آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
تیدر اینجا گوشه خاصی از توییتر است که بیشتر وقت خود را صرف گلایه از نقص های فوتبال در این کشور می کند. از آن – به همان اندازه محبت و ناامیدی – به عنوان #SokkahTwitter یاد می شود. این کره ی مست کننده هیاهو، معجونی خاموش، اما کر کننده از شادی، خشم، تیزبینی فکری و مزخرفات مطلق است.
اما تقریباً به اتفاق آرا بر روی یک باور اصلی توافق دارد: مسیرهای توسعه بازیکن در استرالیا اساساً ناقص است.
این مکالمه آنلاین به سختی برای بسیاری از استرالیایی‌هایی که فقط برای تماشای بازی‌های بزرگ تیم ملی هماهنگ می‌شوند ثبت می‌شود – مسابقاتی که در بوق و کرنا می‌شوند. بنابراین بلیت می‌خرند یا تلویزیون را روشن می‌کنند و در یک لحظه با آن ضربه می‌خورند و گرمای اجاقی که در صورتشان باز می‌شود غلبه میکند.
اینطور که هست، پس از شکست 2-0 پنجشنبه شب مقابل ژاپن، ساکروس ها به طور اجتناب ناپذیری به سمت جایی غیر از جام جهانی حرکت می کنند. آنها در راه قطر 2022 نیستند، اما فراموشی خشکی هستند که از زمان فینال در کره جنوبی و ژاپن 20 سال پیش تجربه نشده است. آنها به تازگی یک بازی خانگی مقدماتی جام جهانی را با یک نتیجه از دست داده اند که برای اولین بار از سال 1981 بر آن سوار شده است.
یک هوادار معمولی ممکن است جریان تحلیل‌ها را نشنود یا نخواند – #SokkahTwitter یا موارد دیگر – که عملکرد استرالیا را در بسیاری از پنجره‌های فیفا تشریح میکند. آنها تنها با آنچه که در مقابل خود دیده اند، می آیند. و شاید این یک لنز کاملاً بی ربط نباشد که بتوان از طریق آن وضعیت مخمصه Socceroos را در نظر گرفت – یک آشفتگی مرگبار که همچنین گیج کننده است زیرا این تیم که برای بسیاری از مردم نماد بسیار است، اکنون شبیه به یک دوره گذشته به نظر می رسد.
چند نکته مثبت برای قدردانی وجود داشت، مانند Ajdin Hrustic درجه یک و در بیشتر موارد، Mat Ryan. تماشاگران مطمئناً گل مردود میزبان را در نیمه اول می دیدند و به این نتیجه می رسیدند که در صورت ایستادن، ممکن است چهره مسابقه تغییر کند. با این حال، اکثراً آن ها می دیدند که تاکومی مینامینو از دفاع استرالیا عبور می کند و کائورو میتوما در دقایق پایانی گلزنی می کند.
البته، اخطارهایی وجود دارد – فوتبال استرالیا یک اخطار را دوست دارد. بازیکنان کلیدی برای این مسابقه در دسترس نبودند و بازیکنانی که به شیوه ای مناسب یک تیم که زمان کمی را با هم در یک زمین سپری کرده بودند بازی کردند.
همچنین سوالات قابل قبولی در مورد اشتباهات تاکتیکی و انتخابی وجود دارد. بحث های بیشتری در مورد آینده گراهام آرنولد وجود خواهد داشت. به طور جداگانه، قبلاً سؤالاتی در مورد حکمت یک مربی مبتلا به کووید مثبت وجود داشته است که سگ خود را در ساحل به جای منزوی شدن در خانه راه می‌دهد. سپس به طور کلی کووید وجود دارد – محدودیت‌های سفر اعمال شده توسط این بیماری همه‌گیر باعث شده است که مسیر تحصیلی دشوارتر از نظر ذهنی و جسمی تضمین شود.
