اسکاتلند اولین پیروزی خود را در برابر نیوزیلند رد کرد زیرا بارتز در اواخر | سری ملل پاییز

آنها همه کارها را انجام دادند اما از شانس خود استفاده کردند. آنها هر کاری کردند اما اعصاب خود را حفظ کردند زیرا تاریخ آنها را وسوسه کرد. به طور خلاصه، آنها هر کاری که شما نمی توانید در برابر All Blacks انجام دهید، انجام دادند. و بنابراین شکار ادامه دارد.

یکی از دو تیمی که 151 سال پیش راگبی بین المللی را اختراع کرد، اسکاتلند هنوز نیوزلند را شکست نداده است. در اینجا آنها به جز 10 دقیقه اول و آخر بر همه چیز مسلط بودند. در این بین آنها بارها و بارها نیوزلند را بریدند، آنها تا چند اینچ از خط لوله کار کردند، اما آن ضربه قاتل…

یک الگوی ناخوشایند ایجاد شد که به موجب آن داور، در حالی که اسکاتلند روی خط همه سیاه‌پوستان ازدحام می‌کرد، سوت خود را دمید و به سمت آسمان اشاره کرد و جمعیت برای جشن گرفتن تلاش غرش کردند. فقط به موقع متوجه شد که او در واقع یک پنالتی را علیه آنها اعلام کرده است، یک بازیکن ناگتیت دیگر سیاهپوش – اغلب دالتون پاپالی عالی – به زور از بالای توپ عبور کرده بود. حداقل سه بار این اتفاق افتاد.

فین راسل به جمع برگشت و رشته ها را به خوبی کشید و با لگد دقیق از روی تی. وینگرهای کوچک و بزرگ اسکاتلند، دارسی گراهام و دوهان ون در مروه، به شیوه های مختلف کشنده بودند. اسکاتلند در وقت استراحت، با وجود شروعی فاجعه‌بار، برتری داشت و این برتری هر ساعت به 9 امتیاز افزایش یافته بود.

گرگور تاونسند خاکستری که دوست و هم تیمی عزیزش دادی ویر توپ مسابقه را از روی ویلچرش تحویل داد، گفت: «این احساس ناامیدی است که من دارم. ناامیدی از اینکه نمی‌توانیم هر دو سال یک بار با نیوزلند بازی کنیم. پنج سال از آن زمان می گذرد و این بزرگترین برتری خواهد بود که تا به حال در برابر آنها داشته ایم. و ما برنده نشدیم.»

امتیاز 20 دقیقه آخر؟ اسکاتلند 0 نیوزیلند 17. در مورد امتیاز 10 دقیقه اول – که 14-0 برای میهمان خوانده شد. در بین زمان ها نتیجه 23-0 برای میزبان خوانده شد. سهولتی که آل بلکزها با آن دو تلاش ابتدایی خود را به ثمر رساندند، نوید خوبی نداشت، اما اسکاتلند بهترین دوره خود – مطمئناً موثرترین – را پس از آن داشت. و این نوید خوبی دارد.

سامیسونی تاوکی آهو در دقیقه سوم از یک خط رانده شده تقریباً به طرز شرم آور آسان بود. تلاش مارک تله در هفتم، اولین تلاش از دو اولین بازی او، حداقل یک ضدحمله خوب بود.

اما ضدحمله ها ابتدا به حملاتی نیاز دارند که از آن ها شروع شود. خبر خوب در آن مرحله این بود که اسکاتلند قبلاً در حال آزمایش All Blacks بود.

آنها به این کار ادامه دادند و پنج دقیقه بعد به تساوی رسیدند. یک توپ درونی دوست داشتنی استوارت هاگ را برای یک چیپ و تعقیب آزاد کرد. او ظاهراً پوشش را شکست داده بود، اما آنتون لینرت-براون با ضربه پنالتی و کارت زرد او را از توپ خارج کرد. دو دقیقه بعد، اسکاتلند دوباره وارد شد، گراهام با سبکی درخشان. مهار پاس امیدوار کننده دیوید هاویلی به اندازه کافی آسان بود، اما او موفق شد کالب کلارک را بسوزاند و جوردی بارت را دور بزند.

حرکت اسکاتلند بود و در کوارتر دوم تسلط داشت. گراهام تقریباً دوباره برای یک تلاش تماشایی تر به میدان رفته بود، اما پای او از خط خارج شد. اسکاتلند باید گل های بیشتری می زد، اما باید تنها به یک پنالتی بسنده می کرد که راسل آن را برای برتری 17-14 در وقت استراحت به ثمر رساند.

تا یک ساعت، او با دو پنالتی دیگر این امتیاز را به 9 امتیاز رساند. باز هم اسکاتلند بر کوارتر مسلط شد و دوباره تا چند سانتی متری خط نیوزلند جسارت کرد، فقط برای اینکه بازوی داور تماشاگران را تشویق به فوران بیهوده کند. اما با ورود بازی به کوارتر پایانی بیش از یک امتیاز برتری داشتند.

درست زمانی است که ذهن ها می توانند در قلمرو بکر خم شوند. هاگ یک توپ بلند را از دست داد و آل بلکز راهی نیمه اسکاتلندی شد. یک پنالتی در یک اسکرام به جوردی بارت این فرصت را داد که آنها را به شش امتیاز برساند، اولین امتیاز آنها از دقیقه هفتم.

نقطه عطف در ربع ساعت مانده به پایان رسید. نیوزلند در مقابل تیرک های اسکاتلند پرس می کرد، زمانی که جک دمپسی، در نیمه اول برای هامیش واتسون مغزی، در تکل ضربه زد. او زرد نشان داده شد، آل بلکز یک اسکرام راه انداخت و اسکات بارت از فاصله نزدیک رانندگی کرد. برادرش جوردی برای بازگرداندن برتری نیوزلند، این تغییر را به دست آورد.

در حالی که پنج دقیقه باقی مانده بود، نیوزلند بازی را به رختخواب برد. حالا تعداد پنالتی ها به نفع آنها قطعی شده بود. از یک حمله دیگر، Rieko Ioane Telea را برای دومین بار خود قرار داد و Jordie Barrett از روی خط لمسی تبدیل به تبدیل شد. رنج اسکاتلند ادامه دارد.