کشاورزی بزرگ هشدار می دهد که کشاورزی باید تغییر کند یا در خطر “ویران کردن سیاره” است | بحران آب و هوا

بر اساس گزارش حامیان مالی برخی از بزرگترین مشاغل غذایی و کشاورزی که روز پنجشنبه منتشر شد، شرکت‌های مواد غذایی و دولت‌ها باید فوراً برای تغییر شیوه‌های کشاورزی جهان گرد هم آیند و در غیر این صورت خطر “ویران کردن سیاره” را تهدید می‌کنند.

این گزارش از یک کارگروه در ابتکار بازارهای پایدار (SMI)، شبکه‌ای از مدیران عامل جهانی متمرکز بر مسائل آب و هوایی که توسط پادشاه چارلز سوم ایجاد شده است، چند روز قبل از شروع اجلاس آب و هوای سازمان ملل متحد Cop27 در مصر منتشر شده است.

بسیاری از بزرگترین تجارت‌های غذایی و کشاورزی جهان در سال‌های اخیر از شیوه‌های کشاورزی پایدار دفاع کرده‌اند. شیوه‌های کشاورزی احیاکننده که کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، سلامت خاک و حفظ آب را در اولویت قرار می‌دهند، اکنون 15 درصد از زمین‌های زراعی را پوشش می‌دهند.

اما این گزارش نشان می‌دهد که سرعت تغییرات بسیار آهسته بوده است و باید تا سال 2030 سه برابر شود تا جهان شانسی برای نگه‌داشتن افزایش دما زیر 1.5 درجه سانتی‌گراد داشته باشد، سطحی که دانشمندان استدلال می‌کنند در صورت تخطی از آن، حتی بیشتر از این افزایش خواهد یافت. تغییرات آب و هوایی ویرانگر در این سیاره

این گزارش توسط Bayer، Mars، McCain Foods، McDonald’s، Mondelez، Olam، PepsiCo، Waitrose و دیگران امضا شده است. آنها نماینده یک نیروی سیاسی و شرکتی قدرتمند هستند که بر زنجیره تامین مواد غذایی در سراسر جهان تأثیر می گذارد. به گفته منتقدان، آنها همچنین برخی از کسانی هستند که بیشترین مسئولیت را در سوءمدیریت آب و هوا دارند و یکی از آنها گزارش را “دود و آینه” می نامد و بعید است که به بحران واقعی رسیدگی کند.

تولید مواد غذایی مسئول یک سوم گازهای گرم کننده سیاره است که از فعالیت های انسانی ساطع می شود و تعدادی از امضاکنندگان به تخلفات زیست محیطی و “سبزشویی” متهم شده اند. گرتا تونبرگ، فعال، پلیس امسال را بایکوت می‌کند و اجلاس جهانی را یک شیرین کاری روابط عمومی «برای جلب توجه رهبران و افراد صاحب قدرت» خوانده است.

گرانت رید، رئیس گروه ضربت و مدیرعامل مستعفی مریخ گفت: «ما در نقطه اوج حساسی هستیم که باید کاری انجام داد. «ارتباط متقابل بین سلامت انسان و سلامت سیاره‌ای بیش از هر زمان دیگری مشهود است.» به گفته رید، شرکت‌های بزرگ مواد غذایی و کشاورزی باید نقش مهمی در تغییر آن داشته باشند. او گفت: «این کار آسانی نخواهد بود، اما ما باید آن را انجام دهیم.

کشاورزی بزرگترین صنعت جهان است. مراتع و زمین های زراعی حدود 50 درصد از زمین های قابل سکونت سیاره را اشغال می کنند و از حدود 70 درصد منابع آب شیرین استفاده می کنند. بحران آب و هوا صنعت را در سراسر جهان به چالش می‌کشد، اما درخواست این گروه برای تغییر در حالی مطرح می‌شود که این صنعت – که 1 میلیارد نفر را استخدام می‌کند – در پی همه‌گیری ویروس کرونا و تورم فزاینده با مشکلات زنجیره تامین مواجه است. همچنین در بحبوحه شک و تردیدهای فزاینده در مورد وعده های تغییر از سوی شرکت هایی که در تغییرات آب و هوایی نقش داشته اند، رخ می دهد.

این گزارش استدلال می کند که این مسائل فعلی نباید نیاز به تغییر را کاهش دهد. “با محیط تورمی و اختلال گسترده زنجیره تامین، کاهش تمرکز ما بر چالش بلندمدت افزایش کشاورزی احیا کننده آسان خواهد بود. اما ما معتقدیم که حفظ احساس فوریت حیاتی است. ما باید از هم اکنون برای جلوگیری از بحران های حادتر در آینده اقدام کنیم.»

Sunny George Verghese، مدیر اجرایی Olam، یکی از بزرگترین تامین کنندگان دانه های کاکائو، قهوه، پنبه و برنج در جهان، گفت: «ما نمی توانیم به تولید و مصرف مواد غذایی، خوراک و فیبر به روشی که امروز انجام می دهیم ادامه دهیم، مگر اینکه ما انجام دهیم. از نابود کردن این سیاره ناراحت نباش.»

“تنها راه برای ما این است که چگونه به یک سیستم غذایی انعطاف‌پذیرتر روی بیاوریم که به ما امکان می‌دهد تا نیازهای جمعیت رو به رشد را بدون شدت منابع امروزی برآورده کنیم.”

