آیا ریاضت تنها راه جرمی هانت برای اطمینان بخشیدن به بازارهاست؟ | ریاضت

همانطور که نمودارها در پایانه های داده خود بالاتر می رفتند، سرمایه گذاران بازار اوراق قرضه که این تغییر را مشاهده می کردند، به طور فزاینده ای احساس بیماری کردند.

تأثیر آن روز سرنوشت‌ساز در سپتامبر، زمانی که Trussonomics با بودجه کوچک راه‌اندازی شد، بر مردم ناآگاهانه راه‌اندازی شد، بسیار زیاد بود، و با گسترش وحشت، ثانیه به ثانیه بدتر شد. این روزی است که سالیان سال در خاطرات خیلی ها حک خواهد شد.

یکی از سرمایه گذاران یک صندوق بزرگ می گوید: «افراد عادی واقعاً نباید هرگز در مورد بازارهای اوراق قرضه بشنوند. «اگر درآمد ثابت در اخبار منتشر شود، در واقع نشانه بسیار بدی است. کل نکته چیزی شبیه طلاکاری بریتانیا [government bond] کسل کننده بودن است، تیک تیک زدن در پس زمینه.»

جرمی هانت که چهار هفته پیش به عنوان صدراعظم منصوب شد، برای اطمینان بخشیدن به سرمایه گذاران در مورد سیاست اقتصادی بریتانیا، با یک نبرد سخت مواجه است و اولین آزمون با بیانیه پاییزی او در روز پنجشنبه خواهد بود.

سرمایه گذاران و تحلیلگران معتقدند که تغییر رژیم به تنهایی نمی تواند آسیب های ناشی از بودجه عمدتاً بدون بودجه را که در دوره تورم جهانی و سطوح بالای بدهی ملی ایجاد شده است، برطرف کند.

پل دیلز، اقتصاددان ارشد بریتانیایی در شرکت مشاوره کپیتال اکونومیکس، می گوید: «اگر انتخابی داشتید، از اینجا شروع نمی کردید. «در مواجهه با رکود، معمولاً می بینید که یک دولت بیشتر هزینه می کند و یک بسته محرک ارائه می دهد. آنها به دلیل تورم نمی توانند این کار را انجام دهند و بازارها نگران آن هستند.

فشار بر این است که به بازارها نشان داده شود که بریتانیا قصد دارد در حد توان خود زندگی کند. برای دولت، سیگنال‌های اولیه این است که این ممکن است به معنای بازگشت به ریاضت اقتصادی در سطحی باشد که از عواقب بحران مالی جهانی در سال 2008 دیده نشده است.

هانت می گوید بریتانیا برای «بازگرداندن اعتماد و ثبات اقتصادی» با «راه سختی» روبرو است. کشور باید «دفترها را متعادل کند و بدهی‌ها را کاهش دهد» و «راه دیگری نیست». تا حدی، سرمایه گذاران موافق هستند. از نظر آنها کتاب ها باید در طول زمان متعادل شوند. ممکن است برخی کاهش در هزینه های عمومی ضروری باشد.

توبی نانگل، تحلیلگر مستقل اقتصادی و بازار می گوید: «روایت بسیار مهم است. دولت از آن برای ایجاد تصویری از ریاضت استفاده می کند. بازارهای اوراق قرضه ریاضت اقتصادی را دوست دارند، زیرا اقتصاد را در هم می ریزد و این بسیار کاهش دهنده تورم است.

او می‌گوید: «اما آنچه برای بازار اوراق قرضه خوب است و آنچه برای کشور و اقتصاد گسترده‌تر خوب است، تنها جایگاه کمی در نمودار ون دارد.

یکی از مدیران پورتفولیو در بلک راک، بزرگترین مدیر دارایی جهان، که خواست نامش فاش نشود، می‌گوید که اگرچه برخی کاهش‌ها ضروری است، «بسته کلی و برنامه بلندمدت مهم‌تر است».

