نگاهی اجمالی به DeSantis در آیووا: بی دست و پا، اما همچنان برنده جمعیت

داونپورت، آیووا – سوزی بارکر، یک بومی آیوایی با پوشیدن هودی نارنجی و آبی دانشگاه فلوریدا، صبح جمعه در جمعی از جمهوریخواهان منتظر دیدار با فرماندار فلوریدا ران دیسانتیس بود.

در حالی که به فرماندار گفت پسرش در ایالت زادگاهش در کالج تحصیل می کند، لبخندی گسترده زد و به هودی خود اشاره کرد. آقای DeSantis – با لباس آبی تیره با یک پیراهن آبی روشن، یقه باز و چکمه های مشکی – در طرف مقابل 10 قفسه فلزی دوچرخه ایستاده بود که او را از جمعیت جدا می کرد. او کمی به خانم بارکر اشاره کرد و در مورد “معافیت پدربزرگ و مادربزرگ” جدید ایالت خود که به دانشجویان خارج از ایالت که پدربزرگ و مادربزرگشان ساکن فلوریدا هستند، وقفه شهریه می دهد، به او گفت.

اما خانم بارکر، معلم 50 ساله ای که حدود یک ساعت رانندگی کرده بود تا فرماندار فلوریدا را در داونپورت ببیند، خانواده دیگری در ایالت سان شاین ندارد و در پاسخ او با گیج چشمانش را ریز کرد. در اینجا او در مراسمی برای تبلیغ کتاب جدید آقای دیسانتیس بود، شانه به شانه اهالی آیوایی که مشتاق همبازی شدن با عزیز ضد بیدار آمریکای راست‌گرا بودند، و او درباره چشم پوشی صحبت می‌کرد.

آقای دسانتیس به سرعت اسمش را با یک شارپی سیاه در کتابش خط زد و لبخند زد. در حالی که به سراغ نفر بعدی که منتظر امضایش بود، به او گفت: «برو گاتورز».

این تعامل هم بر وعده و هم دام احتمالی یک مناقصه ریاست جمهوری برای آقای دیسانتیس تاکید کرد. ترجیح او برای سیاست بر شخصیت، بسته به رای‌دهنده و موفقیت یا شکست تبادلات فردی او، می‌تواند باعث شود که شخصاً بی دست و پا و متکبر یا به‌طور دیگری شگفت‌انگیز به نظر برسد.

در حالی که آقای دیسانتیس تصمیم می گیرد که آیا به دنبال نامزدی جمهوری خواهان در انتخابات ریاست جمهوری 2024 باشد یا خیر، یکی از بزرگ ترین سوالاتی که فلوریدیان 44 ساله با آن مواجه است، توانایی او در برقراری ارتباط با رای دهندگانی است که در خارج از ایالت محل زندگی اش با او در معرض کمی قرار گرفته اند.

بر خلاف فلوریدا، که در آن انتخابات غالباً با قدرت کمپین‌های تبلیغاتی چند میلیون دلاری تلویزیونی برنده یا شکست می‌خورد، انتخابات مقدماتی ریاست‌جمهوری جمهوری‌خواه همچنان پر از رقابت‌ها در ایالت‌هایی مانند آیووا است، جایی که رای‌دهندگان برای تعاملات شخصی ارزش قائل هستند.

رای دهندگان جمهوری خواه در ایالت های اولیه اولیه می خواهند هوای مشابهی با نامزدهای ریاست جمهوری داشته باشند. این رای دهندگان انتظار دارند که مدعیان را شخصا ببینند، بشنوند که چگونه با همسایگان خود صحبت می کنند و احساس می کنند که آنها را می شناسند قبل از اینکه تصمیم بگیرند از چه کسی حمایت کنند و حرکت مهمی برای رقابت های بعدی ایجاد کنند.

لیندا گرینلی، مادربزرگ آیووا که در رویداد DeSantis در داونپورت شرکت کرد، گفت: “من واقعاً عقب می ایستم و قضاوت خود را تا زمانی که بتوانم آنها را بشناسم محفوظ می دارم – به خصوص این بار.” زیرا برای شکست دادن دموکرات ها در سال 2024 به شخص بسیار خاصی نیاز است.

توقف آقای دیسانتیس در ریزورت کازینوی ریتم سیتی اولین بازدید او از آیووا بود. کنجکاوی در مورد ستاره در حال ظهور جمهوری خواه به جلب جمعیت سالم کمک کرد: در یک روز برفی و سرد هفته، بیش از 1000 نفر تا ساعت 9 صبح وارد شده بودند.

به نظر می‌رسد که آقای دیسانتیس مصمم است تا زمانی که خود را به رای‌دهندگان معرفی می‌کند فاصله‌ای را حفظ کند، اما رویداد داونپورت او هم نقاط قوت و هم ضعف‌هایش را به نمایش گذاشت.

او در بهترین حالت خود در مقابل دوربینی که مجهز به نکات صحبت شده است ایستاده است. و روز جمعه او بیش از 30 دقیقه را پشت تریبون گذراند و در یادداشت‌ها ورق زد و یک پیروزی مجدد در انتخابات را با حاشیه‌شکنی دوباره تجربه کرد و تلاش‌های خود را برای جلوگیری از واکسن کووید-19 در ایالت خود یادآور شد.

