با حمله جمهوری خواهان در امواج، دموکرات ها مهاجرت را تغییر می دهند

زبان نامزدهای جمهوری خواه در تبلیغات و سخنرانی ها واضح و منفی است و از مرز 2000 مایلی بین ایالات متحده و مکزیک به عنوان یک خط جدایی حزبی شدید استفاده می کند.

آنها استدلال می کنند که سیاست های پرزیدنت بایدن به مرزهای کنترل نشده منجر شده و به مهاجران، جرم و جنایت و فنتانیل اجازه ورود به شهرها را داده است و هر ایالت را به یک ایالت مرزی تبدیل می کند.

نامزدهای دموکرات پیامی بسیار مبهم‌تر دارند، یا از این موضوع اجتناب می‌کنند یا به صحبت‌های سختی متمایل می‌شوند که اغلب به مهاجرت با شرایط جمهوری‌خواهان می‌پردازند. در اوهایو، تیم رایان، نماینده حزب، نامزد مجلس سنا، گفت که دیوار مرزی می تواند “تکه ای” از راه حل باشد. در آریزونا، سناتور مارک کلی خواستار افزایش افسران مجری مرزی و “موانع فیزیکی در جایی که منطقی است” شده است.

در آخرین مرحله انتخابات میان‌دوره‌ای امسال، مبارزه طولانی مدت دموکرات‌ها برای ایجاد رویکردی منسجم برای مهاجرت، به تازگی برای این حزب ضروری شده است، زیرا با موجی از حملات در نزدیکی جمهوری‌خواهان به کشور روبرو می‌شود.

خطرات احساسی این موضوع نیز بالاتر است. زمانی که دو فرماندار محافظه‌کار که به دنبال انتخاب مجدد بودند – گرگ ابوت از تگزاس و ران دیسانتیس از فلوریدا – برای اتوبوس‌سازی و پرواز مهاجران به نیویورک، ماساچوست و سایر مناطق با تمایل دموکرات‌ها، دموکرات‌ها خشمگین شدند و جمهوری‌خواهان به وجد آمدند. در حالی که اقدامات تحریک آمیز عمدی با خطراتی همراه بود، از جمله اینکه رای دهندگان میانه رو استفاده از مهاجران را برای کسب امتیاز سیاسی رد می کنند، آنها توجه را به موضع دفاعی پایدار دموکرات ها در مرز جلب کردند.

ورونیکا اسکوبار، نماینده دموکرات تگزاس، گفت: “هیچ موضوعی برای من ناامیدکننده تر از مهاجرت نیست، زیرا نمی توان آن را در 30 ثانیه تقطیر کرد.” اقدام آسان همه چیز را تغییر خواهد داد.»

علاوه بر چالش برای دموکرات ها، بسیاری از گروه های حقوق مهاجر و سازمان های مترقی که اغلب کارهای خط مقدم برای حزب انجام داده اند، تحت فشار مالی و مبارزه با فرسودگی هستند.

کمک کنندگان ارشد به این گروه ها در حاشیه نشسته اند یا توجه خود را به تلاش های دیگری معطوف به تهدیدات علیه دموکراسی معطوف کرده اند. و این گروه‌ها می‌گویند که بسیاری از سازمان‌دهندگان و داوطلبان آن‌ها پس از شلیک به تمام استوانه‌ها در طول سال‌های ترامپ و مقابله با بیماری همه‌گیر که فعالیت‌های آن‌ها را زمین‌گیر کرد و آسیب‌هایی را بر جوامعشان وارد کرد، خسته شده‌اند.

مونتسرات آردوندو، مدیر اجرایی موقت آریزونا وینز، ائتلافی از گروه‌های مترقی و اتحادیه‌های کارگری، می‌گوید: «مثل این است که خودروی خود را پس از مدتی روشن نکنید. او افزود: «این نیاز بسیار زیاد است، اما منابع لزوماً برآورده نشده است.»

