گزارشی در مورد هرج و مرج آرا می گوید: «هیچ مدرکی وجود ندارد که نمایندگان مجلس مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند». سیاست

در یک رای گیری بحث برانگیز و پر هرج و مرج در ماه گذشته برخی از نمایندگان مجلس فریاد زدند و از نزدیک دور هم جمع شدند، اما هیچ مدرکی دال بر قلدری یا ارعاب وجود ندارد.

لیندسی هویل، سخنران، پس از این ادعا که برخی از نمایندگان متزلزل محافظه کار پس از مناظره در 19 اکتبر، به طور فیزیکی به لابی رای منفی کشیده شدند، دستور تحقیق را به مقامات عوام داد.

این غوغا زمانی رخ داد که نمایندگان مجلس به طرح روز مخالفان کارگر رای دادند که به دنبال ممنوعیت فرکینگ در انگلیس بود. دولت وقت لیز تراس در نهایت به راحتی رای را به دست آورد.

گزارش هویل که توسط سه مقام ارشد پارلمان تهیه شده است، نشان می‌دهد که در حالی که شواهدی مبنی بر فریاد زدن و «زبان بی‌اعتنا» وجود دارد، به نظر می‌رسد که ادعای تکان خوردن ناشی از تجمع تعداد زیادی از نمایندگان مجلس بوده است و هیچ یک از اعضا باور نمی‌کنند که تحت فشار قرار گرفته‌اند. رای خود را تغییر دهند

این گزارش دریافت که بسیاری از هرج و مرج ناشی از سردرگمی در مورد اینکه آیا رای به عنوان پیشنهاد اعتماد تلقی می شود، یک روز قبل از موافقت تراس برای کناره گیری از سمت نخست وزیری ایجاد شده است.

به نمایندگان حزب محافظه‌کار گفته شده بود که این یک مسئله اعتماد است، به این معنی که در صورت رای دادن با حزب کارگر یا ممتنع، می‌توانند تازیانه حزب را از دست بدهند. اما در اواخر مناظره، گراهام استوارت، وزیر انرژی، به آنها گفت که اینطور نیست، چیزی که گزارش می‌گوید هم برای نمایندگان مجلس و هم برای محافظه‌کاران «غافلگیرکننده» بود.

در حالی که تازیانه ها به دنبال راهنمایی از شماره 10 رفتند، جمعیتی از نمایندگان حزب محافظه کار آشفته در اطراف لابی “نه” جمع شدند، که با ورود نمایندگان مخالف که به تازگی رای مثبت داده بودند و شایعاتی شنیده بودند که شلاق رئیس اکنون غایب بود، متورم شده بود. وندی مورتون و معاونش استعفا داده بودند.

در این گزارش بر اساس مصاحبه ها یا اظهارات کتبی 36 نماینده مجلس آمده است: “تداوم عدم اطمینان در مورد وضعیت رای گیری به این معنی بود که بحث ها بین اعضای محافظه کار بیشتر شد و برخی از اعضای اپوزیسیون نیز به دنبال این بودند که خود را به گوش افراد درگیر در بحث برسانند.” و چهار مقام مجاور

«ماهیت شلوغ لابی به این معنی بود که صداها برای شنیده شدن بلند می شد. برخی از اعضا ممکن است صدای خود را بیش از حد لازم بلند کرده باشند.

به نظر می‌رسد که تعداد کمی از اعضا، از احزاب مختلف، از زبان غیرمعقول نسبت به یکدیگر استفاده کرده‌اند، اگرچه جزئیات دقیق آنچه گفته شد نامشخص است.

برخی از نمایندگان اپوزیسیون از نمایندگان حزب محافظه‌کار می‌خواستند که شورش کنند که “به تنش‌های عمومی دامن زد.”

در حالی که این درگیری تعیین دقیق اتفاقات رخ داده را دشوار می کرد، مقامات گفتند هیچ مدرکی وجود ندارد که تماس فیزیکی بین نمایندگان مجلس “بیش از یک ژست آرامش” باشد.

یکی از نمایندگان حزب محافظه‌کار که شناسایی شد به‌عنوان سرکشی شده بود، به تحقیقات گفت که فکر نمی‌کند این اتفاق افتاده باشد و او قبلاً علناً اعلام کرده بود که به هر حال قصد شورش را ندارد.

در پایان این گزارش آمده است: «بسیار واضح است که فضای عمومی در لابی شدید بود و چند تن از حاضران آن را چه در آن زمان و چه پس از آن بسیار ناراحت‌کننده دیدند. با این حال هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد کسی به روش خاصی برای رای دادن مورد آزار قرار گرفته است.»