“همه چیز بالا رفته”: تورم فزاینده بر تجارت بازار مالاوی ضربه می زند | توسعه جهانی

جمعه روز بازار در گولیاتی در منطقه تیولو در جنوب مالاوی است و معمولاً غرفه‌ها شلوغ هستند.

این منطقه به خاطر میوه‌ها و سبزیجاتی مانند گوجه‌فرنگی و کلم شهرت دارد و مردم از بلانتایر، پایتخت تجاری کشور، به این شهر سفر می‌کنند تا به صورت عمده از کشاورزان گولیاتی بخرند تا در مغازه‌ها و غرفه‌های کنار جاده‌ای خود بفروشند. . با این حال، در چند ماه گذشته همه چیز برای همه سخت بوده است.

گریس ماندا، 35 ساله، معمولاً با عجله از پاهایش بلند می‌شد، اما در این جمعه او با یکی از دوستانش در حال گپ زدن می‌نشیند که مشتریان احتمالی از آنجا عبور می‌کنند.

ماندا، یک مادر مجرد با دو فرزند در دبیرستان، نیم جریب زمین دارد و توانست از فروش گوجه‌فرنگی‌اش یک خانه کوچک دو خوابه بسازد. او تا اوایل سال جاری بود.

همه چیز در حال حاضر خوب نیست. همه چیز بالا رفته است.» او می گوید. قیمت کودها و علف‌کش‌ها بالا رفته است و وقتی برای فروش به اینجا می‌آییم، تعداد کمی از فروشندگان برای خرید می‌آیند.»

با کود کمتر، عملکرد او از خاک ضعیفی که سال به سال کشت کرده است، در سال 2022 به میزان قابل توجهی کاهش یافته است، تقریبا یک چهارم.

جنگل زدایی شدید در این کشور در طول سال ها باعث تخریب زمین شده است. مانند ماندا، اکثر کشاورزان خرده‌مالک فقط می‌توانند یک قطعه زمین را کشت کنند و بنابراین کود برای جایگزینی مواد مغذی از دست رفته ضروری شده بود. اما اکنون آنقدرها هم آسان نیست.

تهاجم روسیه به اوکراین بر در دسترس بودن و مقرون به صرفه بودن کود، که هر دو کشور تولیدکنندگان اصلی آن هستند، تأثیر گذاشته است. قبل از جنگ، 50 کیلوگرم کود 22042 کواچای مالاوی (حدود 19 پوند) بود. در آوریل به 49000 کواچا افزایش یافت. در این ماه قیمت به 65000 کواچا رسید.

برای کسانی که می توانند، به روش های سنتی تقریباً فراموش شده بازگشته است. ماندا شروع به جستجوی کود کرده است، حتی برای تولید آن روی چند جوجه و بز سرمایه گذاری کرده است. برخی از کشاورزان از برگ‌های چریش و درختچه غده‌ای که محلی به نام mphanjovu نامیده می‌شود، استفاده می‌کنند.نوراوتانیا خفیف) به عنوان آفت کش های طبیعی.

در همین حال، تجارت لیلونگوه Goodfellow Phiri در حال رونق است. او بیش از هر زمان دیگری برای “کود بیونیترات” خود – که با جمع آوری ادرار از مردم محلی درست می کند – سفارش می گیرد. فیری می گوید نه تنها محصول او مقرون به صرفه تر است، بلکه از کودهای شیمیایی نیز سودمندتر است.

او می‌گوید: «بیونیترات برای محصولات رویشی و میوه‌دهی مانند ذرت، برنج، گندم، سبزیجات، چمن‌ها، گل‌ها و سورگوم یا ارزن مفید است و در صورت مصرف، بستری برای پرورش انگل نیز می‌شود.» امسال تقاضا برای این کود 75 درصد افزایش یافته است.

اما در مقیاس وسیع تر، مالاوی در حال چرخش است. اقتصاد عمدتاً مبتنی بر کشاورزی است و کشاورزی 30 درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهد و بیش از 80 درصد درآمدهای صادراتی را ایجاد می کند.

