تحقیقات نشان می‌دهد قربانی حمله منچستر می‌توانست زنده بماند، اما برای پاسخ “ناکافی” | حمله منچستر آرنا

یکی از 22 نفری که در بمب گذاری منچستر آرنا کشته شدند، اگر “نارسایی” در واکنش اضطراری وجود نداشت، احتمالا جان سالم به در می برد، در حالی که بقیه با انتظار “پایان ناپذیر” برای درمان مواجه بودند، تحقیقات در مورد این جنایت به نتیجه رسید.

سر جان ساندرز، رئیس این تحقیق گفت: شکست در برنامه ریزی، هماهنگی و پاسخگویی در سرویس های مختلف اورژانس به مرگ قابل اجتناب جان اتکینسون، مراقب بزرگسالان مبتلا به اوتیسم کمک کرد.

اتکینسون، 28 ساله، در 22 مه 2017 از انفجار بیهوش شد اما پس از یک ساعت و 16 دقیقه انتظار برای درمان پزشکی به دلیل جراحات شدید پا و حمله قلبی درگذشت.

مجموعه ای از ارتباطات نادرست و تصمیمات ضعیف باعث شد که فقط سه امدادگر در آن شب وارد سرسرای ورزشگاه شوند تا به 91 نفری که به شدت مجروح شده بودند کمک کنند. تحقیقات نشان داد که هیچکدام اتکینسون را درمان نکردند. خدمات آتش نشانی تا بیش از دو ساعت پس از انفجار ظاهر نشد و بازماندگان از انجام تحقیقات بیشتر در زمینه کمک های اولیه خودداری کردند.

“داشته است [Atkinson] ساندرز، یک قاضی بازنشسته دادگاه عالی گفت: درمان و مراقبتی که باید داشته باشد، به احتمال زیاد زنده می‌ماند.

او گفت که اگر عملیات نجات به گونه ای دیگر انجام می شد، “احتمال دور” وجود داشت که سافی رز روسوس هشت ساله می توانست نجات یابد. او به مدت 26 دقیقه از هوشیاری خارج شد، اما هیچ توریکت یا آتل پا روی جراحاتش اعمال نشد.

ساندرز متوجه «شکست در آماده‌سازی»، «نارسایی در آموزش» و «عملکرد خدمات اورژانسی بسیار پایین‌تر از استانداردی بود که باید می‌بود». اما او به این نتیجه رسید که هیچ یک از 20 قربانی دیگر بمب‌گذار سلمان عابدی، بدون توجه به برخوردی که دریافت کردند، نتوانستند از جراحات خود جان سالم به در ببرند.

در حالی که او از قهرمانی بسیاری از کسانی که امنیت شخصی خود را برای کمک به مجروحان نادیده می گرفتند – به ویژه اعضای مردمی که آنها را نماینده “بهترین افراد جامعه” توصیف می کرد ستایش کرد – ساندرز در آمادگی پلیس منچستر بزرگ دچار نقص های جدی شد (GMP). ، پلیس حمل و نقل بریتانیا (BTP) و آمبولانس و خدمات آتش نشانی برای چنین حمله ای.

او در پایان گفت: «شواهدی که من شنیده‌ام نشان داد که در واکنش اضطراری به حمله در 22 مه 2017 اشتباهات زیادی انجام شد. او با انتقاد شدید از ارتباط ضعیف بین افسران ارشد در خدمات اورژانس، گفت: «در سطح فرماندهی، همه چیز بد پیش رفت.

یافته های دیگر عبارتند از:

• پلیس نقشه به روزی از مجموعه منچستر آرنا نداشت و بنابراین نمی دانست همه چیز کجاست.

• فرمانده طلای BTP در شب حمله در جنوب انگلستان مستقر بود و همچنین جغرافیای میدان را نمی دانست.

• مشکلات جدی برای سرویس‌های اورژانسی وجود داشت که تلاش می‌کردند با افسر وظیفه نیروی GMP (FDO)، Insp Dale Sexton تماس بگیرند، زیرا شماره تلفن همراه او همان شماره‌ای بود که روزنامه‌نگارانی که به دنبال اطلاعات در مورد این جنایت بودند استفاده می‌کردند.

• سکستون مرتکب «اشتباه مهم» شد که به سرعت یک حادثه بزرگ را اعلام نکرد. خطای او تا نزدیک ساعت 1 بعد از ظهر روز بعد اصلاح نشد.

• در عوض، سکستون عملیات افلاطون را اعلام کرد، که خدمات اورژانسی برای پاسخ به حمله یک تروریست غارتگر با سلاح گرم تعیین کرد. (اگرچه مشخص شد که هیچ تروریست مسلحی در منطقه یا منطقه وسیع‌تر وجود ندارد، ساندرز به این نتیجه رسید که این تصمیم معقولی است زیرا برخی گزارش‌ها از شلیک گلوله وجود داشته است.)

