رفتار گری لاینکر این واقعیت را آشکار می کند که تصویر بی بی سی گرم و مبهم همیشه دروغ بوده است | ورزش

به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،

افیا تقریباً 50 سال است که MI5 عواملی را در بی بی سی جاسازی کرده بود که نامزدهای شغلی را با هدف مشخص حذف کارمندان با گرایش چپ احتمالی بررسی می کردند. این فرآیند به عنوان “درخت کریسمس” شناخته می‌شد، پس از نماد محتاطانه روی پرونده پرسنلی که به مدیران توصیه می‌کرد که یک فرد خاص در لیست سیاه قرار گیرد. این عمل تا دهه 80 ادامه یافت و تا اینکه در سال 1985 افشاگری Observer در همه سطوح رد شد.

شاید این کمی با تصویر گرم و مبهم بی‌بی‌سی که در طول نسل‌ها برای ما به ارث رسیده است، تنش کند. این گنجینه ملی دوست‌داشتنی که از مأموریت مقدس بنیان‌گذارش لرد ریث مطلع شده است، یک کندوی زمزمه‌ای از سرگرمی‌های خانوادگی و بناهای هنری و آهنگ گزارش ورزشی و گوریل‌های نوازشگر دیوید آتنبرو، مکانی که بهترین‌های ما را بیان می‌کند و نماینده همه ماست. . و من را شگفت زده می کند که بسیاری از احساسات قوی ناشی از رفتار با گری لاینکر در هفته گذشته از این ایده آل سرچشمه می گیرد: یک بی بی سی عاشقانه و عاشقانه که فقط در تخیل وجود داشته است.

برای مثال خود ریث را در نظر بگیرید: مردی که مترادف با خیرخواهی نجیب پخش خدمات عمومی شده است. ریث یک هوادار فاشیست بود. او با تحسین آشکار از ظهور موسولینی در ایتالیا صحبت کرد. پس از شب چاقوهای بلند در سال 1934، او نوشت: «من واقعاً روشی را تحسین می کنم که هیتلر چیزی را که به نظر یک شورش آغازین به نظر می رسید را پاکسازی کرد»، که – برای وام گرفتن یک عبارت – زبان کاملاً بی شباهت به زبان آلمانی است که در آن استفاده می کرد. دهه 1930

در روزهای اخیر صحبت‌های زیادی در مورد استقلال و آزادی بیان شده است، در مورد اینکه لزوماً با آنچه لینهکر می‌گوید موافق نیستم، اما از حق خود برای گفتن آن دفاع می‌کند، که بیشتر آن‌ها بر اساس مغالطه‌ای است که بی‌بی‌سی تا به حال از آن استفاده کرده است. فضای واقعا بی طرفانه و با تأمل، از سازمانی که وجود خود را مدیون رضایت صاحبان قدرت است، چه انتظاری داشتیم؟ 17 مرد سفید پوستی که به عنوان مدیرکل آن خدمت کرده اند – 12 نفر از آنها تحصیلات خصوصی، 11 نفر از آنها فارغ التحصیل آکسبریج و هشت نفر از آنها پرسنل سابق نظامی – قرار بوده اند تا بسازند؟

شاید همان دنیایی که در دهه 70 کنی اورت را به خاطر شوخی با همسر یکی از وزیران دولت محافظه کار اخراج کرد و تونی بلکبرن را به دلیل جدیت در مورد کارگران معدن اعتصاب سرزنش کرد. شاید همان دنیایی که در آن سرویس های امنیتی تصمیم می گیرند چه کسی بولتن های خبری شما را بنویسد. شاید همان دنیایی که در آن اندرو نیل می تواند در حین سردبیری یک مجله دست راستی، پوشش سیاسی را لنگر بگذارد، در حالی که مجری یک برنامه برجسته فوتبال می تواند به دلیل انتقاد از سیاست دولت دست راستی تعلیق شود.

