تلاش اسکاتلند سرخورده برای زدن ضربه تازه به استرالیای بیمار | تیم اتحادیه راگبی اسکاتلند

اسکاتلند روز شنبه استرالیا را سرگرم می کند تا چهارمین پیروزی متوالی را بر گردشگران بیمار که به جایگاه خود در بین 10 توریست برتر جهان چسبیده اند، به دست آورد.

ارزش آن را دارد که مدتی آن جمله آغازین را در نظر بگیریم. در یک دوره سه پیروزی مقابل والابی ها ممکن است این پیروزی باشد، اما این اولین باری است که اسکاتلند با استرالیا به عنوان تیم بالاتر از زمانی که راگبی جهانی تقریبا 20 سال پیش سیستم رتبه بندی خود را معرفی کرد، بازی می کند.

استرالیا پس از ترن هوایی در مسابقات قهرمانی راگبی، به رتبه نهم سقوط کرده است، که پایین ترین رتبه آنها تا به امروز است. اسکاتلند در این روند با وجود شکست در تور آرژانتین در تابستان به رتبه ششم صعود کرده است.

و بنابراین تغییر جهت پایه قدرت راگبی ادامه دارد. به سختی می‌توان آفریقای جنوبی، قهرمان جهان را ضعیف توصیف کرد، و نه نیوزیلند، پرچم‌دار همیشگی همه چیز بیضی شکل، اما، به طور نسبی، کشورهای نیمکره جنوبی به همان اندازه ضعیف هستند که در مقابل شمال بوده‌اند. پنج نفر از هفت نفر برتر را به خود اختصاص داده است.

صحنه برای یک نوامبر جذاب در اروپا تنظیم شده است، که طی آن ممکن است تشخیص دهیم که آیا بادهای تازه ای که ایرلند و فرانسه را به ترتیب در رتبه های اول و دوم می بینند، بی ثبات هستند یا غالب هستند. اما، اول، این دیدار افتتاحیه در موریفیلد یک مزه جذاب را ارائه می دهد.

بوکی ها، ماشین های خودکار سردی که هستند، کمتر هیجان زده به نظر می رسند. در زمان نگارش این مقاله، آن‌ها همچنان از استرالیا حمایت می‌کنند و اسکاتلند را با دو امتیاز برتری در هندیکپ می‌دهند، اما چنین ارزیابی‌هایی در تاریخ اکتبر این مسابقه تاثیرگذار خواهد بود. این خارج از پنجره بین‌المللی است، بنابراین اسکاتلند نمی‌تواند هیچ بازیکنی را که در خارج از این کشور به کار گرفته شده است دعوت کند، که به معنای بهترین بازیکنان است.

با این حال، صرف نظر از آن، انتخاب تیتر گرگور تاونسند حذف شده است. فین راسل، نیمه مگس طلسم که تجارت خود را در پاریس با مسابقه 92 انجام می دهد، در پاییز امسال، پنجره بین المللی باز یا بسته، به هیچ وجه دعوت نمی شود. این واقعاً مانند یک تغییر در پویایی است. رابطه بین تاونسند و راسل برای مدتی تیره شده است، دو بازیساز نابغه ظاهراً هماهنگ نیستند، اما این سؤالاتی را در مورد روح تیم اسکاتلند یک سال دورتر از جام جهانی بعدی ایجاد می کند.

آن نابغه دیگری که برای مدت طولانی اسکاتلند را تعریف کرده بود، استوارت هاگ، از کاپیتانی خلاص شد. او یکی از 11 تبعیدی است که برای این آزمون در دسترس نیستند، اما کاپیتانی برای مدت پاییز به جیمی ریچی واگذار شده است. هاگ و راسل مظهر اسکاتلند در سال های اخیر هستند که بین درخشان و غیرقابل اعتماد در نوسان هستند.

در ریچی، تاونسند یک شخصیت چخماق را انتخاب کرده است که با سنت دیرینه اسکاتلندی مطابقت دارد. جستجو برای ترکیب کامل این ویژگی ها ادامه دارد. شاید اسکاتلند به شکل آدام هستینگز، بازی‌سازی که با توجه به موقعیت پدرش گاوین و عمویش اسکات، نمی‌توانست بیش از این با شجره راگبی اسکاتلندی آغشته شود، به آن ضربه بزند.

هاستینگز به انتقال گلاستر به سطح جدیدی کمک می کند، بنابراین او این آخر هفته نیز در دسترس نیست. بلر کینگ‌هورن در نیمه اول بازی وارد میدان می‌شود، در حالی که روی نیمکت جک دمپسی منتظر است تا یکی از اولین بازیکنانی باشد که از محدودیت‌های کاهش‌یافته راگبی در نمایندگی بین‌المللی سود می‌برد. مهاجم خط عقب 14 بار برای استرالیا بازی کرده است، اما به لطف مادر اسکاتلندی خود تغییر کرده است.

استرالیا خود به سختی در قدرت کامل است، اما آنها از بازگشت چیزی از روح خود در مایکل هوپر استقبال می کنند. کاپیتان سابق و حافظ شعله والابی ها در شروع مسابقات قهرمانی راگبی به طور ناگهانی تیم را ترک کرد و دلیل آن فشار روانی 12 ساله اش به عنوان یک بازیکن حرفه ای، 121 بازی ملی، 64 تای آنها به عنوان کاپیتان بود.

او این آخر هفته فراخوان می‌شود و پیراهن شماره 7 مرسوم خود را بر تن می‌کند، اما کاپیتانی فعلاً با جیمز اسلیپر، تکیه‌گاه شل، باقی می‌ماند. برنارد فولی دیگر کهنه‌کار و ورزشکار دیگر، پس از ترن هوایی خود در دو راند آخر مسابقات قهرمانی راگبی، در نیمه دوم انتخاب می‌شود، به‌ویژه عدم تمایل او برای زدن پنالتی دیرهنگام با چند ثانیه باقی مانده در راند پنجم. بازی مقابل All Blacks داور مسابقه، متیو راینال، یک اسکرام بحث برانگیز را به نیوزلند داد، که از آن گلزنی کرد تا استرالیا را از یک برد بسیار ارزنده محروم کند.

چقدر به آن نیاز داشتند. واقعاً این روزها برای والابی ها روزهای سیاهی است. نرخ برد دیو رنی به کمتر از 38 درصد رسیده است، که کمترین میزان در بین مربیان استرالیایی است، اما رکورد آنها در مقابل اسکاتلند به همان اندازه که انعکاس بادهای در حال تغییر است، تحسین برانگیز است. از سال 1982 تا 2009، استرالیا در برابر آنها شکست ناپذیر بود و 16 برد متوالی به دست آورد. از سال 2009، آنها سه برنده از هشت را کسب کرده اند.

هنوز هم عجیب است که فکر کنیم استرالیا به دنبال برتری با اسکاتلند است. فکر کردن به جنوب که این کار را با شمال انجام می دهد، عجیب است. پاییز امسال به منزله آخرین جدال بین این دو قبل از جام جهانی سال آینده در فرانسه است.