غریزه ژاکی لامبی این است که بحث IR را منفجر کند در حالی که دیوید پوکاک تمام گوش دارد – به همین دلیل است که او پادشاه ساز است | سیاست استرالیا

زمانی که دیوید پوکاک و ژاکی لامبی به توازن قوای سنا راه یافتند، شانس حزب کارگر برای تصویب لوایح افزایش یافت.

هر دو به عنوان پراگماتیست شهرت دارند، اما وقتی نوبت به عبور از قوانین پیچیده روابط صنعتی از طریق مجلس سنا با به دست آوردن یکی از آرای نوسانی آنها می رسد، دولت برای انتخاب ناامید نیست.

لامبی، که سریعاً این لایحه را به عنوان قدرت گرفتن اتحادیه قضاوت کرد و همچنان در آنتونی آلبانیز به دلیل کاهش کارمندان متقابل قضاوت کرد، جمعه را به هشدار درباره تأثیر این لایحه بر قیمت مواد غذایی و مشاغل کوچک سخت گذراند.

مسیر لایحه «شغل امن، دستمزد بهتر» حزب کارگر تنها به طور واقع بینانه سبزها و پوکاک بوده است.

در اوایل هفته، از پوکاک پرسیده شد که آیا احساس می‌کند یک پادشاه ساز است یا خیر. استقلال منطقه پایتخت استرالیا با پوزخند بزرگی پاسخ داد که دولت به یک رای بیشتر (او) نیاز دارد. او ممکن است گفته باشد: “نه من احساس می کنم پادشاه هستم.”

پوکاک هنوز در حال بررسی است که می‌خواهد چه نوع سناتوری باشد: سناتوری که معاملات نامرتبط را انجام می‌دهد، مانند زمانی که او پیشنهاد داد که بدهی مسکن عمومی ACT را پاک کند، می‌تواند به جلب رأی او کمک کند. یا یکی که به بهبود صورتحساب پیش روی خود می چسبد. کسی که در بحث‌های فرآیندی گرفتار می‌شود، انگار ذاتاً ناعادلانه است که دولت بعد از سه هفته جلسه‌ای برای رأی‌گیری درخواست کند، یا کسی که اصولاً رأی می‌دهد.

روز سه‌شنبه، زمانی که خبرنگاران می‌خواستند بدانند چرا از ماه جولای با نخست‌وزیر ملاقات نکرده است، پوک گیج شده بود.

ظرف 24 ساعت او ملاقات دیگری با آلبانیز داشت و پس از آن لیست بلندبالایی از اصلاحات بیشتر توسط تونی برک، وزیر روابط محل کار، ارائه شد.

در تحقیقات روز جمعه سنا و در طی هفته‌ها مذاکره، پوکاک تمام گوش‌ها را نشان می‌دهد و صبر مردی را نشان می‌دهد که می‌داند در آغاز دوره طولانی کارآموزی به عنوان سناتور و دانشجوی روابط صنعتی است.

پوکاک کنجکاو بود و اطلاعات واقعی اولیه را در مورد ابزارهای صنعتی که کارگران در صنایع از جمله کشاورزی و ساخت و ساز مشغول به کار هستند، می خواست. چه نوع افزایش حقوقی دریافت می کنند؟

اما زمانی که لامبی نوبت خود را در تحقیقات سنا داشت، همدردی با اتحادیه ها کم بود.

لامبی از فدراسیون ملی کشاورزان سؤالات مهمی در مورد قطع زنجیره تأمین احتمالی ناشی از اعتصابات پرسید و خاطرنشان کرد که قیمت گوشت و سبزیجات در حال حاضر “وحشیانه” است.

او از آنها دعوت کرد که «اگر اتحادیه‌ها قدرت بیش از حد داشته باشند، تأثیر آن را به استرالیایی‌ها یادآوری کنند»، که منجر به یک قیاس جعلی اختلاف در آب‌نما می‌شود – دقیقاً همان چیزی که توسط اختیارات جدید کمیسیون کار منصفانه برای داوری اختلافات حل نشدنی محدود می‌شود.

و به دور از احساس فوریت برای تصویب این لایحه در سال جاری، لامبی خطری را در وادار کردن کارفرمایان به بررسی این لایحه درست قبل از کریسمس دید.

او گفت: “حدود چهار هفته تا شروع این کار باقی مانده است، اگر قرار بود بلند شوند، این کسب و کارها تا زمانی که اجرا نشود نمی دانند چه چیزی به آنها ضربه زده است – آنها سرنخی نخواهند داشت.”

با اشاره به لغو کمیسیون ساختمان و ساخت و ساز استرالیا، لامبی، منتقد سرسخت جان ستکا، عضو اتحادیه ساخت و ساز ویکتوریا، مشاهده کرد که اتحادیه ساخت و ساز “از این اتفاق بسیار هیجان زده است”.

لامبی به این نکته پی برد که چرا مشاغل ساخت و ساز دولت ویکتوریا فقط به شرکت های اتحادیه داده می شود و نه «افراد عادی آنجا که اتحادیه نشده اند».

Master Builders توضیح داد که دولت های ویکتوریا، ACT و کوئینزلند کدهای تدارکاتی داشتند که مستلزم قراردادهای پرداخت با اتحادیه ها بود.

لامبی با صدای بلند گفت: “چقدر راحت!” و بعداً مشاهده کرد: “بنابراین همه چیز زیر دست حزب کارگر است – آنها همه دولت های کارگر هستند.”

وقتی صحبت از پیچیدگی صورتحساب به میان می آید، پوک و لامبی در واقع نگرانی های بسیار مشابهی دارند.

اما در حالی که غریزه لامبی این است که بحث را منفجر کند و دولت را برای پیشبرد آن هزینه بپردازد، پوکاک در حال جمع آوری ایده هایی برای بهبودها و ابزارهایی برای تقویت توافق پیشنهادی خود برای تقسیم لایحه است.

تا زمانی که یک نماینده به نگرش سازنده خود ادامه دهد، به سختی می توان دید دولت میز مذاکره را با دست خالی ترک کند.