفته پیش در آنفیلد جای تعجب ندارد. چیزی که ممکن است تعجب آور باشد این است که آنها واقعاً هرگز به نظر نمی رسیدند که از آن سرنوشت اجتناب کنند یا رنج واقعی را بر این استادیوم تحمیل کنند.
بازی‌ای که نیاز به گل‌های زیادی داشت، فقط یک گل به ثمر رساند و آن گل مادریدی بود. این گل توسط کریم بنزما به ثمر رسید و اگرچه این تساوی به پایان رسید، اما حقیقت این است که از قبل احساس می شد که تمام شده است. زمانی که لیورپول نیاز داشت از طریق دنده بالا برود، نتوانست این کار را انجام دهد. آنها به سه گل نیاز داشتند اما در نیمه دوم ضربه ای به سمت دروازه انجام ندادند و به همین ترتیب به پایان رسید.
هنگامی که این اتفاق افتاد، در سوت تمام وقت، برنابئو You’ll Never Walk Alone را پخش کرد و هواداران ایستادند تا لیورپول و هوادارانش را تشویق کنند، اقدامی که نشان از احترام داشت، اگر نه به خاطر اتفاقی که در اینجا رخ داده بود، بلکه به همه آنها. زمان های دیگر در هر شش سال گذشته، لیگ قهرمانان لیورپول با مادرید به پایان رسید. اکنون چهار بار رئال مادرید آنها را متوقف کرده است: در دو فینال، یک چهارم نهایی و حالا اینجا. سه سال پیش، اتلتیکو در یک شانزدهم نهایی این کار را انجام داد. در اینجا، آنها دوباره شکست خوردند. همیشه محتمل بوده است.
کارلو آنچلوتی اعلام کرده بود که این یک بازی آزاد خواهد بود، البته فقط به این دلیل که لیورپول باید به دنبال آنها می آمد. و آنها انجام دادند … و همچنین به نوعی انجام ندادند. آنها تنها 40 ثانیه بودند که بنزما تقریباً توپ را در داخل محوطه خود واگذار کرد، اما فشار اعمال شده در آنجا، زمانی که ماهیت تیم یورگن کلوپ وجود داشت، همیشه آشکار نبود. آنچلوتی همچنین گفته بود که این کار از نظر ذهنی برای حریفانش آسان تر است: تیم او به ناچار شک می کند در حالی که لیورپول نمی تواند شک داشته باشد. با این حال، گاهی اوقات، بازدیدکنندگان متفکر به نظر می رسیدند.
لیورپول بازی کرد، اما این تمام گاز، دیوانگی، امتناع از نفس کشیدن حریف نبود. که ممکن است برنامه یا فقط انعکاس واقعیت باشد، محدودیت هایی که اکنون دارند. و البته تهدید بزرگ‌ترین سلاح مادرید وجود داشت: ضد، وینیسیوس جونیور در حال فرار از آن طرف، و او در واقع اولین خروجی بود. در میانه، تونی کروس درجه ای از کنترل را به دست گرفت. لیورپول کمی عمیق تر از حد انتظار منتظر ماند و کمی بیشتر ایستاد. کلوپ در مورد نیاز به دفاع خوب و گل نخوردن صحبت کرده بود، در حالی که فابینیو گفته بود که اگر آنها به نیمه نهایی 0-0 برسند خوب است.
همینطور بود. که نمی توان گفت هیچ شانسی وجود نداشت. وجود داشت. در وقت استراحت آنها 18 شوت بین خود داشتند. نمی توان گفت که لحظاتی هم نبود که دیوانه بود. یا زمانی که می توانست چرخش قابل توجهی داشته باشد. مادرید فرصت‌هایی داشت، شاید بیشتر آنها در آن 30 دقیقه ابتدایی، حتی اگر دیوگو جوتا اولین موقعیت خوب را پس از 7 دقیقه داشت. ضربه خوب زده نشد و وقتی صلاح به او فرصت دیگری داد، این بار روی رگبار، جوتا آن را هم زد.
در انتهای دیگر، دست راست آلیسون از فاصله نزدیک وینیسیوس را رد کرد، ادواردو کاماوینگا با نوک انگشتان آلیسون یک شوت به تیرک زد و لوکا مودریچ درست قبل از اینکه وینیسیوس دور شود و یک دفع دیگر از آلیسون به ثمر رساند، شلیک کرد.
اگر مادرید در کنترل ظاهر می شد، لیورپول در همان اوایل اجازه نمی داد که این موضوع از بین برود و کمی قدم به بازی بگذارد، صلاح اغلب جرقه می زد. زمانی که آنها یک تلاش واقعاً خطرناک روی هدف گرفتند، وجود داشت که باز هم تیبو کورتوا شوت داروین نونیز را در یک دقیقه و در دقیقه بعد کودی گاکپو را دفع کرد.
در برخی موارد شتاب باید بیاید. اینکه لیورپول توانست آن را به ارمغان بیاورد یا مادرید اجازه می داد، موضوع دیگری بود. و اگرچه یک توپ زیبا از ترنت الکساندر-آرنولد در شروع نیمه دوم بارقه‌ای از امید را نشان داد، اما پس از آن که فده والورده پاک شد، تقریباً همه چیز تمام شد و لیورپول باز شد. آلیسون دوباره آنها را نجات داد. سوال این بود: برای چه؟ نگه داشتن در بازی یک چیز بود، بازگشت به بازی دیگر.
پس از ارتقاء خبرنامه
نشانه‌ای از حماسه لیورپول وجود نداشت، فرصتی برای باز کردن آن و تقریباً بلافاصله با پاس صلاح برای آزاد کردن نونیز، آنها را از دست داد. جوتا و نونیز به زودی جای خود را برای هاروی الیوت و روبرتو فیرمینو باز کردند، اما اکنون این احساس به نظر می رسد که صرفاً وقت خود را ببینند، مادریدی که عصر را مدیریت کرده و در یک الگو قرار می گیرد، توپ را جلوی پای خود نگه می دارد و لیورپول را در فاصله دستان خود نگه می دارد.
و سپس، زمانی که آنها می توانستند، لیورپول را باز کردند و حتی در دوردست ها ناپدید شدند. لوکا مودریچ به طرز شگفت انگیزی چرخید و یک توپ باشکوه – بله، با قسمت بیرونی کفشش – زد که والورده به آن برخورد کرد و ضربه سر او درست از کنار دروازه عبور کرد. وینیسیوس سپس از سمت چپ وارد زمین شد و در مقابل بنزما دراز کشید تا شوت کند.
حتی دنی کارواخال نیز به زودی به سرعت بالا می‌رفت و می‌رفت. لیورپول به گل نیاز داشت، مادرید به گل نیاز نداشت، اما این آنها بودند که به دنبال آن بودند و زمانی که به گل رسید، بنزما در 12 دقیقه مانده به پایان بازی وارد زمین شد، تقریباً مانند یک عمل رحمتی بود، زمان پایان دادن به وانمود کردن.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
