ساری پر از خشم و پشیمانی پس از بهم ریختگی میلینکوویچ-ساویچ به ضرر لاتزیو شد | سری آ

مآئوریزیو ساری تمام هفته با این سوال دست و پنجه نرم می کرد که آیا سرگی میلینکوویچ-ساویچ را مقابل سالرنیتانا شروع کند یا خیر. تیم لاتزیو او در حال اوج گیری بود و در سری آ به رتبه سوم رسید و بهترین رکورد دفاعی را در این بخش داشت. پیروزی 2-0 مقابل آتالانتا شکست ناپذیر قبلی، که علیرغم غیبت چیرو ایموبیله، بهترین گلزن این تیم، بسیار شایسته بود، سرمربی تیم را دوباره در کانون توجه قرار داد و رسانه ملی تولد دوباره این تیم را جشن گرفت.ساریسمو” – سارییسم که اغلب به عنوان ساری-بال ترجمه می شود.

مدیر تحت تاثیر قرار نگرفت. او در یکی از مصاحبه‌ها از ترجیح همیشگی‌اش برای پوشیدن لباس‌های ورزشی دفاع کرد و آن را «طبیعی‌ترین چیز در جهان» توصیف کرد که متناسب با محل کار خود لباس بپوشید و مربیان زیر 19 سال را که کت و شلوار می‌پوشیدند، به سخره گرفت. در دیگری از او خواسته شد که تعریف کند ساریسمو. او گفت: «نمی‌دانم اسمش را چه بگذارم. “شاید همسرم کسی باشد که بهتر می داند من را چگونه تعریف کند: یک مرد بداخلاق و کمی دیونه.”

شاید اینطور باشد، اما ساری بار دیگر خود را به عنوان یک مدیر فوق العاده موثر نشان می داد. تیم لاتزیو که در فصل گذشته 58 گل دریافت کرد و فرانچسکو آسربی، مدافع میانی اصلی خود را در اواخر پنجره نقل و انتقالات تابستانی به اینترناسیونال از دست داد، اکنون محکم‌ترین دفاع در سری آ را به خود اختصاص داده است.

با این حال، بازی یکشنبه مقابل سالرنیتانا یک معمای ایجاد کرد. میلینکوویچ-ساویچ در آخرین لحظات پیروزی مقابل آتالانتا کارت زرد دریافت کرده بود، به این معنی که او اکنون فقط یک کارت زرد از محرومیت دریافت کرده بود. بازی بعدی بعد از این بازی دربی مقابل رم بود.

بازی بدون میلینکوویچ-ساویچ ریسک بزرگی خواهد بود. ایموبیله به دلیل آسیب دیدگی همسترینگ همچنان بیرون بود. آیا لاتزیو می تواند بدون دو بازیکن مهم خود با یک تیم رقابتی سالرنیتانا روبرو شود؟ ساری تصمیم گرفت که باید. او نه تنها رزرو، بلکه خستگی را نیز سنجید. میلینکوویچ-ساویچ که تا کنون تمام بازی های داخلی را شروع کرده بود، پنجشنبه شب در لیگ اروپا 90 دقیقه کامل مقابل اف سی میدتیلاند بازی کرد.

در نیمه دوم به نظر می رسید که این قمار نتیجه داده است. ساری 4-3-3 معمول خود را با 4-4-2 با پدرو و ماتیا زاکاگنی که به صورت پشت سر هم از 9 های کاذب بازی می کردند تعویض کرد. پس از یک باز شدن محتاطانه، لاتزیو به تدریج کنترل بازی را در دست گرفت و اولین نفر از آن دو بازیکن کمی قبل از اینکه بازیکن دوم در دقیقه 41 آنها را جلو انداخت، به تیرک دروازه برخورد کرد.

را بیانکوسلستی باید بعد از این فاصله زمانی که فیلیپه اندرسون توپ را برای Matías Vecino که نتوانست دروازه بان را از محدوده نقطه خالی شکست دهد، برتری خود را دو برابر می کرد. در عوض، آنها در دقیقه 50 با یک گل زیبا از بازیکن سابق خود، آنتونیو کاندروا، عقب افتادند.

این حرکتی مستقیم از زمین تمرین بود. مدیر سالرنیتانا، دیوید نیکولا، کاندروا را از جایگاه معمولش در دفاع کناری با نتیجه 3-5-2 به زمین منتقل کرد تا به جای آن در سمت راست خط میانی سه بازی کند. از آنجا او فضای بین مدافعان لاتزیو را پیدا کرد و با دریافت یک پاس شناور از جانشین خارجی خود، پاسکواله مازوکی، آن را با یک لمس رام کرد و با لمس بعدی دروازه بان را شکست داد. نیکولا پس از آن گفت: “ما آنچه را که در طول هفته آماده کرده بودیم انجام دادیم.” گلی که کاندروا روی توپ مازوکی به ثمر رساند، راه حلی بود که روز جمعه در تمرین امتحان کردیم.

این اولین گلی بود که لاتزیو در بیش از 600 دقیقه در لیگ دریافت کرده بود و آنها جواب خوبی ندادند. ساری میلینکوویچ-ساویچ را از روی نیمکت احضار کرد تا اوضاع را اصلاح کند. با این حال، این بازیکن صرب قادر به متوقف کردن بازیکن سابق رم، فدریکو فازیو، از گلزنی در تیرک عقب چند دقیقه بعد پس از ناتوانی لاتزیو در دفع یک سانتر بود.

