بروکسل تلاش می کند تا خشم مردم محلی را نسبت به نقاشی های دیواری خیابانی «نژادپرستانه» کاهش دهد – با کدهای QR | بلژیک

در مرکز بروکسل، نزدیک به بنای تاریخی Palais de Justice، یک کارتون رنگی روشن وجود دارد که بر روی نواری از یک ساختمان ناهموار چهار طبقه نقاشی شده است. این نقاشی دیواری با بازی در داستان های جنایت و قضاوت در دادگاه های مجاور، بهشت ​​و جهنم را نشان می دهد. در آسمان آبی، یک افسر پلیس کاریکاتور بر روی زنی برهنه پوش در حال آفتاب گرفتن پرواز می کند، در حالی که یک افسر سفیدپوست به یک مرد سیاه پوست نگاه می کند. در پایین، شیطان دم قرمز بدخلق به نظر می رسد.

این اثر، از یک کارتون محبوب که اولین بار در دهه 1980 ظاهر شد، تنها یکی از 68 نقاشی دیواری است که تاریخ غنی بلژیک در کمیک استریپ ها را جشن می گیرد. کمیک هااز جمله چهره هایی مانند تن تن، لوک خوش شانس و اسمورف ها.

اما برخی از مردم محلی به طور فزاینده ای از آثار هنری ناراحت هستند. Pauline Grégoire، یکی از بنیانگذاران گروه فعال فمینیستی، Noms Peut-Être، گفت: «من عمیقاً از برخی از نقاشی های دیواری شوکه شده ام. او گفت که با دیدن چنین تصاویر کلیشه ای که ظاهراً زن برهنه به عنوان یک شی در نزدیکی کاخ عدالت نگاه می کند، احساس خوشایندی نمی کند.

تحقیقات Noms Peut-Être در سال 2020 نشان داد که 85٪ از قهرمانان روی دیوارها مرد بودند، و همچنین 93٪ از هنرمندان پشت نقاشی های دیواری. اگر شخصیت‌های مونث قابل مشاهده بودند، تمایل داشتند که برای مردان جنسی، درمانده یا صرفاً فویل شوند، مانند اسمورفت، «زن» بلوند و پاشنه‌بلند دنیای اسمورف‌ها که بر خلاف همتایان مرد خود، هیچ شخصیت متمایزی ندارد.

مبارزان ضد نژادپرستی نیز به برخی نقاشی های دیواری اعتراض دارند. یکی از آنها، فعال حقوق مدنی فرانسوی-آمریکایی و ژوزفین بیکر، ستاره عصر جاز، با عبارت “استعمارزدایی” برچسب گذاری شده است تا آنچه را که به عنوان کلیشه های نژادپرستانه تلقی می شود محکوم کند. این قطعه یک نانوایی پر زرق و برق را با یک یوزپلنگ نشان می دهد که توسط یک قهرمان مرد سفیدپوست نجات می یابد.

گرگوار جایگزین این نقاشی دیواری و 12 نقاشی دیگر می شود که به نظر او یک “محیط ترسناک و خصمانه” ایجاد می کنند. او که به اتهام سرکوب مناظره حساس بود، تصویر کوچکی از متن اصلی و متنی را روی دیوار می گذاشت که تغییرات را توضیح می داد. اما مقامات شهر چیز دیگری را ارائه کرده اند – کدهای QR در کنار نقاشی های دیواری که رهگذران می توانند برای اطلاعات بیشتر اسکن کنند.

این پروژه 30000 یورویی بخشی از یک تلاش گسترده تر برای مدرن سازی کمیک استریپ واک است که در سال 1991 برای مقابله با بیلبوردهای تبلیغاتی “زشت” ایجاد شد.

آرنو پینکسترن، عضو شورای شهر بروکسل مسئول نوسازی شهری، گفت: «این کار بافت‌سازی مجدد واقعاً به ما کمک می‌کند تا شخصیت‌های خاصی را بهتر درک کنیم. مشاهده کننده. آثار و هنرمندان بخشی از تاریخ هستند و تاریخ نیز شامل کلیشه ها و زمینه خاصی است.