خارج از استودیوهای بی بی سی در سالفورد
همکاران گری لاینکر با کناره‌گیری از نقش‌های خود در بی‌بی‌سی در حالی که او تعلیق شده بود، همبستگی خود را نشان دادند. عکس: کریستوفر تاموند/ آبان نیوز

اینجا همیشه زمین بازی قدرت استقرار بوده است، و با این حال اگر سوررئال چند روز اخیر چیزی به ما بیاموزد، ممکن است شرایط نامزدی در حال تغییر باشد. شاید دیون دوبلین واقعاً احساسات شدیدی نسبت به تعهدات بریتانیا تحت کنوانسیون پناهندگان سازمان ملل در سال 1951 داشته باشد. شاید آلن شیرر واقعاً فکر می‌کند که لایحه جدید مهاجرت غیرقانونی اعتبار ما را برای دفاع از حقوق بشر در خارج از کشور تضعیف می‌کند. با این حال، احتمال بیشتری وجود دارد که آنها چیز اساسی تری را درک کرده باشند: نوعی اغماض شرکتی، غرور بی پاسخ طبقه رئیسی که هرگز واقعاً برای آنها به عنوان مردم ارزش قائل نشده است.

بنابراین آنها را بیرون کردند. می توانید مبل های مخملی ما را ببرید. می توانید از تکرارهای آهسته ما و آمار Opta استفاده کنید. اما تو هرگز آزادی ما را نخواهی گرفت. و آنها پیروز شدند! یک لاینکر عذرخواهی این آخر هفته در کنار همرزمانش به صفحه نمایش ما بازخواهد گشت. مدیر کل تیم دیوی – محافظه‌کار، تحصیلکرده خصوصی، کمبریج، یک پسر شایسته – تحقیر شده است. و با وجود تمام لفاظی‌های هشداردهنده، پاسخ بی‌بی‌سی به لاینکر کاملاً مطابق با تاریخ غرور آفرین ۱۰۰ ساله‌اش در سرکوب دیدگاه‌های غیرمستقر بوده است. تنها تفاوت این است که این بحث ها دیگر در پرونده های مهر و موم شده پشت درهای دفتر شماره گذاری نشده، بلکه در ملاء عام، جایی که همه می توانند فریاد شما را بشنوند، رخ می دهد.

برای راست‌گرایان، بی‌بی‌سی همیشه فضای امنی بوده است (نه اینکه هرگز مانع شکایت آنها از این موضوع نشده است). حالا ناگهان این فضا به چالش کشیده می شود. بنابراین شاید یکی از دلایلی که آنها نسبت به توئیت های یک مجری فوتبال واکنش شدید نشان می دهند، از دست دادن کنترل آنها باشد. هرگز به ذهن کنت ولستنهولم یا مایکل پارکینسون یا بروس فورسیث نمی رسید که دولت آن زمان را با نازی ها مقایسه کنند. این که اکنون می توان این کار را کرد – موفق و محبوب و ضد نظام و اصلاح یکباره – چشم اندازی است که زندگی را از آنها می ترساند.

و با وجود تمام ایرادات بی بی سی، آن هم در سفر بوده است. سازمانی که گرگ دایک آن را “به طرز وحشتناکی سفیدپوست” توصیف کرد، از 2٪ مدیریت غیرسفیدپوست در سال 2000 به 12٪ در سال 2020 رسیده است. یک زن Football Focus را ارائه می دهد. و حتی در پوچی مدور مصاحبه خبرنگاران بی‌بی‌سی با مدیران بی‌بی‌سی درباره سیاست‌های بی‌بی‌سی، حداقل تلاشی برای شفاف‌سازی و خود انعکاسی وجود دارد که در رسانه‌های تجاری وجود ندارد. در مورد پرونده های درخت کریسمس و همدردی های نازی های لرد ریث کجا خوانده ام؟ وب سایت بی بی سی.

دهه‌ها واهی بی‌طرفی بی‌بی‌سی را محدود کرده و در عین حال دشمنانش را تقویت کرده است. اگر آخرین موضع لینه‌کر به چیزی دست یافته است، این است که آن را به عنوان داستان محافظه‌کارانه‌ای که همیشه بوده، افشا کند. چرا بی طرف باشید وقتی می توانید حق با شما باشد؟ چرا تظاهر می کنیم که ظلم و همدلی استدلال های مساوی هستند که ارزش برابری دارند؟ شاید برای افشای حقیقت وحشیانه سیاست نیاز به چند فوتبالیست سابق بود: در میدان نبرد قدرت، تنها چیزی که واقعاً اهمیت دارد برنده شدن است.

این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.

منبع

درباره ی aban_admin

مطلب پیشنهادی

PC سابق Met می گوید که در مورد فلش قاب وین کوزنز اشتباه کرده است | وین کوزنز

به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ، افسر سابق پلیس مت که …