رهبران چندین گروه با عملیات در آریزونا، نوادا، تگزاس، جورجیا و کارولینای شمالی می گویند که پول رو به کاهش آنها آنها را مجبور کرده است که انتخاب های سختی در زمینه تبلیغات داشته باشند و تلاش های تاخیری برای استخدام افراد برای ضربه زدن به درها، مشارکت با رای دهندگان و مبارزه با اطلاعات نادرست انجام شود.

کریستین راموس، مشاور Way to Win، یک شبکه مترقی ملی که صدها هزینه کرده است، گفت: “اینها افرادی هستند که در جامعه هستند، آنها بخشی از جامعه هستند و می توانند در مورد اینکه چگونه مهاجرت چیز خوبی است صحبت کنند.” هزاران دلار در رقابت های کلیدی کنگره.

برای سال‌ها، مهاجرت برای دموکرات‌ها مسئله‌ای حساس بوده است، زیرا آنها مزایای آن را برای تجارت و اقتصاد برجسته کرده‌اند، حتی در حالی که خواستار امنیت سخت مرزی هستند. اما در شرایط سخت میان‌دوره‌ای امسال، آن‌ها اغلب به جمهوری‌خواهان پیوسته‌اند و خواستار اقدامات تهاجمی شده‌اند و چکمه‌های بیشتری را روی زمین می‌گذارند.

در تگزاس، نمایندگان هنری کوئلار و ویسنته گونزالس، دموکرات‌ها در مناطق مرزی پر مناقشه، اغلب در این موضوع بیشتر شبیه جمهوری‌خواهان به نظر می‌رسند و انتقاد مترقی‌ها و گروه‌های حقوق مهاجران را برانگیخته‌اند. آقای کوئلار گفته است که مهاجران به این کشور سرازیر می شوند زیرا معتقدند “مرز باز است”. آقای گونزالس پیشنهادی را برای رسیدگی به پناهجویان در گواتمالا تبلیغ کرده است. او در ماه سپتامبر به فاکس نیوز گفت: «این ایده‌ای است که من در زمان ریاست جمهوری ترامپ به رئیس‌جمهور مطرح کردم و او از آن خوشش آمد.

آقایان کوئلار و گونزالس از رویکردی دفاع کرده اند که به نظر آنها از میانه حکومت می کند. آقای گونزالس در بیانیه‌ای گفت: «راه‌حل‌های سیستم مهاجرتی ما نیازمند یک رویکرد عقل سلیم است».

اما دموکرات‌های مترقی مانند میشل والهو، که در یکی دیگر از رقابت‌های رقابتی مجلس نمایندگان در تگزاس جنوبی شرکت می‌کند، می‌گویند که میانه‌روهای حزب زمان زیادی را صرفاً صرفاً بر روی اجرا گذاشته‌اند.

خانم والخو گفت: “آنچه که ما داشته ایم یک رویکرد کمک باند برای مشکلاتی است که تجربه کرده ایم، و ما آن عواقب را می بینیم.”

یکی از سخنگویان کمپین آقای کلی گفت که آقای کلی به دنبال اولویت دادن به نیازهای آریزوناها قبل از هر یک از احزاب سیاسی در مورد این موضوع بوده است و در عین حال از ارائه مسیرهای قانونی برای شهروندی و تحصیل در ایالت برای مهاجرانی که در کودکی به این کشور آورده شده اند ابراز حمایت کرده است. .

نماینده ای برای آقای کوئلار به درخواست اظهار نظر پاسخ نداد و نماینده ای برای آقای رایان به موقع برای انتشار پاسخ نداد.

برای دموکرات ها، با ظهور دونالد جی. ترامپ، موازنه مهاجرت سخت تر شد.

دولت او با اقدامات سختگیرانه ای که شامل ممنوعیت سفر از چند کشور عمدتا مسلمان بود، موضوع را در کانون توجه قرار داد. پایان دادن به حمایت از مهاجران جوانی که در کودکی به طور غیرقانونی وارد کشور شده اند. و جداسازی والدین مهاجر از فرزندانشان در مرز برای جلوگیری از عبور و مرور. در طول همه گیری، آقای ترامپ همچنین از یک قانون قدیمی بهداشت عمومی برای اخراج سریع پناهجویان استفاده کرد.

