ادامه اعتصاب غذای زندانیان تگزاس در اعتراض به سلول انفرادی | تگزاس

تعداد زیادی از زندانیان تگزاس در اعتراض به نگهداری نامحدود در سلول انفرادی وارد دومین هفته اعتصاب غذا شده اند، نوعی از حبس در ایالات متحده که گروه های حقوق بشر آن را شکنجه خوانده اند.

زندانیان در سراسر سیستم زندان تگزاس از 10 ژانویه به دلیل اعتراض سازمان یافته علیه زندانی شدن در انزوا در برخی موارد برای چندین دهه از خوردن غذا خودداری کرده اند. تخمین تعداد زندانیان درگیر متفاوت است. وزارت دادگستری تگزاس (TDCJ) آن را 72 عنوان می کند، اما طرفداران خارجی که با اعتصاب کنندگان در ارتباط هستند می گویند حداقل 138 است.

در تگزاس، سلول انفرادی به عنوان وسیله ای برای کنترل استفاده می شود که عمدتا برای جلوگیری از خشونت بین زندانیان طراحی شده است. ایده این است که افرادی را که در باندهای زندان یا به اصطلاح آنها «گروه‌های تهدید امنیتی» نامیده می‌شوند، از هم جدا کنند، که شامل اخوان‌المسلمین آریایی برتر و مافیای مکزیکی می‌شود.

زندانیان از نظر نشانه‌های عضویت در باند مانند خالکوبی و سایر شاخص‌ها ارزیابی می‌شوند و اگر برچسب وضعیت باندی بر روی آن‌ها زده شود، بدون در نظر گرفتن هرگونه تخلف رفتاری یا تخلف، برای مدت نامحدودی به تنهایی در سلول قرار می‌گیرند. مدت نامشخص دوره انفرادی در تگزاس، این ایالت را به یک رهبر ملی در استفاده از این شکل شدید حبس در دوره های طولانی تبدیل کرده است.

این ایالت در حال حاضر بیش از 3000 زندانی در “مسکن محدود” دارد که به عنوان انفرادی شناخته می شود. از این تعداد، بیش از 500 نفر برای حداقل 10 سال و 138 نفر برای حداقل 20 سال در انزوا بوده اند.

بریتنی رابرتسون، نماینده خارجی اعتصاب کنندگان غذا، به آبان نیوز گفت که شرایط در سلول انفرادی وحشیانه است. «بیشتر واحدها اجازه تماس، هیچ بازدید تماسی، هیچ نظارت یا فرآیند مؤثر شکایت را نمی دهند. ارسال نامه تا یک ماه به تعویق می افتد، کمبود کارکنان وجود دارد و بدون بررسی های امنیتی، خودکشی های زیادی رخ می دهد.

وی افزود که زندانیانی که به اعتراض پیوسته اند “واقعا احساس می کنند که این به نفع همه است، از جمله کارمندان زندان که از شرایط بدی نیز رنج می برند.”

رابرتسون مجموعه ای از شکایات رسمی از زندانیان انفرادی را جمع آوری کرده است. یکی از زندانیان گزارش داد که یک آبسه عفونی در پشت خود دارد که درمان نشده است. یک زندانی سیاهپوست شکایت کرد که آمریکایی های آفریقایی تبار در انفرادی به دلیل “آزار جسمی و روانی” منفرد شده اند. و سومین مجرم درخواست انتقال به خارج از یگان انفرادی را داشت زیرا «اینجا جانم در خطر است».

در گزارشی جداگانه، یک زندانی در آگوست 2022 از چه امتیازاتی به او اعطا شد، ثبت کرد. او فقط یک بار در ماه اجازه داشت با یکی از عزیزانش تماس تلفنی برقرار کند و آن هم ساعت 12:39 صبح در ساعات اولیه بود.

در مورد اوقات خارج از سلول، فقط در دو روز در ماه یک دوره تفریح ​​مختصر به او داده شد. بقیه زمان را در سلول انفرادی خود گذراند.

زندانیان اعتصابی خواسته های خود را از کالیفرنیا الگوبرداری کرده اند، جایی که زندانیان در سال 2013 دست به اعتصاب غذا زدند. دو سال بعد، زندانیان کالیفرنیا با موفقیت در یک شهرک فدرال دعوی کردند که به استفاده از انفرادی در ایالت بر اساس وضعیت باند صرفاً پایان داد.

اعتصاب غذای تگزاس شکایات و خواسته های کتبی تهیه کرده بود که سه ماه قبل از شروع اقدام فعلی به مقامات زندان ارائه کردند. آنها در این نامه گفتند که آنها از “محرومیت حواس، رفتار و شرایط غیرانسانی ما، و آسیب های روحی، جسمی و روحی طولانی مدت رنج می برند که مدت ها پس از آزادی ادامه دارد و قابل جبران نیست”.

