معامله توییتر ممکن است نشانه‌ای از ترکیدن «حباب همه چیز» باشد | لری الیوت

تیدر اینجا همیشه یک معامله وجود دارد که نماد پایان یک دوره است. در اوایل دهه 2000، ادغام AOL با تایم وارنر متوجه شد که رونق دات کام به پایان رسیده است. تصاحب ABN Amro توسط رویال بانک اسکاتلند با بحران مالی جهانی 2008-2009 همراه شد. اکنون سوال این است که آیا خرید توییتر توسط ایلان ماسک به عنوان لحظه ای تلقی می شود که اقتصاد جهانی وارد رکود می شود؟

نشانه ها امیدوار کننده نیستند. حتی قبل از اینکه ماسک قرارداد را امضا کند، سهام فناوری شاهد فروش شدیدی بود. ارزش بازار سهام متا، مادر فیس بوک، روز پنجشنبه پس از اعلام کاهش 50 درصدی سود شرکت مارک زاکربرگ در سه ماهه سوم، 80 میلیارد دلار کاهش یافت. دلیل آن ساده بود: تبلیغ‌کنندگان در واکنش به کاهش رشد جهانی، هزینه‌های خود را مهار می‌کنند.

با باز شدن مجدد اقتصادها پس از همه گیری کووید-19، برخی از قیمت گذاری مجدد سهام فناوری اجتناب ناپذیر بود. فیس بوک، مالک گوگل آلفابت و آمازون زمانی که مصرف کنندگان در زمان قرنطینه در خانه های خود محبوس می شدند برنده بودند و همیشه در تلاش برای حفظ چنین سطوح بالای رشد درآمد با بازگشت زندگی به حالت عادی بودند.

با این حال، دلیل دیگری برای رشد سهام های فناوری وجود داشت: سیاست های پولی آسانی که توسط بانک های مرکزی جهان دنبال می شد. نرخ‌های بهره بسیار پایین و خرید اوراق قرضه از طریق برنامه‌های تسهیل کمی به این معنی بود که مقدار زیادی پول نقد سفته‌بازی وجود داشت.

علاوه بر این، فقط سهام های فناوری نبودند که رونق گرفتند. شرایط برای یک «حباب همه چیز» که در آن قیمت سهام، اوراق قرضه و املاک همگی به شدت افزایش یافت، ایده آل بود. در ماه‌های اخیر، مشخص شده است که «حباب همه چیز» به پایان رسیده است، زیرا سیاست‌های سفت‌تر بانک‌های مرکزی در واکنش به تورم بالاتر، تحت تأثیر قرار گرفته است.

تاکنون، واقعاً فقط سهام و اوراق قرضه سقوط کرده اند. با این حال، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد نرخ‌های بهره بالاتر شروع به تأثیرگذاری بر اقتصاد گسترده‌تر کرده است. کاهش رونق قیمت دارایی در آستانه ورود به مرحله جدید و بسیار خطرناک تر است زیرا بانک های مرکزی توانایی اقتصاد خود را برای مقاومت در برابر هزینه های استقراض بالاتر آزمایش می کنند.

این ترس وجود دارد که اقتصاد جهانی به نقطه شکست نزدیک می شود. فروپاشی اموال چین، اقدام اضطراری بانک انگلستان برای جلوگیری از افزایش سرمایه‌های بازنشستگی و سقوط سهام فناوری، همگی بخشی از یک داستان هستند: یک اکوسیستم مالی شکننده جهانی که تحت فشار قرار می‌گیرد.

داوال جوشی، از تحقیقات BCA، می‌گوید سال 2022 سالی بود که «انقباض هیولایی» بانک‌های مرکزی ارزش‌گذاری اوراق قرضه و بازار سهام را از بین برد و سال 2023 سالی خواهد بود که این «انقباض هیولا» سرانجام به اقتصاد می‌رسد و سود و مشاغل را از بین می‌برد.

با توجه به اینکه اخبار اقتصادی اخیر چندان بد نبوده اند، ممکن است نتیجه گیری عجیبی به نظر برسد. اقتصاد ایالات متحده در سه ماهه سوم پس از شش ماه کاهش تولید، بهبود یافت، در حالی که آلمان، فرانسه و اسپانیا همگی رشد متوسطی داشتند. نرخ بیکاری همچنان پایین است و نرخ بیکاری در بریتانیا کمترین میزان از سال 1974 است.