به نظر می‌رسید که خشم نسبت به این سیاست‌ها دموکرات‌ها را در این موضوع به سمت چپ سوق داد و آقای بایدن با وعده تغییر رویکرد آقای ترامپ وارد دفتر شد. اما از آنجایی که تعداد بی سابقه مهاجران غیرقانونی به مرزها می رسند، دموکرات های میانه رو و مترقی در مورد نحوه واکنش به شدت اختلاف نظر دارند. پیشنهاد آقای بایدن برای اصلاح قوانین مهاجرت در کنگره متوقف شده است و دولت او برای اجرای یک استراتژی اجرایی هماهنگ با مشکل مواجه شده است.

تلاش رئیس‌جمهور برای براندازی قانون بهداشت دوران همه‌گیری، انتقاد دموکرات‌های کنگره را به دنبال داشت که با مبارزات سختی برای انتخاب مجدد مواجه بودند. از جمله آقایان کوئلار و گونزالس و همچنین سناتورهای کاترین کورتز ماستو از نوادا، رافائل وارناک از جورجیا و مگی حسن از نیوهمپشایر. این بازگشت بر اساس حکم دادگاه مسدود شده است.

دولت از آن زمان به دنبال دوری از مسائل مربوط به مهاجرت است و نامزدهای دموکرات از شعارهای مترقی که در دوره ترامپ رایج شده بود، مانند لغو قوانین مهاجرت و گمرک ایالات متحده، فاصله گرفتند.

داگ هی، یک استراتژیست قدیمی حزب جمهوری خواه، گفت که دموکرات ها و جمهوری خواهان به روش های اساسی در مورد این موضوع صحبت می کنند. او گفت: «بیشتر چیزی که دموکرات ها درباره آن صحبت می کنند، مهاجران غیرقانونی هستند که در حال حاضر اینجا هستند. جمهوری‌خواهان در مورد مرز صحبت می‌کنند و اینکه آمریکایی‌ها چه تصاویری را هر روز در تلویزیون می‌بینند – تصاویری از مردمی که در آن سوی مرز جریان دارند.

بر اساس نظرسنجی اکتبر نیویورک تایمز و کالج سینا، برای رای دهندگان، مهاجرت در جایگاه دوم اقتصاد و تورم قرار گرفته است و تنها 5 درصد آن را مهم ترین مشکل کشور می دانند. اما 12 درصد از جمهوری خواهان مهاجرت را مهم ترین مسئله خود می دانند.

به گفته AdImpact، یک شرکت ردیابی رسانه ای، جمهوری خواهان در ماه گذشته نزدیک به 38.3 میلیون دلار برای بیش از 380 آگهی تلویزیونی با تمرکز بر امنیت مرزی و مهاجرت ریخته اند. دموکرات ها فقط 5.5 میلیون دلار خرج کرده اند.

حدود نیمی از این 5.5 میلیون دلار – تقریباً 2.7 میلیون دلار – متعلق به سناتور کلی در آریزونا است که در رقابت تنگاتنگی برای انتخاب مجدد قرار دارد. یک میلیون دلار دیگر از کیتی هابز، یک دموکرات که برای فرمانداری بعدی ایالت رقابت می کند، دریافت کرد.

در آریزونا است که دموکرات‌ها هم بزرگترین چالش و هم بزرگترین فرصت را دارند تا پاسخی قوی به حملات جمهوری‌خواهان به مهاجرت داشته باشند.

در سال 2010، زمانی که رهبری جمهوری‌خواه آن قانونی را تصویب کرد که سرکوب گسترده‌ای را علیه مهاجران غیرقانونی به راه انداخت، این ایالت به نقطه صفر برای بحث مهاجرت در کشور تبدیل شد. این اقدام مهاجران را ملزم می‌کرد که مدارک ثبت نام فدرال را برای اثبات وضعیت قانونی خود به همراه داشته باشند و به پلیس این امکان را می‌داد که از هر کسی که فکر می‌کردند غیرقانونی در کشور است، مدارک را مطالبه کند.