• یکی دیگر از افسران ارشد GMP – سرپرست موقت عارف نواز – پس از اینکه اعتراف کرد وانمود کرده است که عملیات افلاطون در آن شب چیست، در حالی که واقعاً «اطلاعی نداشت»، توسط تحقیقات «بی کفایت» تشخیص داده شد.

در همین حال، تا دو ساعت و هفت دقیقه پس از انفجار بمب در ساعت 22:31 بعد از ظهر، پس از اینکه افسران ارشد به اشتباه تصور کردند که یک حمله تروریستی غارتگرانه رخ داده است، هیچ کس از سازمان آتش نشانی و نجات منچستر بزرگ (GMFRS) وارد نشد. . ساندرز این تاخیر را “جدی و غیرقابل قبول” ارزیابی کرد.

وی در پایان خاطرنشان کرد: تمامی آتش نشانان در زمینه امداد و نجات و کمک های اولیه آموزش دیده اند. افزودن قابلیت نجات GMFRS منجر به بیرون آوردن ایمن‌تر و سریع‌تر مجروحان شدید از اتاق شهر به مکانی می‌شد که می‌توانستند مراقبت‌های بالینی دریافت کنند.

ساعت 2:50 بامداد روز 23 مه بود که مصدوم نهایی ایستگاه پاکسازی مصدومان در میدان را به مقصد بیمارستان ترک کرد. برای کسانی که آن را تجربه کرده اند، این دوره از زمان پایان ناپذیر به نظر می رسد. ساندرز نوشت: نباید دوباره اتفاق بیفتد.

در این تحقیق شنیده شد که برخی از آمادگی ها به دلیل کاهش بودجه، به ویژه در GMP، با مشکل مواجه شده بود. ساندرز گفت که او تردیدی ندارد که کاهش ریاضت اقتصادی اعمال شده توسط دولت‌های تحت رهبری محافظه‌کاران از سال 2010 «تأثیر مخربی بر برنامه‌ریزی GMP برای همه موارد اضطراری» از جمله این مورد داشته است.

از سال 2010-11 تا 2017-18، درآمد GMP بیش از 23٪ و تعداد افسران آن 25٪ کاهش یافت. ساندرز دریافت که این اساساً بر بخش برنامه ریزی GMP و واحدهای انطباق با سلاح گرم و سیاست تأثیر گذاشته است.

او توصیه کرد که «اگر برنامه مشابهی از کاهش بودجه و ریاضت در آینده رخ دهد، وزارت کشور ترتیبات متفاوتی را برای تأمین مالی خدمات پلیس در نظر بگیرد».

جلد دوم تحقیق منچستر آرنا همچنین می گوید که تا ساعت 11:47 شب، یک ساعت و 20 دقیقه پس از بمباران، یک سگ کشف مواد منفجره به محل حادثه رسید تا مشخص کند که هیچ وسیله ثانویه ای وجود ندارد.

به دلیل «شکست غیرقابل قبول» آمبولانس در در دسترس قرار دادن برانکارد برای کسانی که در اتاق شهر که عابدی بمب خود را منفجر کرده بود، از تابلوهای تبلیغاتی، موانع امنیتی و میز برای بیرون بردن مردم از محوطه استفاده شد.

یکی از آن‌ها اتکینسون بود که خواهرش لورا او را «متفکرترین، دوست‌داشتنی‌ترین و دلسوزترین» توصیف کرد. مردی که او می شناخت پس از انفجار، 45 دقیقه بود که توسط افسران پلیس روی یک تابلو تبلیغاتی اجرا شد. شکست و او به طرز دردناکی به یک مانع فلزی منتقل شد.

45 دقیقه دیگر گذشت تا او توسط امدادگران اورژانس مشاهده شد، تحقیقات شنیده شد. او به بیمارستان سلطنتی منچستر منتقل شد اما در ساعت 0.24 صبح پس از ایست های قلبی متعدد مرده اعلام شد.

ساندرز نتیجه گرفت: «به هیچ وجه همه اشتباهاتی که در 22 می 2017 انجام شد اجتناب ناپذیر بود. شکست هایی در آماده سازی وجود داشت. در آموزش نارسایی وجود داشت. اصول تثبیت شده در عمل ریشه یابی نشده بود.

«چرا اینطور بود؟ تا حدودی به این دلیل بود که، علیرغم این واقعیت که خطر حمله تروریستی در 22 مه 2017 در سطح بسیار بالایی قرار داشت، هیچ کس واقعاً فکر نمی کرد که ممکن است برای آنها اتفاق بیفتد. این در حالی بود که چنین کنسرت پرمخاطبی در یک عرصه بسیار بزرگ ممکن است بدیهی باشد که توجه تروریستی را که قصد کشتن و زخمی کردن هر چه بیشتر مردم را دارد، جلب کند. شاید به این دلیل هم باشد که خوشبختانه، این نوع رویداد غم انگیز نادر است.

به طور کلی، و به طور عینی، عملکرد خدمات اورژانس بسیار پایین‌تر از استانداردی بود که باید می‌بود.»