خبر خوب دوام نخواهد داشت، اما در حالی که ادامه دارد، احتمالا بانک‌های مرکزی را تشویق می‌کند تا سیاست‌های سخت‌تر را برای مدت طولانی‌تری حفظ کنند، بنابراین می‌توانند مطمئن باشند که تورم را از سیستم خارج کرده‌اند.

آن‌ها نمی‌گویند، اما آماده‌اند تا شاهد طولانی شدن صف‌ها برای کاهش فشار افزایشی بر دستمزدها باشند. افزایش بیکاری تصادفی نخواهد بود.

برخی از فشارهای تورمی ضعیف شده است. قیمت نفت و فلزات صنعتی نسبت به اوج خود به خوبی کاهش یافته است. قیمت گاز عمده فروشی در تابستان 350 یورو در هر مگاوات ساعت بود اما هفته گذشته زیر 100 یورو در مگاوات ساعت بود. قیمت کالاهای بادوام با کاهش تنگناهای عرضه جهانی و کاهش تقاضا کاهش یافته است.

این نوسانات قیمت به تضعیف محسوس فعالیت جهانی در ماه های آینده اشاره دارد. اما بانک های مرکزی تا زمانی که شاهد کاهش تورم دستمزدها نباشند، راضی نخواهند شد. به همین دلیل است که بانک مرکزی اروپا در هفته گذشته نرخ بهره را 0.75 درصد افزایش داد و به همین دلیل است که انتظار می‌رود بانک انگلستان هزینه‌های استقراض بریتانیا را در زمانی که کمیته سیاست‌های پولی این بانک آخرین تصمیم خود را در روز پنجشنبه اعلام می‌کند، به همان میزان افزایش دهد.

خیابان Threadneedle بدون دیدن جزئیات کامل بیانیه پاییزی جرمی هانت که قرار است در 17 نوامبر برگزار شود تصمیم خود را می گیرد، اما می داند که صدراعظم قصد دارد مالیات ها را افزایش دهد و هزینه ها را کاهش دهد. اگر شایعات درست باشند، هانت ممکن است 40 میلیارد پوند از اقتصاد خارج کند.

واضح است که این یک لحظه حساس برای بانک است. اقتصاد بریتانیا احتمالاً در سه ماهه سوم 0.5 درصد کاهش یافته است. افزایش دستمزدها نمی تواند همگام با قیمت ها باشد. شکست های تجاری در حال افزایش است. اعتماد مصرف کننده ضعیف است. فعالیت در بازار مسکن رو به کاهش است و قیمت جهانی کالاها در حال کاهش است.

در مقابل، نرخ تورم سالانه بالای 10 درصد و تورم اصلی – هزینه زندگی بدون احتساب غذا، سوخت، تنباکو و الکل – بالای 6 درصد است. نرخ های بهره رسمی اکنون 2.25 درصد است و پس از اینکه بازارهای مالی با بودجه کوچک کواسی کوارتنگ فکر کردند ممکن است در سال آینده به بالای 6 درصد برسند، در اوج وحشت است. اوج مورد انتظار از آن زمان کاهش یافته است اما هنوز حدود 5 درصد فرض می شود.

بانک با این مشکل مواجه است که نمی داند چه زمانی باید متوقف شود، اما آنچه مسلم است این است که اوج نرخ های در نظر گرفته شده توسط بازارهای مالی با فرود نرم برای اقتصاد ناسازگار است. سیاست پولی با تاخیر کار می کند، بنابراین تاثیر افزایش نرخ بهره در حال حاضر تنها در سال آینده، زمانی که تورم کاهش می یابد و بیکاری افزایش می یابد، احساس می شود.

در حقیقت، بانک انگلستان احتمالاً قبلاً به اندازه کافی برای بازگرداندن تورم به هدف 2 درصدی خود در مدت 18 ماه تا دو سال انجام داده است. نیازی نیست که نرخ‌ها به 5% بروند و اگر این کار را انجام دهند بانک مقصر بیش از حد انبوه خواهد بود.