آقای دیسانتیس با تکان دادن دستانش و اشاره به جمعیت برای بیان نکات خود، حداقل 10 بار در 10 دقیقه ابتدایی سخنرانی خود تشویق شد، از جمله برای پیروزی در شهرستان میامی-دید، که به گفته وی، هیلاری کلینتون پیروز شد. در سال 2016 با حدود 30 امتیاز.

رقیب خانم کلینتون در آن سال دونالد جی ترامپ بود، اما آقای دیسانتیس هرگز نام رهبر حزب خود را ذکر نکرد. رقیب احتمالی او برای نامزدی جمهوری خواهان رویداد خود را در داونپورت برای دوشنبه برنامه ریزی کرده است.

در عوض، آقای دیسانتیس با تمرکز بر پیروزی خود در ایالت – که در بحبوحه ناامیدی‌های عمده برای جمهوری‌خواهان در سطح ملی اتفاق افتاد، تضادهای واضح مکرر را به خود جلب کرد، ضررهایی که عمدتاً به گردن آقای ترامپ گذاشته شده است.

آقای دیسانتیس بارها از دکتر آنتونی فائوچی، اپیدمیولوژیست ارشد سابق کشور انتقاد کرد، که آقای ترامپ اغلب در طول واکنش دولتش به کووید به او تکیه می کرد.

آقای دیسانتیس گفت که هرگز به نظرسنجی ها نگاه نکرده است تا تصمیمات خود را به عنوان فرماندار راهنمایی کند. این اظهارنظری بود که به طور ماهرانه بحث مداوم آقای ترامپ را در مورد نظرسنجی ها در جریان مبارزات انتخاباتی برانگیخت.

آقای دیسانتیس گفت: «ما مردم را به سمت خود سوق می دادیم زیرا آنها به رهبری پاسخ می دادند.

آقای دیسانتیس همچنین دولت خود را به عنوان یک کشتی تحت کنترل توصیف کرد که ممکن است در مقابل ریاست جمهوری ترامپ قرار گیرد که گردش مالی ثابتی در بال غربی ایجاد می کند.

او گفت: «هیچ نمایشی در دولت ما وجود ندارد. “هیچ دسیسه قصری وجود ندارد.”

با این حال، هنگامی که آقای دیسانتیس از پشت تریبون صحبت می کرد، به نظر می رسید میزبان خود، کیم رینولدز، فرماندار جمهوری خواه آیووا را فراموش کرده است. خانم رینولدز صبورانه منتظر بود تا او برای گفتگو در یکی از دو صندلی که در طرف دیگر صحنه برپا شده بود به او بپیوندد.

هنگامی که آقای دیسانتیس پس از صحبت بیش از 30 دقیقه او را تأیید کرد، خانم رینولدز در حالی که نگاهی به او انداخت و دست‌هایش را دراز کرد، خنده‌ی جمعیت را برانگیخت و دست‌هایش را دراز کرد که گویی می‌خواهد او را به کنار صحنه ببرد.

اگر سؤالات او برای نشان دادن جنبه شخصی تر آقای DeSantis، بازیکن سابق بیسبال کالج طراحی شده بود، او چند بار تاب خورد و از دست داد. زمانی که خانم رینولدز در مورد همسرش کیسی و سه فرزند خردسالشان پرسید، آقای دیسانتیس گفتگو را به یک بحث سیاسی برگرداند.

پس از حدود 10 دقیقه، دو فرماندار مراسم را پایان دادند، صحنه را ترک کردند و از طرف مقابل قفسه‌های دوچرخه، جمعیت را به کار گرفتند. به نظر می‌رسید که آقای دیسانتیس مصمم بود که هر کتابی را امضا کند و برای هر سلفی که جمعیت می‌خواست لبخند بزند.

خانم بارکر، معلم هودی دانشگاه فلوریدا، از تعامل خود با آقای دیسانتیس به عنوان یک حامی مشتاق کناره گیری کرد. او گفت که او بر روی مسائلی که برای او مهم هستند، مانند تحصیل، تمرکز کرده است، و او را به یاد خانم رینولدز می‌اندازد، سیاستمداری با سبکی مشابه.

خانم بارکر گفت: «او کار فوق‌العاده‌ای انجام داد. او گفت: «فقط فکر نمی‌کنم ترامپ بتواند برنده شود،» و افزود: «این سیاست‌ها در مورد دیسانتیس بسیار مشابه است، اما با تحویل نادرست کمتر».

آقای DeSantis سه پاس کامل در کنار قفسه های دوچرخه انجام داد که بیش از 20 دقیقه طول کشید. به نظر می رسید که صبر او گاهی کم می شود، زیرا از برخی افراد در مورد سلفی ها می پرسد: “دریافت کردید؟” با نازک ترین لبخندهای روی صورتش.

او از جانبازان در مورد خدمات خود، والدین در مورد فرزندان خود و دیگران در مورد تیم های بیسبال مورد علاقه خود سوال کرد و فقط برای مدت کوتاهی منتظر پاسخ آنها بود.

وقتی خبرنگاری از او پرسید که چگونه از تور کتاب لذت می‌برد، آقای دیسانتیس یک نگاه سریع از گوشه چشمش انداخت.

او گفت: “خوب پیش می رود.”