قانون جدید شهروندی اسپانیا برای تبعیدیان فرانکو امیدی را در آمریکای لاتین ایجاد می کند | اسپانیا

یک بار اسپانیایی ها به آن طرف نگاه کردند را گودال (برکه) برای پناه. اکنون انتظار می رود که پس از تصویب قانونی اسپانیا برای اعطای شهروندی به نوه های افرادی که تحت دیکتاتوری فرانکو تبعید شده اند، ترافیک مسیر دیگری را طی کند.

وکلا و کنسولگری ها در آمریکای مرکزی و جنوبی می گویند که پس از تصویب قانون حافظه دموکراتیک، که به دنبال “تسویه بدهی دموکراسی اسپانیا به گذشته خود” است، غرق تحقیقات شده اند. تخمین زده می شود که بر اساس این قانون که مجلس علیای پارلمان در 5 اکتبر تصویب شد و از 21 اکتبر اجرایی شد، حدود 700000 نفر می توانند واجد شرایط شهروندی باشند.

این بسیار فراتر از قوانین مشابه در سال 2007 است که به برخی از فرزندان تبعیدی اسپانیایی شهروندی ارائه می‌داد و حدود 70000 آمریکایی لاتین شهروند اسپانیایی شدند.

به گفته مونیکا فرناندز آلوارز، وکیل آرژانتینی مستقر در مادرید، قانون اخیراً تصویب شده به هر یک از فرزندان مهاجران اسپانیایی که قبل از سال 1985 متولد شده اند – سالی که اسپانیا قانون ملیت خود را تغییر داد – حق شهروندی می دهد. پیش از این، فرزندان تبعیدیانی که تابعیت اسپانیایی خود را تغییر داده یا انصراف داده بودند، حق نداشتند آن را پس بگیرند.

قانون جدید که “قانون نوه” نامیده می شود، بر اساس اصل است حق خونفرناندز آلوارز، به جای محل تولد، گفت، یا خطوط خونی.

این قانون همچنین فرزندان زنانی را که به طور پیش فرض از طریق ازدواج با غیراسپانیایی ها تابعیت خود را از دست داده اند نیز در بر می گیرد. به گفته فرناندز آلوارز، حتی آرژانتینی هایی که به طور غیرقانونی در اسپانیا زندگی می کنند نیز می توانند درخواست دهند. انتظار می‌رود این فرآیند بیش از یک سال طول نکشد، در حالی که برای درخواست‌های شهروندی بر اساس اقامت سه سال طول می‌کشد.

متقاضیان باید اثبات نسب خود را نشان دهند و همچنین باید ثابت کنند که اجدادشان از آزار و شکنجه سیاسی فرار می کردند.

این قانون یک تعریف ساده از آزار و شکنجه ارائه می دهد که قربانیان فرانکوئیسم به عنوان “هر کسی که متحمل آسیب جسمی، اخلاقی یا روانی، آسیب اقتصادی یا از دست دادن حقوق اساسی شده است” تعریف می شود. پیشنهاد شهروندی در اکتبر 2024 بسته می شود.

بین پایان جنگ داخلی در سال 1939 و تصویب قانون اساسی دموکراتیک در سال 1978، حدود 2 میلیون اسپانیایی از رژیم فرار کردند.

این مهاجرت زمانی آغاز شد که نزدیک به 500000 نفر در روزهای پایانی جنگ داخلی از مرز به فرانسه گریختند. ستونی به طول صدها مایل از غیرنظامیان وحشت زده، عمدتاً زنان، کودکان و افراد سالخورده، در هوای سرد و زیر بمباران دائمی پیرنه را طی کردند و دارایی های اندک خود را در مسیر رها کردند.

زمانی که در فرانسه بودند با استقبال خصمانه‌ای مواجه شدند و هزاران نفر به اردوگاه‌های کار اجباری فرستاده شدند، جایی که بسیاری جان باختند.

بین سال‌های 1939 و 1942 حدود 25000 اسپانیایی، از جمله بسیاری از هنرمندان و روشنفکران، به مکزیک گریختند و در آنجا مورد استقبال قرار گرفتند.

هنری کامن، مورخ، در کتاب تاریخ تبعید اسپانیایی‌اش به نام «بی‌ارث» می‌نویسد: «کوچ بخش بزرگی از نخبگان فرهنگی بین سال‌های 1936 و 1939 کاملاً بی‌سابقه بود. همراه با خروج گسترده پناهندگان از جنگ داخلی، این رویداد واقعاً مهمی در تاریخ کشور است.

اسپانیا قبلاً سعی کرده بود با گذشته خود صلح کند، در سال 2015 به فرزندان یهودیان سفاردی که طبق فرمان 1492 اخراج شده بودند، شهروندی ارائه کرد. با این حال، اگرچه قانون سال 2015 متقاضیان را ملزم به انجام کار یهودی یا زندگی در اسپانیا نمی کرد، اما با این قانون موافقت کرد. الزامات طولانی، پیچیده و پرهزینه بود، به طوری که متقاضی باید از اسپانیا بازدید کند، در آزمون های زبان و فرهنگ اسپانیایی شرکت کند و میراث سفاردی خود را اثبات کند. آنها همچنین باید ارتباط خاصی با اسپانیا برقرار می کردند یا ثابت می کردند و برای تأیید مدارک خود به یک دفتر اسناد رسمی معین پرداخت می کردند.

زمانی که این پیشنهاد در سال 2019 بسته شد، تخمین زده می‌شود که حدود 36000 درخواست از مجموع 150000 درخواست پذیرفته شده است.

قانون جدید به مردم آمریکای مرکزی و لاتین راهی برای فرار از خشونت و فقر ارائه می دهد. در حال حاضر، جریان ثابتی از آرژانتینی‌ها به اسپانیا آمده‌اند، خسته از حکمرانی ضعیف، فساد و تورم، تورمی که در ماه گذشته 78 درصد بود. در سال گذشته، رکورد 33000 آرژانتینی به اسپانیا آمده اند و اکنون ده ها هزار نفر دیگر پیش بینی می شود.