تصویر بزرگ: ادویه در مقیاس صنعتی | عکاسی

اساز آنجایی که فلفل‌ها توسط واسکو داگاما در سال 1498 به هند معرفی شدند، یکی از گونه‌های آن در سرتاسر جهان ارزشمندتر شده است: فلفل قرمز تیره گونتور که در آندرا پرادش در ساحل جنوب شرقی شبه قاره رشد می‌کند. سال گذشته، دولت 800000 تن از این محصول را تولید کرد. عکاس جورج اشتاینمتز با استفاده از دوربین پهپاد این عکس را از مزارع فلفل در آندرا پرادش گرفته است. این نشان می دهد که کارگران زن در یک مزرعه خانوادگی کوچک در نزدیکی گونتور در حال دسته بندی ردیف های فلفل خشک شده در آفتاب هستند. این زنان حدود 3 پوند در روز حقوق می گیرند.

اشتاینمتز چند سال گذشته را روی پروژه ای با عنوان Feed the Planet گذرانده است، که زبانی بصری به مقیاس تولید غذای مورد نیاز برای جمعیت انسانی جهانی می دهد که پیش بینی می شود تا سال 2050 به 10 میلیارد نفر برسد. بسیاری از عکس های او، مانند این یکی، الگوهای عمل کشاورزی را ارائه می دهد که به نظر می رسد الگوهایی را از چشم انداز گره می زند. هندسه چشم پرنده رضایت‌بخش این تصاویر – از جوخه‌های کمباین که محصول دانه سویا را در برزیل به ارمغان می‌آورند یا کلاژهای اکسپرسیونیستی انتزاعی تولید جلبک دریایی در بالی – در تضاد با صنعت گسترده و فشرده سطحی است که آن‌ها به آن اشاره می‌کنند.

“Foodscapes” این عکاس در فهرست نهایی جوایز عکاسی جهانی سونی امسال قرار گرفته است. اشتاینمتز خود را یک «محیط‌شناس تصادفی» می‌داند که ابتدا به تصویر کشیدن نبوغ خارق‌العاده گونه‌های ما در تلاش برای بهره‌برداری از منابع سیاره برای امرار معاش خود می‌اندیشد، سپس از روشی که «به جویدن دنیای طبیعی ادامه می‌دهیم» آشفته می‌شود. نرخ نمایی پرورش دهندگان فلفل دلمه ای آندرا پرادش تنها از طریقی که می توانند امرار معاش می کنند. سال گذشته، در مزرعه ای که Steinmetz این عکس را در آن گرفت، محصول توسط یک حشره آسیب دیده بود. در همین حال، تقاضای جهانی همچنان رو به افزایش است.

• مجموعه Foodscapes جورج اشتاینمتز در فهرست نهایی جوایز عکاسی جهانی سونی 2023 قرار گرفته است. نمایشگاهی از عکس‌ها در سامرست هاوس، لندن، 14 آوریل تا 1 مه برگزار می‌شود.