رهبران مدنی لاتین این قانون را دستورالعملی برای پروفایل نژادی و قومی خواندند. فعالان جوان در اعتراض به تظاهرات و اعتصابات، باراک اوباما و اعضای کنگره را تحت فشار قرار دادند تا قوانین مهاجرت کشور را اصلاح کنند.

جنبش مردمی که به وجود آمد منجر به چالش‌های قانونی موفقی برای قانون شد و رای‌دهندگان لاتین تبار را بسیج کرد که به تبدیل آریزونا به یک ایالت نوسانی کمک کردند. در سال 2016، این ائتلاف کلانتر جو آرپایو را که به دلیل بدرفتاری با مهاجران شهرت ملی ایجاد کرده بود، برکنار کرد. در سال 2018، به کیرستن سینما کمک کرد تا اولین سناتور دموکرات ایالت در دهه‌ها شود و در سال 2020 به پیروزی پرزیدنت بایدن و آقای کلی کمک کرد.

اما امسال، از آنجایی که حملات جمهوری خواهان که مرزهای بی قانون را به تصویر می کشند، امواج رادیویی را در رقابت های ایالت برای مجلس سنا و فرماندار پر کرده است، آقای کلی و خانم هابز بر معرفی خود به عنوان بهترین نامزدها برای حفاظت از مرز تمرکز کرده اند.

در یک آگهی، خانم هابز با مقامات مجری قانون در امتداد موانع فلزی قدم می‌زند و موضع سختی اتخاذ می‌کند. در دیگری، آقای کلی می‌گوید که وقتی سیاستمداران ایالت‌های دیگر «به اینجا می‌آیند و به ما می‌گویند چگونه مرز خود را ایمن کنیم، آریزونی‌ها را آزار می‌دهد».

برخی از فعالان لاتین تبار و مترقی در آریزونا عدم پاسخ قاطعانه دموکرات ها به چنین حملات غوغایی به جوامع مهاجر را مایوس کننده می دانند.

الخاندرا گومز، یکی از مدیران اجرایی سازمان حمایت از زندگی متحد برای تغییر در آریزونا، یا لوچا، گفت: «می‌توانم بگویم یک خستگی عاطفی وجود دارد».

در همان زمان، جمهوری خواهان برتر در آریزونا – از جمله کاری لیک، گوینده سابق اخبار که با خانم هابز در رقابت فرمانداری روبرو می شود – با رای دهندگان لاتین تبار با پیام هایی با محوریت اقتصاد روبرو می شوند، حتی در حالی که آنها زبان خود را در مورد مهاجرت تقویت می کنند. . آنها همچنین ادعاهای دروغینی مبنی بر تقلب در رأی دهندگان و انتخابات دزدیده شده 2020 منتشر کرده اند، که سازمان دهندگان و فعالان آن را حملاتی پنهان به تلاش های آنها برای حضور بیشتر رأی دهندگان رنگین پوست به پای صندوق های رای می دانند.

در یک گردهمایی اکتبر در مسا با حضور آقای ترامپ، بلیک مسترز، که در حال به چالش کشیدن آقای کلی است و این تئوری واهی را که نخبگان غربی به مهاجران کمک می کنند تا سفیدپوستان آمریکایی را جایگزین کنند، تکرار کرده است، گفت که آقای کلی و آقای بایدن در حال تنظیم این موضوع بودند. تشک خوش آمدگویی برای مهاجرانی که در حال «اسکان مجدد آمریکا» هستند.

کارولینا رودریگز-گریر، یکی از مدیران اجرایی گروه ارتباط با رای دهندگان Mi Familia Vota، گفت که انتخابات آینده پایه و اساس سازمان هایی مانند او را آزمایش خواهد کرد.

او گفت: «ما این فرصت را داریم که در این انتخابات به جلو حرکت کنیم یا به عقب برگردیم.

مگی آستور در گزارشی از نیویورک، و بلیک هونشل از واشنگتن