این گزارش سه محصول غذایی، سیب‌زمینی، برنج و گندم را مورد مطالعه قرار داده و توصیه‌هایی را ارائه کرده است که در Cop27 ارائه خواهد شد.

اعضای کارگروه در تلاش هستند تا شرایط اقتصادی کوتاه مدت برای تغییر را برای کشاورزان جذاب تر کنند. رید گفت: «این فقط برای یک کشاورز معمولی به اندازه کافی قانع کننده نیست. به طور گسترده‌تر، این گزارش استدلال می‌کند که صنعت و دولت نیز باید سخت‌تر تلاش کنند تا شکاف دانش را برطرف کنند و مطمئن شوند که کشاورزان بهترین شیوه‌ها را دنبال می‌کنند. ثالثاً، همه طرف‌های درگیر در صنعت کشاورزی از کشاورزان گرفته تا تولیدکنندگان مواد غذایی گرفته تا دولت، بانک‌ها و بیمه‌گران باید در جهت تشویق به تغییر رویه‌های پایدارتر همسو باشند.

این شامل تغییر برای همه بازیگران از جمله دولت، خصوصی، شرکت های دولتی و دیگران است. هیچ بازیکنی نمی تواند این کار را به تنهایی انجام دهد، این باید با همکاری افراد مشتاق باشد. آنچه اکنون باید اتفاق بیفتد اقدام و تحویل است.

طی شش ماه آینده، این گروه ارزیابی خواهد کرد که چگونه می‌توانند کار گروه ضربت را با هدف ایجاد مجموعه‌ای از معیارهای مشترک برای اندازه‌گیری نتایج زیست‌محیطی، ایجاد یک سیستم معتبر پرداخت برای کشاورزان برای نتایج زیست‌محیطی، و کاهش هزینه‌های کشاورزان، گسترش دهند. انتقال به شیوه‌های پایدار، حصول اطمینان از اینکه سیاست‌های دولت به کشاورزان برای سبز کردن کسب‌وکارشان پاداش می‌دهد و تشویق به تامین محصولات از مناطق خاص که به کشاورزی احیاکننده تبدیل می‌شوند.

Devlin Kuyek، محقق در GRAIN، یک سازمان غیرانتفاعی که برای حمایت از کشاورزان کوچک کار می کند، گفت که نادیده گرفتن تغییرات آب و هوا برای شرکت های بزرگ کشاورزی و مواد غذایی به طور فزاینده ای دشوار است. «اما فکر نمی‌کنم هیچ یک از این شرکت‌ها – مثلاً یک مک‌دونالدز – تعهدی برای کاهش فروش محصولات بسیار آلاینده داشته باشند. فکر نمی‌کنم پپسی بگوید دنیا به پپسی نیاز ندارد.»

کویک خاطرنشان کرد که یارا، یکی دیگر از امضاکنندگان این گزارش، بزرگترین تامین کننده کودهای مبتنی بر نیتروژن در جهان است که “مسئول یک تن از هر 40 تن گاز گلخانه ای منتشر شده سالانه است.”

کویک گفت: «بسیار غیر صادقانه است. سیستم‌های غذایی کوچک و محلی هنوز هم اکثر مردم روی کره زمین را تغذیه می‌کنند و تهدید واقعی این است که سیستم صنعتی به قیمت سیستم واقعاً پایدار در حال گسترش است. شرکت‌ها در اینجا کمی دود و آینه ایجاد می‌کنند و نشان می‌دهند که آنها بخشی از راه‌حل هستند در حالی که به ناچار بخشی از مشکل هستند.»

با توجه به تاریخچه بحث برانگیز برخی از شرکت های درگیر در این گزارش، ورگزه گفت که انتظار انتقاد و بررسی دقیق دارد. «همه شرکت‌ها باید درمقابل بررسی‌های موشکافانه بایستند که مورد حمله قرار بگیرند، در صورتی که گرین‌شویی واقعی وجود داشته باشد. جایی برای پنهان شدن وجود ندارد.» “تا آنجا که به اولام مربوط می شود، ما در مورد اهداف خود کاملاً واضح هستیم، ما اعتماد به نفس داشته ایم که این اهداف را عمومی کنیم. همه ما در طول سفر پایدار پیشرفت کرده ایم. اینطور نیست که در گذشته مرتکب اشتباه نشده‌ایم، اما از آنجایی که در این زمینه بهتر شده‌ایم، مایلیم که مورد بررسی قرار بگیریم.»

رید و ورگزه هر دو گفتند که مقیاس مسائلی که عرضه غذا در جهان با آن مواجه است را نمی توان نادیده گرفت، اما دولت ها و شرکت های بیشتری نسبت به نیاز به تغییرات فوری متقاعد شدند. Verghese گفت: “من معتقدم که می توان تغییر ایجاد کرد.” “من خوش بین هستم. این واقعیت که این نوع ائتلاف ها در حال ظهور هستند بسیار مثبت است. در غیر این صورت همه ما رقبا و رقبای بسیار قوی هستیم. ما از دل و جرات همدیگر متنفریم، در هیچ کاری دور هم جمع نمی‌شویم، مگر اینکه بحران بزرگی پیش بیاید. همه می دانند که یک بحران بزرگ وجود دارد. ما باید دور هم جمع شویم.»