خواسته اصلی آنها این است که تگزاس از سیستم فعلی انفرادی نامحدود زندانیان بر اساس وضعیت باندی آنها به یک “سیستم مبتنی بر رفتار برای رسیدگی به رفتار افراد” حرکت کند – فقط کسانی که در نقض جدی قوانین شرکت می کنند باید در خانه های محدود کننده قرار گیرند. .

آنها می افزایند: هیچ زندانی تحت هیچ شرایطی بیش از 10 سال در سلول انفرادی باقی نمی ماند.

ساوانا کومار، وکیل کارکنان ACLU تگزاس، گفت که پیشنهادات زندانیان “اقدامات روشن و عقل سلیم مطابق با قانون اساسی ایالات متحده است.” در مواجهه با رفتار ظالمانه و شکنجه‌آمیز، مردم اعتصاب غذا فقط خواستار اصلاحات معقولی هستند که قبلاً در جاهای دیگر اجرا شده است.»

آخرین داده‌های گردآوری‌شده توسط انجمن رهبران اصلاحی (CLA) و مرکز آرتور لیمان در دانشکده حقوق ییل تخمین می‌زند که بین 41000 تا 48000 نفر در سلول‌های زندان ایالات متحده در ژوئیه 2021 در انزوا بودند. گزارش CLA-Liman ثبت کرده است که تگزاس تا کنون با فاصله زیادی از زندان‌های ایالات متحده را به خود اختصاص داده است. بیشترین تعداد زندانیانی که بیش از 10 سال در انفرادی نگه داشته شده اند، تنها آلاباما و اداره زندان های فدرال نزدیک به آنجا بودند.

تعداد زیادی از گروه های حقوق بشر، سلول انفرادی طولانی مدت را به عنوان نوعی شکنجه طبقه بندی کرده اند. در سال 2011، گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل به این نتیجه رسید که یک بازه زمانی کوتاه به اندازه 15 روز انفرادی می تواند به منزله «رفتار یا مجازات ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز و حتی شکنجه» باشد.

خطرات روانی سلول انفرادی طولانی مدت از مدت ها قبل شناخته شده است. میشل دیچ، مدیر آزمایشگاه نوآوری زندان و زندان در مدرسه LBJ در دانشگاه تگزاس، می‌گوید: «تحقیقات زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد پس از چند روز، افراد از نظر روانی بدتر می‌شوند، می‌توانند افکار خودکشی داشته باشند و پس از آن دچار PTSD شوند.

دیچ سیستم تگزاس را که به موجب آن زندانیان با وابستگی های باندی ممکن است برای مدت نامحدود و بدون انجام هیچ گونه تخلفی در انزوا قرار گیرند، «کافکایی» توصیف کرد. “اگر یکی از دلایلی که شما در آن وضعیت قرار می گیرید این است که خالکوبی دارید، خوب، خالکوبی تا زمانی که شما در آنجا هستید از بین نمی رود، بنابراین این ایده که پرونده شما به طور دوره ای بررسی می شود بی معنی است.”

یکی از راه‌های خروج از انفرادی این است که زندانیان از طریق برنامه‌ای به نام Grad (فرایند ترک و جداسازی باند) از عضویت در باند خودداری کنند. با این حال، انجام این کار، آنها را در معرض خطری استثنایی قرار می دهد، زیرا آنها را به عنوان یک اسنیچ علامت گذاری می کنند.

TDCJ در بیانیه ای گفت: «اگر اعضای شناخته شده باند زندان در بازداشت دولتی شرایط حبس فعلی خود را دوست نداشته باشند، آنها آزادند که از گروه خود صرف نظر کنند و ما به آنها راهی برای بازگشت به جمعیت عمومی ارائه خواهیم داد. با این حال، ما به آنها اختیاری برای استخدام اعضای جدید و تلاش برای ادامه فعالیت های جنایتکارانه خود نمی دهیم.»

TDCJ گفت که فقط زندانیانی که «اعضای تایید شده سازمان‌یافته‌ترین و خطرناک‌ترین باندهای زندان هستند، زندانیانی که در معرض خطر فرار هستند، و زندانیانی که مرتکب تجاوز یا چندین تخلف انضباطی جدی دیگر شده‌اند، در داخل زندانی می‌شوند. [solitary]”. در این بیانیه آمده است که خدمات زندان “گام های بزرگی” در کاهش استفاده از انزوا برداشته است، از اوج 9186 زندانی در سال 2007 به 3172 در سال گذشته.

اعتصاب غذا ادامه دارد.