بدتر هنوز در راه بود. در دقیقه 72، میلینکوویچ-ساویچ با توپ به محوطه جریمه سالرنیتانا حمله کرد که دیلن برون برای به چالش کشیدن او به بیرون رفت. بازیکن لاتزیو در آخرین ثانیه قبل از برخورد توپ را از زمین خارج کرد. چکمه میلینکوویچ-ساویچ روی چکمه برون فرود آمد. در تکرارهای اسلوموشن دردناک به نظر می رسید، اما در زمان واقعی به سختی می شد دید که بازیکن لاتزیو قرار است چه کار دیگری انجام دهد. او قبل از اینکه برون وارد زمین شود، مالکیت کامل توپ را در اختیار داشت. بازیکن سالرنیتانا کسری تاخیر داشت و هرگز توپ را لمس نکرد، اما به طور اتفاقی کفش خود را دقیقاً در جایی قرار داد که گل میخ های حریفش به سمت آن می رفتند.

داور، جانلوکا مانگانیلو، هیچ تردیدی در نشان دادن کارت زرد به میلینکوویچ-ساویچ نداشت. بازیکنان لاتزیو با آگاهی از عواقب دربی هفته آینده، بلافاصله دست به کار شدند. در میان اعتراضات خشمگین، آنها به سالرنیتانا اجازه دادند دوباره گلزنی کند، دوماگوج براداریچ با وجود اینکه سه مدافع لاتزیو بود و هیچ کس دیگری آنها را در محوطه جریمه تهدید نمی کرد، بولای دیا را برای یک پایان نزدیک انتخاب کرد.

ساری با شکست 3-1 تمام وقت، ترکیبی از خشم و پشیمانی بود. او مدعی شد که در نیم قرن حضور در فوتبال، تصمیمی مانند تصمیم علیه میلینکوویچ-ساویچ ندیده است و به توطئه های سیاه اشاره کرد و اشاره کرد که همان داور درست قبل از بازی لاتزیو با رم، زاکانی را با کارت زرد جریمه کرده بود که منجر به محرومیت شد. مارس. ساری گفت: اگر نظرم را در مورد داور بگویم، من را شش ماه محروم خواهند کرد.

با این حال، او همچنین پیشنهاد کرد که این اشتباه بوده است که فقط از ابتدا میلینکوویچ-ساویچ را به میدان نبردیم. امتیازهای کسب شده در برابر سالرنیتانا به همان اندازه برای رم به حساب می آمد. وقتی می خواهید سعی کنید این موقعیت ها را مدیریت کنید [with suspensions] شما همیشه با یک آشفتگی تمام می شوید. من به ندرت چنین انتخاب هایی داشته ام، اما دربی کمی به ذهن شما می رسد. اگر به گذشته فکر کنم، جور دیگری عمل می کنم.»

اما طرف دیگر این شکست برای لاتزیو، برد معروف سالرنیتانا بود. دسامبر گذشته، آنها در آستانه حذف از لیگ ایستادند، زیرا مالک آن زمان، کلودیو لوتیتو، مالک لاتزیو نیز هست. او یکی پس از دیگری معافیت کسب کرده بود تا کنترل هر دو باشگاه را حفظ کند اما در نهایت طنابش تمام شد.

رابطه او با سالرنیتانا پیچیده است. او در سال 2011 آنها را از ورشکستگی نجات داد و آنها را از سری D به بالاترین سطح در دهه بعد رساند. با این حال لوتیتو متهم شد که بازیکنان ناموفق لاتزیو را به باشگاه انداخته و به تاریخ آن بی احترامی کرده است.

یک عبارت خاص هرگز فراموش نشده است، لوتیتو در پاسخ به منتقدان با این ادعا که سالرنیتانا “اگر من نبودم، بدون اسب گهواره ای در سری Z بازی می کرد”. این یک ریف بر روی اسب دریایی بود که نشان باشگاه را زینت می داد. جای تعجب نیست که روزنامه محلی La Città باید روز دوشنبه با یک تیتر صفحه اول در جشن “انتقام” از صاحب سابق خود منتشر کند.

نیکولا علاقه کمتری به چنین بحث هایی خواهد داشت تا بهبود مستمر تیمی که فصل گذشته از سقوط نجات داد. این سومین برد در چهار مسابقه برای سالرنیتانا بود و آنها را به نیمه بالای جدول رساند.

دیدن فرانک ریبری، که اخیراً از بازی بازنشسته شده و اکنون بخشی از کادر مربیگری او است، در حالی که لاتزیو از هم پاشید، با اشتیاق دستورات را از کنار زمین پخش می کند، نشانه دیگری از جاه طلبی رو به رشد این باشگاه بود. ساریسموعلیرغم شکست روز یکشنبه، همچنان در فوتبال ایتالیا یک نیروی قابل حساب است. اما آیا اتحاد غیر محتمل یک برنده لیگ قهرمانان و هنرمند فراری بزرگ سری آ می تواند شگفتی های بیشتری در ساحل آمالفی ایجاد کند؟