از دست دادن خرسون توسط روسیه نشانه تغییر در استراتژی پوتین است | اوکراین

تصمیم روسیه برای عقب نشینی از شهر خرسون اوکراین به سمت مواضع دفاعی در ساحل چپ رودخانه دنیپرو بر اساس منطق نظامی درست انجام شد. کنترل روس ها بر شهر فقط با قیمت گزافی در نیروها و تجهیزات قابل حفظ بود. از نظر عملیاتی، عقب نشینی باید به روس ها کمک کند تا مواضع دفاعی خود را در زمستان تثبیت کنند. از نظر استراتژیک، عقب نشینی یک شکست بدون ابهام روسیه است.

هنگامی که اوکراین در پایان ماه اوت حمله متقابل خود را علیه خرسون آغاز کرد، ارتش آن متوجه شد که فاقد قدرت جنگی برای حمله به شهر است. با این حال، حملات به پل های روی دنیپرو، توانایی روسیه را برای تامین تجهیزات سنگین سربازانش محدود کرد، در حالی که رودخانه از نیروهای اوکراینی در برابر حمله متقابل محافظت می کرد. این هندسه مطلوب میدان نبرد به اوکراین اجازه داد تا منطقه کشتار ایجاد کند که در آن توپخانه این کشور بتواند تلفات سنگینی را به با انگیزه ترین و شایسته ترین واحدهای روسیه وارد کند.

علیرغم اینکه میدان جنگ به نفع اوکراین بود، با گذشت زمان ارتش روسیه خود را از نظر سیاسی ثابت یافت. پس از الحاق این سرزمین، عقب نشینی در ابتدا غیرقابل قبول و از نظر سیاسی خطرناک تلقی شد، به ویژه پس از واکنش شدید امپریالیست های روسیه به دلیل فروپاشی گروه غربی نیروهای روسیه در نزدیکی ایزیوم و بسیج آشفته روسیه. از آنجایی که تنها شهر بزرگی که با موفقیت در طول تهاجم دست نخورده تصرف شد، از دست دادن آن به جز شکست سخت است. از نقطه نظر نظامی نیز شهر برای مدتی قابل دفاع بود، البته به قیمت.

رها کردن شهر همچنین پیامدهایی برای استراتژی روسیه برای اشغال اوکراین داشت. بدون سر پل در ساحل راست دنیپرو، نیروهای روسی قادر نخواهند بود عملیات تهاجمی را در بهار علیه میکولایف تهدید کنند، حتی اگر واحدهای رزمی جدیدی از بسیج خود ایجاد کند. قابلیت دفاعی رودخانه، که نیروهای روسی برای تثبیت تلفات خود روی آن حساب می کنند، همچنین تضمین می کند که اوکراین می تواند منابع را از این محور منتقل کند و امنیت را به صنایع اوکراین در سواحل جنوبی خود ارائه می دهد.

علی‌رغم این ملاحظات، کرملین در نهایت به این نتیجه رسید که می‌تواند به راحتی با پیامدهای سیاسی یک عقب‌نشینی منظم مقابله کند تا اینکه در نهایت شهر را پس از ماه‌ها تلفات بیشتر ترک کند. پوتین با انجام این کار، تغییر در استراتژی روسیه را تایید کرد. خطی که به دنبال فرسودگی عملیات تهاجمی اوکراین علیه یک خط دفاعی جدید ساخته شده است و به جنگ اقتصادی اجازه می دهد تا اراده غربی و ذخایر مهمات را از بین ببرد و در عین حال نیروهای جدید را برای سال آینده بازسازی کند.

برای اوکراین، آزادسازی خرسون یک پیروزی بزرگ است. این امکان تمرکز نیروها در شمال شرق را فراهم می کند و به متحدان غربی نشان می دهد که انتخاب نبردهای هوشمندانه می تواند آزادسازی قلمرو را بدون نیاز به حمله عمدی به هر شهر تحت اشغال روسیه انجام دهد. همچنین این واقعیت وجود دارد که در حالی که روسیه ممکن است هنوز تئوری پیروزی داشته باشد، آنهایی که تاکنون داشته است به طور مداوم از تعصب خوش بینی رنج می بردند. این احتمالاً با گزارش هایی مبنی بر توصیه ارتش ایالات متحده به اوکراین برای مذاکره افزایش می یابد.

در عین حال، خروج روسیه، اوکراین را با چالش هایی مواجه می کند. روسیه اکنون جبهه باریک تری برای دفاع دارد و اوکراین دیگر فرصتی برای کشتن تعداد زیادی از نیروهای روسی که ظرفیت محدودی برای مقابله با آنها دارند را ندارد. اگرچه نبرد از طریق خطوط دفاعی جدید روسیه خطر فرسودگی واحدهای اوکراینی را به همراه دارد، اما برای اوکراین نیز حیاتی است که نیروهای روسی فرصتی برای بهبودی در زمستان نداشته باشند.

خرسون گامی به سوی پیروزی است و نشان می دهد که در صورت ارائه مداوم کمک های فنی نظامی غرب به چه چیزی می توان دست یافت. همچنین بر اهمیت متقاعد کردن کرملین تاکید می کند که خروج مدیریت شده چشم اندازهای بهتری نسبت به شکست نهایی ارائه می دهد.

جک واتلینگ محقق ارشد جنگ زمینی در موسسه Royal United Services است