کنترل پوتین بر متحدان منطقه ای پس از انکار ارمنستان دوباره سست شد | ولادیمیر پوتین

ارمنستان از رئیس جمهور فرانسه، امانوئل ماکرون، خواسته است تا ریاست مذاکرات صلح با آذربایجان را در چالشی جدید در برابر تسلط فزاینده ولادیمیر پوتین بر متحدان منطقه ای روسیه در پی جنگ اوکراین، به عهده بگیرد.

غیبت یک متحد سنتی پوتین که ماه گذشته میزبان نشست بی‌اهمیت رهبران کشورهای متخاصم بود، بلافاصله پس از نشست فاجعه‌بار او با شش کشور شوروی سابق مطرح شد.

نیکول پاشینیان، نخست‌وزیر ارمنستان، روز چهارشنبه در طی یک عکس خانوادگی از رهبران کشورهای عضو سازمان پیمان امنیت جمعی (CSTO) در ایروان، از پوتین که در سمت چپ او ایستاده بود، فاصله گرفت.

پاشینیان سپس از امضای بیانیه اجلاس سران خودداری کرد، زیرا او از شکست های اخیر CSTO که ارمنستان، بلاروس، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان را به یک توافق دفاعی متقابل متصل می کند، انتقاد کرد.

او از عدم پاسخ به درخواست رسمی خود برای مداخله CSTO به نمایندگی از ارمنستان پس از اینکه کشورش در ماه سپتامبر مورد حمله تازه ای از مرز با آذربایجان همسایه قرار گرفت، ابراز ناامیدی کرد.

ارمنستان و آذربایجان به مدت سه دهه بر سر قره باغ کوهستانی، منطقه ای که در سطح بین المللی به عنوان بخشی از آذربایجان شناخته شده است، اما عمدتاً توسط اکثریت قومیت ارمنی کنترل می شود، درگیر درگیری هستند.

پس از وقوع خشونت‌های اخیر در ماه سپتامبر که به بهای جان 207 سرباز ارمنی و 80 سرباز آذربایجانی تمام شد، تصاویر وحشتناکی از جنایات جنگی ادعایی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد، از جمله عکس سرباز زن برهنه ارمنی با پاهای بریده و چشم‌های بیرون زده. و انگشت قطع شده در دهانش.

پاشینیان در این نشست در پایتخت ارمنستان گفت: «این که عضویت ارمنستان در سازمان پیمان امنیت جمعی، آذربایجان را از اقدامات تهاجمی منصرف نکرد، مایوس کننده است.

روز جمعه مشخص شد که پاشینیان به دنبال دخالت فرانسه در آخرین تلاش برای ایجاد آتش بس شکننده فعلی بوده است و قرار است مذاکرات در 7 دسامبر در بروکسل انجام شود.

در پاسخ، الهام علی اف، رئیس جمهور آذربایجان، گفت که به دلیل اینکه نمی تواند نقش فرانسه را بپذیرد، اجلاس را لغو می کند و مکرون را به «موضع ضد آذربایجانی» متهم کرد.

وی گفت: واضح است که در این شرایط با این نگرش، فرانسه نمی تواند بخشی از روند صلح آذربایجان و ارمنستان باشد.

دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین روز جمعه در پاسخ به سوالی درباره اظهارات علی اف گفت که مسکو – که 5000 نیروی حافظ صلح را در سال 2020 در منطقه مستقر کرده است – آماده است تا به میانجی‌گری توافق‌های بیشتر کمک کند.

تام دی وال، یکی از اعضای ارشد اندیشکده اروپای کارنگی متخصص در اروپای شرقی و منطقه قفقاز، گفت که اپتیک مضر اجلاس سران برای پوتین بر شکنندگی فزاینده نفوذ روسیه بر همسایگان نزدیکش، با نهادهایی که کرملین از طریق آن ها قدرت نرم خود را ابراز می کند، نشان می دهد. شکست و قدرت واقعی قدرت سخت آن در اوکراین آشکار شد.

او گفت: «این بخشی از روند گسترده‌ای است که در آن روس‌ها هنوز این میراث شوروی را دارند که همسایگان خود را به‌عنوان شرکای کوچک‌تری می‌بینند، اما آنها کشورهای مستقلی هستند. CSTO قرار است یک سازمان دفاعی باشد، اما تا آنجا که به ارمنستان مربوط می شود، به تعهدات خود عمل نکرده است.

انتقاد ارمنستان به دنبال اظهارات رئیس جمهور قزاقستان، قاسم جومارت توکایف در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در ماه سپتامبر است که طی آن وی به طور ضمنی از جنگ روسیه در اوکراین انتقاد کرد.

امیل آودالیانی، استاد دانشگاه اروپایی در تفلیس، گرجستان و مدیر مطالعات خاورمیانه در اندیشکده Geocase، گفت که ارمنستان در تلاش است تا روابط خارجی خود را با توجه به ضعف روسیه متنوع کند.

وی گفت: وابستگی به روسیه کشنده است، بنابراین ایروان به دنبال نزدیکی با ترکیه، روابط نزدیکتر با اتحادیه اروپا، ایران و چین است.

این نتیجه رویکرد نیمه جان مسکو در قبال ارمنستان و بیشتر از همه تضعیف موقعیت روسیه در جنوب قفقاز در نتیجه جنگ فزاینده ناموفق آن در اوکراین است.

در خارج از نشست سران سازمان پیمان امنیت جمعی، معترضان ارمنی خواستار خروج روسیه از اوکراین شده بودند.

اودالیانی گفت: «تظاهرات نشان دهنده تغییر در درک ارمنستان از روسیه است. غیرقابل اعتماد بودن آن به عنوان یک متحد ملموس شده است. احساسات ضد روسی همیشه در میان نخبگان سیاسی ارمنستان وجود داشت، اما اکنون به کینه تبدیل شده است.

«تظاهرات به نفع پاشینیان بود زیرا به او اجازه داد نشان دهد که ارمنستان به تضمین‌های ملموس نیاز دارد و نه فقط به وعده‌های توخالی. این بدان معنا نیست که ارمنستان از CSTO خارج خواهد شد، بلکه فقط به این معنی است که ایروان تلاش می کند بر پویایی منفی در این گروه تأثیر بگذارد.