اتحادیه اروپا باید از قدرت اقلیمی خود استفاده کند | چشم انداز

ساعات پایانی COP27 شاید شلوغ ترین ساعات پایانی بود. نسخه نهایی متن شامل زبانی در مورد مقبولیت «انرژی با انتشار کم» بود و کشورهایی را که از پیشنهاد هند برای حذف تدریجی استفاده از سوخت‌های فسیلی حمایت کرده بودند، طعم تلخی داشتند.

اما در روزهای آخر نیز تغییر عمده ای رخ داد که موفقیت هایی را برای کنفرانس به ارمغان آورد: صندوق ضرر و زیان. درست زمانی که COP27 با یک بن بست در مورد مسئله آزاردهنده صندوق غرامت برای کشورهای جنوبی جهانی که بیشتر تحت تاثیر تغییرات آب و هوایی قرار گرفته اند، مواجه شد، طرحی روی میز گذاشته شد.

اتحادیه اروپا پیشنهاد کرد که اگر تعهدی در سراسر جهان برای رسیدن به اوج انتشار گازهای گلخانه ای تا سال 2025 وجود داشته باشد، از یک صندوق جهانی جدید برای تامین مالی پاسخگویی به بلایای آب و هوایی در آسیب پذیرترین کشورهای جهان حمایت کنند.

تا این مرحله، اتحادیه اروپا در ممانعت از ایده های ارائه شده توسط کشورهای کمتر توسعه یافته با ایالات متحده همسو شده بود. اکنون، در ساعت یازدهم، اتحادیه اروپا ایالات متحده را در اپوزیسیون منزوی کرد.

از زمانی که ایالات متحده دوباره به توافق نامه پاریس در مورد آب و هوا پیوست، اتحادیه اروپا و ایالات متحده سبک های مختلف رهبری آب و هوا را دنبال کردند. رویکرد ایالات متحده – که در قانون کاهش تورم مشخص شده است، که در آگوست 2022 به تصویب رسید – بر ارائه کمک ایالات متحده به اهداف پاریس از طریق کمک های دولتی به مشاغلی که مایل به سرمایه گذاری در انرژی پاک هستند، متمرکز شده است تا آنها را رقابتی نگه دارد.

از سوی دیگر، اتحادیه اروپا به دنبال الگوبرداری از طریق قرارداد سبز اروپایی است، اولین تلاش هر قدرت جهانی برای متحول کردن اقتصاد خود از طریق کربن زدایی، پیش از سایر بازیگران.

جنبه‌های کلیدی قرارداد سبز، مانند مکانیسم تنظیم مرز کربن، رقابت کسب‌وکارها در کشورهای همسایه را با شرکت‌های اروپایی سخت‌تر می‌کند، مگر اینکه کربن‌زدایی کنند. اما فلسفه قرارداد سبز اروپا این بود که ابتدا انتخاب‌های سخت را انجام داد، با استفاده از مقررات برای فشار دادن به کسب‌وکارها به سمت تغییر، و به کشورهای بی‌میل نشان داد که سفر به صفر خالص قابل پیمایش است.

نام تجاری قدرت آب و هوایی اتحادیه اروپا در سال 2022 با جنگ تجاوزکارانه روسیه به اوکراین با مشکل اعتبار مواجه شد. در بحران انرژی ناشی از آن، کشورهای عضو اتحادیه اروپا به سرعت در تلاش هستند تا منابع سوخت فسیلی از روسیه را با سوخت‌های مشابه جایگزین کنند – با این کار کاهش عرضه سایر کشورها و بالا بردن قیمت جهانی گاز.

هنگامی که پیش از COP27، رهبران اتحادیه اروپا سایر کشورها را تحت فشار قرار دادند تا اهداف خود را تحت توافق پاریس برآورده و تعمیق کنند، در حالی که خودشان عقب نشینی کردند، با اتهامات ریاکاری مواجه شدند: زمانی که امنیت انرژی آنها در خطر بود، وعده های کربن زدایی خود را نادیده گرفتند.

