قمار مالی ظاهراً بی پروا گلیزر در منچستریونایتد یک پیروزی ثابت شده است | نیلز پراتلی

تیاو گلیزرز، با فرض اینکه خریدار پیدا کند، همان طور که هواداران منچستریونایتد از آنها منفور بودند، اولدترافورد را ترک خواهند کرد. بدیهی است که آنها هیچ کاری نمی کنند. مالکوم گلیزر، پدرسالار 800 میلیون پوندی که در سال 2005 هدایت 800 میلیون پوندی را برعهده داشت، هرگز خواندن و خواندن پسرانش سخت نبود. آنها به موفقیت ورزشی علاقه دارند تا جایی که موفقیت مالی را برای آنها به ارمغان می آورد.

تا زمانی که گلیزر در سال 2014 درگذشت، ارزش سهام باشگاه توسط بازار 1.5 میلیارد پوند بود که با توجه به اندک پول نقد، برخلاف انبوه بدهی، که از خرید حمایت می کرد، یک پیروزی تجاری بود. اهرم یک سرمایه گذاری خوب را به سرمایه گذاری عالی تبدیل کرد – برای گلیزرها، به جای باشگاه.

هر چند اکنون عجیب به نظر می رسد، 17 سال پیش بسیاری فکر می کردند که خانواده بر روی صورتش می افتند. بله، BSkyB روپرت مرداک در سال 1998 پیشنهادی 623 میلیون پوندی برای منچستریونایتد داده بود (و توسط مقامات مسابقات مسدود شد) اما برخی استدلال می‌کردند که ارزش حقوق فوتبال تلویزیونی با ظهور حباب دات‌کام اواخر قرن کاهش می‌یابد. درآمد باشگاه در سال مالی 04-2003 تنها 169 میلیون پوند بود، بنابراین 800 میلیون پوند بیش از حد ارزش گذاری به نظر می رسید. در اواخر سال 2002، سهام منچستریونایتد به 100p کاهش یافت. گلیزر 300p پرداخت کرد.

برای انجام این معامله، آمریکایی مجبور شد به حد نهایی برسد. سرمایه‌داران املاک و اسب‌دوانی ایرلندی، جی پی مک‌مانوس و جان مگنیر، مجموعاً 28.7 درصد از سهام را در اختیار داشتند و این دو هرگز آگاهانه چیزی را کم‌فروش نمی‌کنند. آنها اولین پیشنهاد گلیزر را رد کردند و تنها زمانی که قیمت بهبود یافت، از آن استفاده کردند. قیمت‌های مالی به شدت بالا می‌رفت زیرا خریدار مجبور بود سود 14.25% – شرایط فقرا – را در مورد PIK بدنام یا پرداخت در نوع خود، یک قسط بدهی با ریسک بالاتر بپردازد. تا سال 2010 طول کشید تا PIK ها از کتاب خارج شوند.

نیمه اول این قمار در واقع این بود که سر الکس فرگوسن هر سال باشگاه را به لیگ قهرمانان اروپا می برد، اولدترافورد پر می ماند، درآمدهای تجاری افزایش می یافت و حقوق تلویزیون لیگ برتر باید بیشتر می شد. در تمام امتیازات، گلیزر درست بود. لحظه حداکثر خطر مالی زمانی سپری شد که در سال 2012 یک سهام اقلیت با عرضه منچستریونایتد در نیویورک به فروش رسید.

نیمه دوم سالهای گلیزر یک امر مالی آرامتر بوده است. قبل از اعلام روند فروش در روز دوشنبه، سهام به مدت یک دهه تقریباً دچار افت شده بود. صدها میلیون پوند پرداخت شده توسط باشگاه در پرداخت سود بدهی، به علاوه کاهش پس از فرگوسن در زمین، نیز بر ارزش گذاری تاثیر گذاشته است.

بنابراین، بازی واقعی برای گلیزر، همیشه در مورد خروج بوده است. اگر گمانه زنی بیش از 4 میلیارد پوندی را باور کرد، آنها برای بار دوم برنده می شوند. پیروزی آنها برای بسیاری ناامید کننده خواهد بود. اما باید پذیرفت که یک قمار مالی ظاهراً بی پروا هر چیزی را ثابت کرده است. فوتبال فقط در حال افزایش است، که فقط با نگاه به گذشته آشکار می شود.

اعتصابات پستی به فرستنده باز می گردد

یک هفته پیش، حال و هوای مذاکرات رویال میل/CWU رو به بهبود بود، یا از نظرات عمومی و خصوصی ظاهر شد. توافق بر سر یک توافق دستمزد بهبود یافته نزدیک به نظر می رسید و طبق گزارش ها، بیشتر تلاش های مذاکره بر روی مسائل مربوط به شرایط تعدیل کار و شیوه های کاری متمرکز بود. به نظر می رسید فشار ضرب الاجل ناشی از نزدیک شدن به کریسمس نقش داشته باشد.

آن اسکریپت اکنون پاره شده است. مذاکرات در آکاس، خدمات آشتی، به پایان رسیده است. این شرکت پیشنهاد خود را از جمله افزایش حقوق 18 ماهه تا 9 درصد به عنوان “بهترین و نهایی” اعلام کرده است. اتحادیه شرایط را رد کرده است. اعتصابات در کریسمس دوباره شروع شده است.

از بیرون غیرممکن است که بفهمیم چرا این پیشرفت هرگز اتفاق نیفتاد. هر دو طرف طرف مقابل را مقصر می دانند. اما می توان مشاهده کرد که کارگران بیشتر از سهامداران رویال میل از شکست در دستیابی به معامله ضرر دارند.

اتاق هیئت مدیره وعده می دهد که «بیشتر [strike] اقدام مستلزم تجدید ساختار بیشتر و کاهش تعداد کارمندان است.» متاسفانه قابل اعتماد است. رویال میل در نیمه اول سال مالی 219 میلیون پوند زیان عملیاتی را متحمل شد و تمام ارزش این گروه – که اکنون به خدمات توزیع بین‌المللی تغییر نام یافته است – در تجارت بین‌المللی مستقر در آمستردام به نام GLS است.

خواه عادلانه باشد یا نه، سهامداران اصرار دارند که GLS به یک پست رویال زیان ده یارانه متقاطع نمی دهد. برخی نیز برای جدایی کامل لابی خواهند کرد، نتیجه ای که مطمئناً احتمال بیشتری دارد – نه کمتر – تبدیل رویال میل به «شرکت اقتصادی گیگ به سبک اوبر» که دبیر کل CWU، دیو وارد درباره آن هشدار می دهد. پیشنهاد روی میز زمانی که تورم 11 درصد است عالی نیست – اما ممکن است بهترین چیزی باشد که می توان به آن دست یافت.