“این پرواز بود یا بمیر”: شاهدان وحشت تیراندازی در کلرادو اسپرینگز را توصیف می کنند | کلرادو

Deanne VanScyoc گفت که او پشت میز بیلیارد در Club Q روی زمین افتاده و با 911 تماس گرفته است زیرا اولین شلیک ها درست قبل از نیمه شب به گوش می رسد و به مردم در نوار برخورد می کند.

او گفت که VanScyoc از پشت دیوار شیشه ای رو به ورودی بود که تیرانداز وارد شد. تیرانداز به سمت راست چرخید و یک گلوله به سمت میله شلیک کرد، سپس سه گلوله دیگر متوالی و سپس انبوهی از شلیک ها. همانطور که موسیقی پاپ به صدا درآمد و نور بارق چشمک زد، ون سیوک تیرانداز را دید که با زره بدن، در حالت خمیده در یک سطح شیب دار حرکت می کند، تفنگ را در سطح چشمان خود می بیند و به سمت زمین رقص حرکت می کند.

VanScyoc در مصاحبه ای با آسوشیتدپرس گفت: “هیچ تردیدی وجود نداشت.”

مشتریان آن شب در کلوپ همجنس گرایان در حال جشن گرفتن تولد یک درگ کوئین بودند و جو جشنی بود. وقتی تیراندازی شروع شد، بسیاری از جمعیت قبلاً محل رقص را ترک کرده بودند و در یک پاسیو محصور در آن نزدیکی جمع شده بودند.

به گفته مقامات، در حمله ای که در عرض چند دقیقه رخ داد، پنج نفر کشته و 17 نفر زخمی شدند.

همانطور که تیرانداز به عمق باشگاه می رفت، ون سیوک صدای شلیک دیگری شنید. تیرانداز که پلیس او را اندرسون لی آلدریچ 22 ساله معرفی کرد، گلوله هایی را در سراسر سالن رقص پرتاب کرد. به گفته VanScyoc و یکی از دوستانش، AJ Bridgewater، مهمان‌داران در امتداد دیوارها میزها را ورق می‌زدند و پشت آن‌ها می‌رفتند. آن دو در حالی که سه شنبه شب در کنار بنای یادبود گل ها در خارج از باشگاه ایستاده بودند، در جریان تیراندازی اتفاق افتاد.

ون اسکایوک ندید که قربانیان گلوله خوردند، او گفت، “اما من صدای جیغ شنیدم”.

یکی دیگر از حامیان، جیمز اسلاف، گفت که او برای شب آماده می‌شد که «ناگهان صدای «پاپ، پاپ، پاپ» را می‌شنویم. همینطور که برمیگردم، از پشت یک گلوله در بازویم گرفتم.»

اسلاو که از روی تخت بیمارستان خود صحبت می کرد، گفت که سقوط دیگران را در اطراف خود تماشا کرده است، از جمله دوست پسرش که از ناحیه پا مورد اصابت گلوله قرار گرفت و خواهرش که با اصابت گلوله در 13 نقطه جان سالم به در برد. او گفت که ترسناک ترین قسمت تیراندازی این بود که نمی دانست آیا مهاجم دوباره شلیک می کند یا خیر.

وقتی دید تیرانداز به سمت پاسیو حرکت می‌کند که از سالن رقص از طریق یک در شیشه‌ای قابل مشاهده است، ون اسکایوک از فرصت استفاده کرد و از پشت میز بیلیارد بلند شد تا به سمت خروجی بدود.

بریج واتر گفت که در پاسیو، با بلند شدن اولین رگبارها شروع به فرار کرد، اما وحشت زده شد و روی چهارپایه زمین خورد. او دوباره جای خود را به دست آورد و با یک گروه حدوداً 20 نفره به سمت درب بسته گاراژ که به یک منطقه حصارکشی منتهی می شد شتافت. او گفت: «این پرواز یا مرگ بود.

نه VanScyoc و نه Bridgewater شاهد تسلیم شدن آلدریچ نبودند، اما آنها معتقد بودند که این اتفاق زمانی رخ داده است که مهاجم به سمت پاسیو حرکت می کند. آلدریچ توسط دو حامی باشگاه – توماس جیمز و ریچارد فیرو – به زمین کشیده شد و مورد ضرب و شتم قرار گرفت.

برای کسانی که به کلاب Q رفت و آمد داشتند، خشونت یکی از معدود مکان‌هایی را که جامعه LGBTQ+ کلرادو اسپرینگز می‌توانست کاملاً خود واقعی خود را بپذیرد، هتک حرمت کرد.

انگیزه این حمله همچنان در دست بررسی است. در جریان اولین حضور دادگاه در روز چهارشنبه، یک قاضی دستور داد آلدریچ بدون وثیقه به اتهامات اولیه قتل و جنایات نفرت بازداشت شود. مقامات می گویند آلدریچ به یک تفنگ نیمه خودکار مسلح بود و حداقل یک اسلحه دیگر در صحنه کشف شد.

هنگامی که VanScyoc از بیرون خارج شد، به سمت ورودی باشگاه حرکت کرد، جایی که به گفته او جیمز پس از کمک به تحت کنترل درآوردن مظنون، با یک گلوله در قفسه سینه خود به زمین افتاده است. او با یک دست روی زخم فشار می آورد و تا رسیدن امدادگران با پلیس با تلفن خود صحبت می کرد.

در همین حال، بریج واتر و جمعیت روی پاسیو به سختی در را باز کرده بودند، از حصار بالا رفتند و به سمت والگرین در همان حوالی دویدند و به در کوبیدند و پاسخی دریافت نکردند. گروه در کنار یک 7-Eleven حرکت کردند و در آنجا متوجه شدند که یکی دیگر از باشگاه‌بازها به نام بارت هادسون دراز کشیده بود با هفت گلوله در پشتش در حالی که افراد حاضر در صحنه تلاش می‌کردند خونریزی را متوقف کنند.

در ساعات اولیه صبح پس از تیراندازی، بریج واتر و دیگران در آپارتمان یکی از دوستانش جمع شدند و در حال تماشای ماجرا در رسانه ها بودند. او مدام سعی می کرد با دریک رامپ، متصدی بار کلاب کیو و یکی از نزدیک ترین دوستان بریج واتر تماس بگیرد، سپس متوجه شد که او نیز در میان کشته شدگان است.

بریج واتر گفت: «همه ما آن را از دست دادیم.

او گفت که روزهای پس از آن، تاری از “سکوت، اشک، لحظه ای خنده، هرج و مرج” بوده است.