همانطور که یک ردیاب معامله انرژی جدید که توسط ECFR در این ماه راه اندازی شد نشان می دهد، این اتهام حقیقت دارد. از قراردادهای جدید تامین انرژی که اتحادیه اروپا در سال 2022 به توافق رسیده است، تنها نیمی از آنها دارای عنصر انرژی پاک هستند. و اینها در عمق متفاوت هستند – از تعهد به کشف منابع انرژی تجدیدپذیر با کشورهای غیر اتحادیه اروپا تا توسعه زیرساخت های مناسب تا واردات مستقیم انرژی پاک.

شرم الشیخ نشان داد که با توجه به شکاف اعتماد خمیازه در مورد تأمین مالی آب و هوا، تأمین مالی بدهی و ملی گرایی واکسن، اجماع جهانی برای همکاری در مورد آب و هوا چقدر شکننده است. و – با توجه به عدم پیشرفت در جهت پایان دادن به استفاده از سوخت‌های فسیلی در COP امسال – البته تعهدات اروپا در زمینه اقدامات اقلیمی بیش از هر زمان دیگری مورد نیاز است.

روشن نیست که رئیس جمهور ایالات متحده پس از انتخابات 2024 به اندازه بایدن برای برنامه های آب و هوایی مطلوب باشد. اگر اروپا از نقش رهبری که در سال های اخیر ایفا کرده است عقب نشینی کند، مسیر کربن زدایی جهانی از مسیری سخت به مسیری غیرممکن می رود.

در مقابل این پس‌زمینه، تبدیل دیرهنگام اتحادیه اروپا به دلیل افزایش تامین مالی آب و هوا به آسیب‌پذیرترین کشورها مورد استقبال قرار می‌گیرد، اما برای ادامه اعمال قدرت آب و هوایی در ماه‌ها و سال‌های آینده کافی نیست. اتحادیه اروپا همچنین باید با مثال زدن به رهبری آب و هوای خود، نشان دهد که اقدامات اقلیمی با امنیت پایدار انرژی برای اروپا و سایر نقاط جهان سازگار است – و در واقع بخش مهمی از آن است.

اتحادیه اروپا به برنامه‌ای برای سرمایه‌گذاری و افزایش سریع انرژی پاک نیاز دارد تا نشان دهد که انتخاب‌های سرمایه‌گذاری سازگار با آب و هوا نتیجه خواهد داد. سرمایه گذاری در یک تحول صنعتی قوی و پایدار در اتحادیه اروپا، آن را در موقعیت بهتری برای رقابت با ایالات متحده قرار می دهد، زیرا قانون کاهش تورم شروع به تأثیرگذاری می کند.

با وام گرفتن از مثال ایالات متحده، اتحادیه اروپا می‌تواند از قدرت اقلیمی خود استفاده کند که به آن اجازه می‌دهد هم رقابتی باشد – حفظ رقابت سالم با مشاغل آمریکایی – و هم از اقتصادهای آسیب‌پذیرتر حمایت کند.

یک ترکیب موفق اروپایی از سرمایه گذاری و مقررات حتی ممکن است ایالات متحده را متقاعد کند که در بخش نظارتی نیز اقدامات بیشتری انجام دهد. دو منطقه جهانی که با رویکردهای کربن زدایی مشابه عمل می کنند، در رقابت با مدل چینی با سوخت کربن قوی تر از یک منطقه هستند.

اما رهبران اروپایی باید از هم اکنون اقدام کنند، سرمایه گذاری و مشوق های انرژی پاک را در مقیاس لازم به کار گیرند، چشم انداز پس از COP27 را شکل دهند و دیگران را به سمت اجرا سوق دهند.

پیام اروپایی‌ها در شرم‌الشیخ «می‌توان انجام داد» باید توسط اتحادیه اروپا پیگیری شود و در عمل نشان دهد که می‌تواند این کار را در داخل انجام دهد.

سوزی دنیسون مدیر برنامه «قدرت اروپایی» شورای روابط خارجی اروپا (ECFR) است.