آنچه پرزیدنت بایدن می تواند از رونالد ریگان بیاموزد

“به پسر فرصت بده”

در سال 1982، نگرانی‌ها در مورد ضررهای میان‌دوره‌ای و اختلاف نظر بر سر سیاست‌های اقتصادی منجر به اختلافات و انگشت‌نمایش در حزب جمهوری‌خواه شد. با این حال، حزب از رای دهندگان خواست که «به آن مرد فرصت بدهند».

نانسی دوایت، که در آن زمان بازوی مبارزات انتخاباتی جمهوریخواهان مجلس نمایندگان را اداره می کرد، هشدار می دهد که در مورد مثال سال 1982 بیش از حد مطالعه نشود، اما می بیند که بایدن در حالی که تلاش می کند اقتصاد را به مسیر اصلی خود بازگرداند، صفحه ای از کتاب بازی ریگان برداشته است. دوایت به ما گفت: “او جرات استفاده از این خط را ندارد، اما در مسیر باقی می ماند.”

ریگان مصمم بود که برنامه های اقتصادی خود را به پایان برساند، حتی با از دست دادن اعتماد عمومی. با توجه به شرایط، دوایت یادآوری کرد که از اینکه جمهوری خواهان حتی بیشتر از کرسی های مجلس را از دست ندادند، احساس آرامش می کرد. او گفت: “می دانستم که می توانست خیلی بدتر باشد.”

جو گیلورد، که در سال 1982 با دوایت در کمیته مبارزات انتخاباتی مجلس نمایندگان کار می کرد، گفت که بحران اقتصادی ریگان ریشه دارتر از بحران بایدن بود – با نرخ های بهره، تورم و بیکاری که همگی مانع از بهبود هستند.

اما او گفت که خطوط اساسی مشکلی که بایدن با آن روبرو شد بسیار مشابه است. محبوبیت پایین ریگان را با کشوری که معتقد است در مسیر اشتباهی قرار دارد ترکیب کنید، و یک اتفاق می افتد، او گفت: “شما تغییر می کنید.”

گیلورد افزود: «مشکل بزرگی که بایدن در حال حاضر دارد این است که هیچ یک از کارهایی که او انجام داده کار نمی کند».

زمانی که نرخ بیکاری در سپتامبر 1982 از 10 درصد گذشت، گیلورد گفت: «نامزدهای جمهوری‌خواه مانند مگس پایین آمدند، زیرا صبر رأی‌دهندگان نسبت به دولت ریگان به پایان رسید. او به یاد آورد که شنیده بود جمهوری‌خواهان ناامید ادعا می‌کردند که مشکل صرفاً عدم برقراری ارتباط با رأی‌دهندگان است – که اگر جمهوری‌خواهان در مورد دستاوردهای خود شفاف‌تر بودند، رأی‌دهندگان از آنها حمایت می‌کردند.