مالاوی برای تثبیت ذخایر رو به کاهش ارز خارجی و بازگشت به رژیم نرخ ارز تعیین شده توسط بازار، ارزش کواچا را در ماه مه 25 درصد کاهش داد.

با این حال، تورم به زودی افزایش یافت. قیمت روغن پخت و پز دو برابر شده و قیمت بنزین و گازوئیل در سال جاری حداقل دو برابر افزایش یافته است.

در بلانتایر، زیون چاپویتکا، فروشنده گوجه‌فرنگی 25 ساله، می‌گوید افزایش قیمت‌ها از سوی کشاورزان به این معنی است که او برای اولین بار در سال‌های اخیر ضرر می‌کند.

او می گوید: «ما با قیمت های بالاتر از کشاورزان خرید می کنیم و وقتی به اینجا می آییم ضرر می کنیم. «در ابتدا، یک ظرف گوجه فرنگی 13000 کواچا بود. الان 28000 میخریمش مردم پول ندارند، بنابراین شرایط برای همه سخت است.»

Frighton Njolomole، رئیس اتحادیه کشاورزان مالاوی، می‌گوید که قیمت‌ها باعث می‌شود که مسائل مربوط به هزینه‌های زندگی در طول کووید “خفیف” به نظر برسد. با نزدیک شدن به فصل کاشت، او می ترسد اوضاع بدتر شود.

او می‌گوید: «کشاورزانی که مزارع بزرگ تا مقیاس متوسط ​​دارند، همیشه مکانیزاسیون انجام می‌دهند، مانند استخدام تراکتور برای کار، بنابراین آنها به همان اندازه تحت تأثیر قرار می‌گیرند زیرا سوخت خیلی بالا رفته است».

«حتی وقتی یک کشاورز تمام این هزینه‌ها را انجام می‌دهد، قیمت‌ها یکسان نخواهد بود و اگر بی‌جهت قیمت را افزایش دهند، چه کسی می‌خرد؟ من فکر نمی کنم اکثر کشاورزان ما زنده بمانند. اگر همه چیز تغییر نکند، بقا چیز بزرگی خواهد بود.”

او طرفدار بازگشت به شیوه های سنتی برای پر کردن شکاف است. Njolomole می‌گوید: «ما باید روش‌های بومی را نیز آزمایش کنیم. “اگر آنها کار می کنند و به کشاورزان کمک می کنند تا بازدهی خود را به حداکثر برسانند و در عین حال هزینه تولید را کاهش دهند، اجازه دهید کشاورزان تا زمانی که کار می کنند از آنها استفاده کنند.”

اما مواد تشکیل دهنده طبیعت برای کمک به همه در کشوری که بسیاری از آنها از طریق کارآفرینی زنده می مانند، در دسترس نیست. مارگارت مانگو، 43 ساله، یک صابون ساز در پایتخت لیلونگوه است. از زمانی که او برای اولین بار تولید خود را در سال 2020 آغاز کرد، قیمت مواد تشکیل دهنده او، روغن پالم و سود سوزآور، سه و چهار برابر شده است. قیمت صابونش باید بالا بره

او می گوید: «تقاضا رشد کرده است، اما من نمی توانم آن را با هزینه فعلی تولید حفظ کنم. «اکنون اکثر مردم درخواست می‌کنند که محصول را به صورت امانت خریداری کنند، که ریسکی است. من نگران مغازه داران روستایی هستم که از من خرید می کردند و در روستاهایشان دوباره می فروختند.»

با این حال، جهش قیمت ها به چیزی بیش از فروش ادرار کمک کرده است – مواد غذایی ارزان تر مانند سیب زمینی و کاساوا محبوبیت خود را افزایش داده اند. ویلیام بیلیاتی، که کاساوا را در بازار لیمب بلانتایر می فروشد، مجبور شد قیمت ها را افزایش دهد، اما تجارت در حال رشد است.

“در ابتدا فقط می توانستم روزانه نصف کیسه سیب زمینی بفروشم، اما اکنون می توانم دو عدد سیب زمینی را بفروشم. اکثر مشتریان در حال حاضر به ما مراجعه می کنند، زیرا آنها نمی توانند نان تهیه کنند.