راسل کلید اسکاتلند برای سرنگونی ایرلند و راه اندازی عنوان تیلت | شش ملت 2023

منخط داستانی ناآشنا نیست اسکاتلند وارد دور ماقبل آخر شش ملت می شود که به دنبال پیروزی هستند. با طراوت، این بار چنین نتیجه ای به معنای اجتناب از قاشق چوبی نیست، بلکه به معنای کج شدن در اولین قهرمانی قرن آنها است – اولین عنوان شش ملت، نقطه پایان.

شاید ناامید کلمه اشتباه است. قهرمانان بالقوه هرگز از چیزی ناامید نیستند. اگر اسکاتلند بخواهد متقاعد شود، از کلمات پررنگی مانند “با اعتماد به نفس” و “جاه طلب” استفاده خواهد کرد و باید بر همین اساس در موریفیلد بعدازظهر یکشنبه بازی کند.

بلکه این بازاریابان نسخه امسال شش ملت هستند که ممکن است احساس ناامیدی کنند. ایرلند مهمانان ادینبورگ هستند که از اعتماد به نفس و جاه طلبی بیرون می زند، گویی که آن را بازدم می کنند. یک برد بزرگ دیگر، با کسب 15 امتیاز از 15 امتیازی که قبلاً کسب کرده بودند، قهرمانی را یک دور زودتر به رخ می کشد. سوپر شنبه می شود، خوب، شنبه.

یک برد برای اسکاتلند همه چیز را تغییر می دهد. حتی ممکن است بازتاب سوپر شنبه 2015 را تداعی کند، زمانی که هر سه مسابقه برندگان بالقوه را نشان دادند.

چقدر احتمالش هست؟ ایرلند در هفت بازی اخیر خود مقابل اسکاتلند و در 11 بازی از 12 بازی اخیر پیروز شده است. این در دنیای آنها برابر است با کمی کمتر از 30 درصد شانس برد خانگی. بنابراین دور از ذهن نیست اما…

بیایید دیگر از اسکاتلند حمایت نکنیم و صحبت کنیم که آنها چقدر با استعداد هستند، چقدر می توانند هر کسی را در روز خود شکست دهند و غیره. اگر این احساس همچنان وجود داشته باشد که آنها در مقابل تیم‌های عضلانی و ثابتی که مدام به سمت آنها می‌آیند آسیب‌پذیر می‌مانند، ایرلندی‌ها بهترین نمونه این دشمن را دارند. از این رو رکورد اخیر در برابر آنها.

ثروت اسکاتلند مدت‌هاست که توسط نیمه مگس طلسم آنها، فین راسل، تجسم یافته است. او که قادر به لمس ارتفاعات فراتر از فانیانی است که در زمین های راگبی با او سهیم هستند، توانایی انفجار را نیز به اثبات رسانده است. یا تلاش برای تحمیل درخشش او در حالی که به طور طبیعی اتفاق نمی افتد – به همان چیزی است.

با این حال، پویایی اینجا به نظر می رسد که ممکن است در حال تغییر باشد. او برای جایگاه خود با رقابت واقعی روبرو است. همین اواخر در پاییز، دوران حرفه ای بین المللی راسل به نظر می رسید که ممکن است تمام شده باشد، و گرگور تاونسند او را به کلی از ترکیب اولیه خود حذف کرد. یک هفته یا بیشتر بعد، راسل فراخوانده شد و اکنون در اکثر مکالمات در میخانه بهترین بازیکن جهان است.

شکست اسکاتلند در پاریس در دفعه قبل بسیار آشنا به نظر می رسید، از این جهت که بعد از یک برد بسیار ارزشمند اتفاق افتاد، اما به نوعی متفاوت بود، زیرا آنها از شکست های اولیه عجیب و غریب نجات یافتند و ممکن بود به راحتی برنده شوند. راسل انرژي هاي در حال نوسان را شخصيت بخشيد. پاس اجباری او در نیمه اول به فرانسه فرصت برتری 19-0 را داد، اما او در مرکز بازی بود زیرا اسکاتلند در 10 دقیقه مانده به پایان بازی، 25-21 را شکست داد.

او در حال حاضر 30 سال دارد (و در این بحث ها ذکر این نکته ضروری است که اخیراً یک پدر است). هوای پختگی در او وجود دارد. او حتی با مربی اش هم کنار می آید. این می تواند زمان راسل باشد.

اگر اینطور باشد، حتی ایرلند نیز در حالت آماده باش قرار خواهد گرفت. آنها به دنبال یک میلیون دلار، شماره 1 در جهان و حداکثر امتیاز، به شهر می روند. اندی فارل هر 37 سال زندگی او را به جانی سکستون آرزو می کند، از استاد بالغ استقبال می کند. کانر موری، تقریباً 34 ساله، در کنار این تیم بازگشته است، که بار گذشته برای پیروزی مقابل ایتالیا از تیم اصلی خارج شد.

چشمگیرترین روش ایرلند است که آنها علیرغم از دست دادن پرسنل کلیدی خود به دلیل آسیب دیدگی به سلطه خود ادامه دادند. استوارت مک‌کلاسکی آخرین کسی است که سقوط کرده است، بنابراین ایرلند یک شیر به نام بوندی آکی را به جای او و دیگری به نام رابی هنشاو را به عنوان ذخیره می‌فرستد. Tadhg Beirne برای بقیه مسابقات قهرمانی خارج است، بنابراین Iain Henderson در موتورخانه ادامه می دهد، همانطور که صندلی های موسیقی برای Lions در ردیف عقب. اوه، و Tadhg Furlong برمی گردد.

تشخیص یک نقطه ضعف بسیار سخت است. اما، اگر بازیکنانی در نیمکره شمالی وجود داشته باشند که ممکن است، تعداد کمی از آنها آبی اسکاتلند را بپوشند. شنبه آینده ممکن است فوق العاده باشد یا نباشد، اما این یکشنبه احتمال دارد که چنین باشد.