کرایسنسیو سامرویل بار دیگر اوج گرفت تا برنده بازگشت لیدز | لیگ برتر

تیم لیدز جشن هالووین را با یک مهمانی لباس شیک جشن گرفت و در اکثر نیمه اول شوکه کننده تکان دهنده، جسی مارش باید مشکوک بود که آنها هنوز در لباس مبدل بودند.

با برتری مارکوس تاورنیه، بورنموث کاملاً کنترل را در اختیار داشت، اما چند تعویض الهام‌بخش تضمین کرد که به لطف دومین گل پیروزی سیرسنسیو سامرویل در بازی‌های متوالی، میهمان به چهارمین شکست متوالی لیگ برتر محکوم شد.

مارش گفت: “در لحظات خوب ما می توانید ببینید که چقدر قوی هستیم.” سازگاری وجود ندارد، اما باور هنوز بالاست. این چیزی است که در تیم دوست دارم. اما نیمه اول بهترین ما نبود. ما خودمان یک چاله بزرگ حفر کردیم.»

اگرچه لیدز در ابتدا با عادت بورنموث به جابجایی بین یک چهار عقب و یک پشت پنج گیج شده بود، اما آنها به شدت شروع کردند. در همان دقیقه اول، سامرویل، گلزن برنده هفته گذشته لیورپول، به داخل منطقه شتاب داد اما مارکوس سنسی به طرز ناشیانه ای او را هک کرد. رودریگو برای زدن پنالتی جلو رفت و پس از یک دویدن کمی دقیق، از پای چپ خود استفاده کرد تا مارک تراورز را اشتباه بفرستد.

مارش اخیراً جشن‌های خود را کاهش داده است، اما زمانی که رودریگو ششمین گل خود در فصل را به گل تبدیل کرد – و سومین گل در سه بازی را – مرد آمریکایی به حالت پیش‌فرض بازگشت و هوا را با یک رها کردن بی‌دعور به هوا پرتاب کرد.

بورنموث یک وینگر چپ نسبتا مفید خودش را در تاورنیه دارد و خرید تابستانی آنها از میدلزبرو طولی نکشید تا استعداد او را به همه یادآوری کند. هنگامی که فیلیپ بیلینگ به طرز تهدیدآمیزی ارسال کرد، رابین کوخ فقط توانست توپ را تا جایی که تاورنیه ضربه والی اش برای ایلان مسلیر خوب بود، سر بزند.

اگرچه مسلیه شوت بعدی تاورنیه را دفع کرد، بیلینگ – که پاسکال استرویک را در تمام مدت شکنجه می‌کرد – سریع‌ترین واکنش را نشان داد و ریباند را به بالای دروازه فرستاد.

اگر جابجایی جک هریسون از جناح چپ به جناح راست به نظر می رسید تهدید هجومی لیدز را کاهش داده است، کمترین مشکل آنها را نشان می داد. با قلدری کوخ و لیام کوپر توسط دومینیک سولانکه و کیفر مور، دفاع ثابت خانگی خوش شانس بود که حداقل سه گل دیگر قبل از نیمه دریافت نکرد.

گری اونیل، سرمربی بورنموث گفت: “من به شدت ناامید هستم.” ما موقعیت های زیادی ایجاد کردیم و موقعیت های زیادی ایجاد کردیم.

حداقل لیدز ویلفرد گنونتو را روی نیمکت داشت. مهاجمی که در تابستان از اف سی زوریخ به خدمت گرفته شد در حال حاضر در سن 19 سالگی یک ملی پوش ایتالیایی کامل شده است و در نیمه دوم با تغییر لیدز به 4-3-3 جایگزین هریسون شد. قبل از اینکه گنونتو بتواند تاثیر بگذارد، بورنموث در ضدحمله دوباره گلزنی کرد. تاورنیه خیلی راحت – و نه برای اولین بار – از راسموس کریستنسن طفره رفت و سپس صلیب پایینی را که سولانکه به طرز درخشانی از مقابل مسلیه عبور داد، بفرستد.

باران و غوغاها تقریباً به اندازه یکسان فرود آمدند. در آن لحظه، هواداران لیدز که به دنبال پاتریک بامفورد مصدوم بودند، به سختی می‌توانستند حدس بزنند که با جایگزینی مارک روکا با سام گرین‌وود، مارش در آستانه انجام یک تعویض دگرگون‌کننده است. گرین وود این روزها یک هافبک میانی است اما زمانی مهاجم بود و با پیچاندن پایش به دور یک توپ پرتاب و کاهش کسری به دلیل انحنای عالی و نیم والی 20 یاردی، بر این نکته تاکید داشت.

ناگهان جاده الند دوباره با مفهوم امید آشنا شد. چنین ایمانی زمانی توجیه شد که کوپر از گوشه ای لیدز را به تساوی رساند. با توجه به اینکه گرین‌وود ضربه ایستگاهی را به دست گرفت و گنونتو – باهوش، ریزبین و با تغییرات بد سرعت – دفاع را متحجر می‌کرد، رستگاری به مارش اشاره کرد.

زمانی که گنونتو توپ را در اعماق نیمه خود جمع کرد، به جلو رفت و یک پاس وزن زیبا به مسیر سامرویل زد. برخی از مهاجمان ممکن است در چنین لحظه مهمی آرامش خود را از دست داده باشند، اما وینگر 21 ساله هلندی با وقار و دقت مطالعه خود را ثابت کرد و ضربه خود را فراتر از تراورس پیشروی کرد.

تقریباً بلافاصله، آتش بازی آسمان بالای جاده الند را روشن کرد. مارش گفت: «ما هرگز بردهای ساده نداریم. “ما کارها را آسان نمی کنیم.”