این دیدگاه توسط فابریس پریات، رئیس گروه تحقیقاتی کمیک، یک تیم تحقیقاتی 14 نفره متشکل از مورخان، جامعه شناسان و سایر محققان که متون کد QR را می نویسند، مشترک است. او گفت: «برداشتن آنها بحث را خاموش می کند. “من فکر می کنم بهتر است به همه این فرصت را بدهیم که تصویر را تجزیه کنند و تصمیم خود را بگیرند. [rather] به جای اینکه بگوییم وجود ندارد.»

تا کنون این تیم برای 50 مورد از 68 نقاشی دیواری متن نوشته است، که اغلب تمرینی دشوار برای به تصویر کشیدن تاریخ های پیچیده و مقاصد هنری در چند جمله است.

پریات با اشاره به اینکه هنرمند پشت نقاشی دیواری Palais de Justice می‌خواست آنچه را که در دادگاه مشاهده می‌کرد به طعنه بپردازد، افزود: «در پشت هر تصویر، شما یک نویسنده و یک نیت هنری نیز دارید که گاهی بر اساس کنایه و کاریکاتور اجرا می‌شود.

او گفت که نقاشی دیواری بیکر نیز مبهم است. پریات کلیشه‌ها را فهرست کرد – «نجات‌دهنده نر سفید»، یوزپلنگ و جنسیت تصویر – اما پیشنهاد کرد که خواننده، که صاحب یکی از گربه‌های بزرگ بود، در طول زندگی‌اش با چنین ترانه‌هایی بازی می‌کرد. تحقیقات تیم نشان می‌دهد که در مجموعه‌های کمیک استریپی که در نقاشی دیواری نمایش داده می‌شود، که در دهه 1930 اتفاق می‌افتد و آدولف هیتلر را مورد انتقاد قرار می‌داد، بیکر نمونه نادری از شخصیتی بود که «تعهد اخلاقی» را نشان می‌داد.

اما Iadine Degryse از موسسه مطالعات بروکسل، که متون را هماهنگ کرده است، فکر می کند کدهای QR کافی نیستند. ما تصور نمی‌کنیم که این موضوع کل مسئله را حل کند… و این کافی نیست که افرادی را که از برخی بازنمایی‌ها آزرده خاطر می‌شوند احساس بهتری داشته باشند.»

او فکر می‌کند که ویدیوها می‌توانند یکی از راه‌های پر کردن این شکاف باشند: فیلم‌های تاریخی، شهادت هنرمندان یا سیاه ساکنان بروکسل صحبت کردن در مورد اینکه برخی از نقاشی های دیواری بحث برانگیز چه احساسی در آنها ایجاد می کند.

پینکسترن به طرح هایی برای «زنانه کردن» کمیک استریپ واک اشاره کرد. از 12 نقاشی دیواری که از سال 2018 ایجاد شده است، 11 نقاشی کاراکترهای زن و/یا توسط هنرمندان زن یا دو نفره هنری مرد/زن هستند. از 23 نوامبر، اثر جدیدی از گرافیست هلندی Aimée de Jongh خیابان های شمال بروکسل را درخشان خواهد کرد. صحنه ای از کتاب او درباره فاجعه کاسه گرد و غبار ایالات متحده در دهه 1930، روزهای شن، نزدیک به محدوده شهر خواهد بود، بخشی از سیاست ایجاد هنر خیابانی فراتر از مرکز تاریخی.

در همین حال، دانشگاهیان پشت کدهای QR امیدوارند که اطلاعات تنها شروع کار باشد. پریات گفت: «ما کاملاً متقاعد شده بودیم که مسیر کمیک می‌تواند ابزاری برای ترویج شهروندی و برانگیختن بحث‌ها باشد، مثلاً با مدارس، در مورد فراگیر بودن، نقش فضای عمومی، جایگاه همه افراد در شهر.