سهم بیشتری از بار مالیاتی ممکن است بر روی ثروت باشد. این امر حتی می‌تواند بهره‌وری را بهبود بخشد و اگر به طور معقول انجام شود، ضرر زیادی بر اعتماد بازار نخواهد داشت.

با این حال، این بدان معنا نیست که بریتانیا می تواند در مورد برنامه های هزینه های خود راضی باشد. پوند و اوراق قرضه دولتی علیرغم اینکه یک اقتصاد نسبتاً غنی و توسعه یافته هستند، در هفته های اخیر بیشتر شبیه دارایی های مرتبط با بازارهای نوظهور حرکت کرده اند.

در حالی که ممکن است بازارها آرام به نظر برسند، ریسک همچنان بالاست و سرمایه گذاران در خطر هستند.

یکی از تاجرانی که خواست نامش فاش نشود، می‌گوید: «اینطور بگو: من قبل از ترسونومیکس سیگار را ترک کرده بودم. من سه سال بدون جگر داشتم. حالا دوباره سیگار می کشم.»

«هوشیاران» بازار اوراق قرضه که گاهی اوقات به آنها گفته می شود، به لطف تاریخچه تحمیل چرخش های مالی در سراسر جهان، بیشتر نگران این هستند که تورم توسط یک محرک بزرگ تقویت نشود و بودجه تامین شود، نه اینکه از ریاضت حمایت کنند. به خاطر خودش

«مهم است که تأمین مالی شود. کاسپار هنس، مدیر ارشد پورتفولیوی در BlueBay Asset Management، یک شرکت سرمایه‌گذاری که بر اوراق قرضه تمرکز دارد، می‌گوید تا زمانی که سرمایه‌گذاری آن تامین می‌شود، مراقبان بازار اوراق قرضه کاملاً با آن خوب هستند. «اگر پول را از ثروتمندان بگیرید و به فقرا بدهید برای بازار اوراق قرضه کاملاً خوب است. بازار اوراق قرضه از این نظر خیلی متضاد نیست.»

دیلز می‌گوید بسته 54 میلیارد پوندی کاهش، معادل 1.9 درصد تولید ناخالص داخلی، به اندازه بودجه ریاضتی سال 2010 است که توسط جورج آزبورن نظارت می‌شد.

با این حال، با توجه به اینکه احتمالاً اقتصاد بریتانیا از قبل در حال رکود است، که بانک انگلستان انتظار دارد طولانی‌ترین دوره در تاریخ مدرن باشد، سرمایه‌گذاران احتمالاً به جای تکیه بر کاهش شدید، به تعادل بیشتر بین توزیع مجدد ثروت رضایت خواهند داد.

افراد فقیرتر بیشتر از همتایان ثروتمند خود پولی را که در اختیار دارند خرج می کنند، که احتمال بیشتری برای پس انداز وجوه اضافی دارند که می تواند چشم انداز اقتصادی بلندمدت را بهبود بخشد.

تا زمانی که اقدامات منجر به نوع رشد مناسبی شود – رشدی که مولد باشد، تولید را یک ساعت افزایش دهد، نه اینکه فقط تورم را تغذیه کند – سرمایه گذاران در بدهی های طولانی مدت ممکن است استقراض بیشتری را تحمل کنند.

نکته دیگر در مورد بهره وری است. هنس می‌گوید: اگر راه قابل باوری وجود داشته باشد که سطوح بدهی بالاتر باشد اما سطوح رشد حتی بیشتر افزایش یابد، بازار اوراق قرضه نیز می‌تواند آن را مثبت تلقی کند.

همه اقدامات سیاستی در حال حاضر، زمانی که ما در سطوح بالای بدهی هستیم، باید به دقت توضیح داده شوند و به عنوان افزایش بهره وری تلقی شوند.