اما در نقطه اصلی آنچه در طی 15 سال گذشته رخ داده است، گلوگاه توسعه بازیکن است. فرصت‌های کم برای فوتبالیست‌های جوان و با استعداد برای به‌کارگیری پتانسیل‌های خود و در نتیجه عدم حضور در تیم ملی. این مشکل در تمام سطوح بازی داخلی مشهود است اما در بالای هرم وارونه محسوس ترین است.
A-League Men برای تولید بازیکنان باکیفیت به شدت به A-League Men متکی بوده است، اما هنوز هیچ برنامه محکم و جمعی برای تحقق این امر وجود ندارد. قابل درک است که مربیان تیم های خود را در اولویت قرار می دهند، موضوعی که با سیاست عدم شکستن پنجره های بین المللی ترکیب شده است.
در سال 2018، زمانی که آرنولد هدایت سیدنی اف سی را بر عهده داشت، گفت: “من لیگ A را به عنوان یک لیگ توسعه نمی بینم”. در سال 2019، پس از منصوب شدن به عنوان سرمربی Socceroos، او خواستار ایجاد فوری یک رقابت ذخیره ملی در دسته دوم یا A-League شد تا بازیکنان بین سنین 17 تا 22 سالگی جایی برای بازی داشته باشند.
هنوز نه دسته دومی وجود دارد، نه صعود و سقوط. مرکز تعالی FFA، یک کارخانه استعدادیابی برای نسل طلایی، مدت هاست که تعطیل شده است. و جای سوال دارد که آیا آن بازیکنان نسل طلایی، آن کلاس 2006 که هر عملکردی از آن زمان با آنها سنجیده شده است، ممکن است فقط برای شکستن در این تکرار لیگ داخلی تلاش کرده باشند.
آیا به مارک ویدوکا جوان بازی داده می شد؟ هری کیول و جان آلویسی هم همینطور. بله، اینها نمونه هایی از بازیکنان هجومی هستند، اما با توجه به اینکه باشگاه ها به طور فزاینده ای به عنوان شروع کننده همیشگی خود در این نقش های جذاب تر، واردات خود را به طور فزاینده ای امضا می کنند، رشد استعدادهای بومی در پست های جلو و سوم مشکل ساز شده است.
در درجه اول به این دلیل، Socceroos در حالت فلج هستند. سال‌ها بسیاری بر این باور بودند که بیش از وزن خود مشت می‌زنند و برخلاف شانس به چیزهای شگفت‌انگیزی دست می‌یابند. سال‌ها بعد، آنها باید کارهای شگفت‌انگیزی را انجام دهند، اما در عوض به‌طور آشکاری کوتاه می‌آیند، زیرا کنفدراسیون آسیایی که به سرعت در حال توسعه است، با تمام قوا پیش می‌رود.
بیشتر تمرکز حول بازی های پلی آف آینده استرالیا بر روی تساوی قدرتمند آمریکای جنوبی است که اکنون به عنوان آخرین مانع برای قطر به نظر می رسد. ما به خوبی از خودمان جلوتر می رویم. قبل از آن حتی باید توجه داشت که استرالیا باید تیم سوم گروه A را در پلی آف مرگ ناگهانی شکست دهد. در این مرحله احتمالاً امارات متحده عربی است که ساکروس را از جام ملت های آسیا 2019 حذف کرد.
و این باید دلیلی برای درون نگری جدی باشد. ژاپن تیم بسیار خوبی را در پشت سه دهه توسعه از طریق J. League ساخته است. مدل آن تضمین میکند که اکثر بازیکنان در سنین جوانی پایه‌های فنی مناسبی دارند و به‌طور سیستماتیک در میان هرمی از تیم‌های زیر سن پیشرفت می‌کنند، که تیم‌های لیگ جی تیم‌های بزرگسال خود را از میان آنها انتخاب می‌کنند. این کشور معیار توسعه جوانان در آسیا را تعیین کرده است. باخت استرالیا قابل پیش بینی بود و برای آن چیزهای زیادی برای یادگیری وجود دارد.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
