“قانون مارتین”: مادر قربانی منچستر آرنا می گوید اقدامات ایمنی به تعویق افتاده است | حمله منچستر آرنا

به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،

فیگن موری که پسر 29 ساله‌اش مارتین هت را در بمب‌گذاری منچستر آرنا از دست داد، گفت که اکنون می‌خواهد به آینده نگاه کند و مطمئن شود که اشتباهات مشابه هرگز تکرار نمی‌شوند.

موری بلافاصله پس از انتشار گزارش تحقیق روز پنجشنبه در خارج از دادگاه قضات منچستر گفت: «امروز از نقص خدمات اورژانس مطلع شدیم. نمی توان انکار کرد که این شکست ها منجر به از دست دادن زندگی شده است، اما من اینجا نیستم تا بازی سرزنش را انجام دهم.

آنچه از این روز به بعد مهم است این است که از این اشتباهات درس بگیریم تا در آینده برای کسی دیگر اتفاق نیفتد.

روز پنجشنبه، رئیس تحقیق، سر جان ساندرز، گزارشی کوبنده در مورد واکنش خدمات اضطراری ارائه کرد و گفت که جنبه‌های مهم پاسخ در 22 مه 2017 “اشتباه شد”.

موری برای «قانون مارتین»، مجموعه‌ای از تغییرات که امنیت اماکن عمومی را افزایش می‌دهد، کمپین می‌کند.

او گفت: «علیرغم حمایت آشکار دولت که به من وعده داده شده است، به نظر می رسد این قانون بسیار مورد نیاز به طور مداوم به تعویق می افتد.

«اگر قانون مارتین در آن شب اجرا می شد، اکنون می دانیم که جان های گرانبها نجات می یافتند. ما نمی‌توانیم ساعت را به عقب برگردانیم، اما هر روز که می‌گذرد که توصیه‌های امروز و قانون مارتین اجرا نمی‌شود، روز دیگری است که تمام امنیت ما در خطر است.»

استوارت موری، ناپدری مارتین و پزشک عمومی، گفت که گزارش تحقیق نشان می‌دهد که مردم ناامید شده‌اند: «من نشسته‌ام و گوش داده‌ام. و اکنون ما شواهدی در اختیار داریم. این کاملا شرم آور است که شرکت های بزرگ می توانند با کاهش اقدامات اولیه کمک های اولیه که ثابت شده است زندگی را نجات دهند، درآمد کسب کنند.

کیم هریسون، وکیل دادگستری که به نمایندگی از 11 خانواده صحبت می کند، گفت که این گزارش “همه چیزهایی را که ما از شکست های فاجعه بار خدمات اورژانس می ترسیدیم” را تایید می کند.

او افزود: «آن‌قدر شکست‌ها در آن شب اتفاق افتاد که نمی‌توان همه آنها را در اینجا فهرست کرد. این گزارش اهانت آمیز با جزئیات دقیق نشان می دهد که چگونه خدمات اورژانس فاقد آمادگی، برنامه ریزی، ارتباطات، منابع و تجهیزات بودند. تقریباً همه چیزهایی که ممکن بود اشتباه پیش برود، اشتباه کردند.»

این کاملاً غیرقابل قبول است که اعضای مردم به شدت مجروح شوند و در خیابان بمیرند، چیزی که باید یک ابد به نظر می رسید. واضح است که به اصطلاح ساعت طلایی پس از حمله با واکنش فاجعه بار اورژانس کاملاً تلف شد.

بازماندگانی که از نزدیک‌ترین افراد به بمب‌گذار انتحاری، سلمان عابدی بودند، هنگام منفجر کردن دستگاه خود گفتند که احساس می‌کردند توسط نیروهای اورژانس «به حال خود رها شده‌اند».

خواهران جانت سنیور 64 ساله و جوزی هاوارث 66 ساله از ناتینگلی، یورکشایر غربی، در پایان کنسرت آریانا گرانده منتظر خواهرزاده های خود بودند.

ارشد به یاد می آورد: “ما حدود یک ساعت در سرسرا مجروح شدیم و هیچ کمکی به ما نمی رسید و آن زمان برای همیشه مرا آزار می دهد.

جوزی داشت از هوش می رفت و از هوش می رفت و من نگران بودم که بمیرد. احساس می کردم خیلی تنها، خیلی درمانده، خیلی می ترسم. ما منتظر چیزی بودیم که ابدیت به نظر می رسید.

«مردم در اطراف ما می مردند. من هنوز صدای همه مردم اطراف را می شنوم که در عذاب ناله می کنند و ناامیدانه برای کمک صدا می کنند. با گذشت زمان، این فریاد محو شد و مردم دیگر صدا نمی زنند.

می‌توانم به خاطر بیاورم که با گذشت زمان، فکر می‌کردم: «هیچ‌کس به سراغ ما نمی‌آید. ما را رها می کنند تا بمیریم.

«رؤسا خیلی زیاد بودند، انجام دهندگان کافی نبودند.»

شرکت حقوقی Hudgell Solicitors در حال آماده سازی دعاوی مدنی برای بیش از 150 نفر از بازماندگان این حمله است.

در یک جلسه توجیهی پس از انتشار گزارش، افسران خدمات اورژانس همگی گفتند که یافته‌های گزارش را می‌پذیرند، به شکست‌ها اعتراف می‌کنند و بدون قید و شرط و صمیمانه عذرخواهی کردند.

آنها گفتند که هیچ چیز نمی تواند به احساسات بازماندگان یا خانواده های کسانی که فوت کرده اند نزدیک شود.

لوسی داورسی، پاسبان ارشد پلیس حمل و نقل بریتانیا، گفت که شب قبل و صبح پنج‌شنبه در میدان حضور داشته است. او گفت: “من احساس وحشتناکی داشتم.” «در هنگام زایمان در آن شب واقعاً عصبانی و بسیار ناامید شدم. اما… من کاملاً می‌دانم که امروز در موقعیت متفاوتی قرار داریم، ما به طور مؤثرتری پاسخ خواهیم داد.»

استفان واتسون، رئیس پلیس منچستر بزرگ، گفت که احساسات او در روز پنجشنبه بسیار خام بود. او گفت: «من شخصاً برای خانواده‌هایی که ما را ناامید کرده‌ایم احساس بسیار قوی دارم. او ترکیبی از «غم و اندوه واقعی، ناامیدی واقعی، عنصری از شرمساری… اما همچنین یک عزم واقعی و واقعی برای اطمینان از اینکه هرگز دوباره این اتفاق نمی‌افتد، احساس کرد.»

دیو راسل، افسر ارشد آتش نشانی بزرگ منچستر، این احساسات را تکرار کرد: “من واقعاً احساس ناراحتی می کنم و احساس شرمندگی می کنم.”

این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.

منبع

درباره ی aban_admin

مطلب پیشنهادی

PC سابق Met می گوید که در مورد فلش قاب وین کوزنز اشتباه کرده است | وین کوزنز

به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ، افسر سابق پلیس مت که …