او پیشنهاد می کند که افزایش مهاجرت در بحبوحه بازار کار فشرده می تواند یکی از راه های تقویت رشد، افزایش مالیات و جلوگیری از افزایش تورم باشد. به این ترتیب، در دهه 1980، زمانی که رئیس جمهور وقت ایالات متحده اجازه افزایش مهاجرت را داد، می‌توانست مشابهی برای ترسونومیکس و ریگانومیکس وجود داشته باشد. برخی از سرمایه گذاران می گویند که در حالی که چگونه به وضوح ارائه نشده بود، ایده پذیرش نرخ های بالاتر مهاجرت چیزی بود که تراس به درستی انجام داد.

«در حالی که در دهه 1980 ایالات متحده افزایش بسیار زیادی در مهاجرت داشت، بریتانیا با برگزیت برعکس را تجربه کرد. هنس می‌گوید: تفاوت بزرگی که برای رشد منفی است.

سرمایه گذاران همچنین هشدار داده اند که بهبود روابط تجاری بریتانیا با اتحادیه اروپا حیاتی است. با ایجاد اقداماتی که می تواند تجارت خدمات را تسهیل کند، تخصص اقتصادی بریتانیا، می تواند چشم انداز رشد بریتانیا را افزایش دهد.

نگرانی این است که سوناک یک طرفدار برگزیت است. ما امیدواریم که او قبل از هر چیز یک عملگرا باشد. سیگنال های لبخند با او و [French president Emmanuel] ماکرون نوید خوبی داشت. اما تجارت در خدمات بسیار مهم است. مدیر پورتفولیوی BlackRock می گوید که متخصصان مالی برای خزانه مهم هستند.

بر اساس گزارش اداره ملی آمار بریتانیا نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی بیش از 100 درصد تولید ناخالص داخلی است، معیاری که می تواند به نشان دادن میزان توان مالی یک کشور برای وام گرفتن کمک کند.

و بر خلاف سایر اقتصادهای بزرگ با انبوه بدهی مانند ژاپن – نمونه ای که اغلب مورد علاقه تراس است – بریتانیا نیز کسری حساب جاری خمیازه ای دارد. رکورد 8 درصد تولید ناخالص داخلی است و بریتانیا برای تامین مالی آن به سرمایه گذاران خارجی وابسته است.

این کسری نتیجه واردات بریتانیا بسیار بیشتر از صادراتش است و به شدت به تمایل سرمایه گذاران خارجی برای دارایی های بریتانیا متکی است تا از کاهش شدید ارزش پوند جلوگیری کند.

نرخ بالای استقراض و کسری حساب جاری بزرگ، که اغلب مشکل «کسری دوقلو» نامیده می‌شود، قدرت وام‌گیری بریتانیا را ضعیف‌تر از سایر اقتصادهای بزرگ می‌کند.

اما حتی اگر ریاضت بدون محدودیت تنها گزینه برای حفظ بازارها نباشد، این کار را برای صدراعظم آسان نخواهد کرد.

تصمیم گیری در مورد خرید یا فروش دارایی ها اغلب بر اساس تجزیه و تحلیل ریسک مبتنی بر داده های تاریخی است. پس از بازدهی وحشی اخیر در اوراق قرضه دولتی بریتانیا، این بدهی دارای مشخصات ریسک بیشتری است. دولت باید ماه‌ها، اگر نگوییم سال‌ها، با احتیاط حرکت کند تا از چشم‌انداز فروش دوری کند.

ناگل می‌گوید: «نان تست را نمی‌توانید نسوختید». این موضوع فنی تر از آن چیزی است که مردم ممکن است تصور کنند، اما در اصطلاح اولیه، داده ها استراتژی کمی را که سرمایه گذاران اتخاذ می کنند، نشان می دهد. این داده ها اکنون در دستگاه است. این در ریاضیات پخته شده است. تصمیمات آینده را تعیین می کند.»