کسب و کارها خواستار اجباری شدن افشای اثرات طبیعت تا سال 2030 هستند | تنوع زیستی

بیش از 300 کسب و کار، از جمله H&M، Sainsbury’s و Nestlé، از رهبران جهان خواسته اند تا ارزیابی و افشای تأثیر آنها بر طبیعت را برای شرکت ها تا سال 2030 اجباری کنند.

کسب‌وکارها و مؤسسات مالی در 56 کشور – از جمله بریتانیا، کانادا و چین – بر دولت‌ها فشار می‌آورند که با افشاگری‌ها در Cop15، کنفرانس تنوع زیستی سازمان ملل که دسامبر امسال در مونترال برگزار می‌شود، موافقت کنند.

رهبران تجارت در نامه ای سرگشاده به سران کشورها گفتند که وضعیت تجاری و مالی موجود “از نظر اقتصادی کوته بینانه است و ارزش را در دراز مدت از بین خواهد برد”.

در صورت موافقت، این تعهد برای تمام شرکت های بزرگ در 196 کشوری که به کنوانسیون تنوع زیستی، موافقت نامه جهانی حفاظت از طبیعت، امضا کرده اند، اعمال خواهد شد. این به دنبال افزایش تعداد شرکت‌هایی است که برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای متعهد می‌شوند، با افشای آب و هوا اکنون در بریتانیا، فرانسه و نیوزلند اجباری شده است، و فشار برای سایر کشورها برای اقدام افزایش یافته است.

شرکت‌هایی که مجموعاً بیش از 1.5 تریلیون دلار (1.3 تریلیون پوند) درآمد دارند و همچنین شامل BNP Paribas، Aviva Investors، Salesforce، Tata Steel و Unilever می‌شوند، توافق کرده‌اند که تأثیرات خود را بر طبیعت ارزیابی کنند، آن اطلاعات را افشا کنند و به طور عمومی متعهد به کاهش اثرات منفی آنها اگر طرفین با اجباری کردن این افشاها موافقت نکنند، داوطلبانه خواهند بود.

این گروه می‌گوید ابزارهای مختلفی برای اندازه‌گیری تأثیرات شرکت‌ها بر طبیعت در حال توسعه هستند، اما روش‌ها باید استاندارد شده و توسط علم پشتیبانی شوند.

این نامه سرگشاده در کنار گزارشی منتشر شده که توسط Business for Nature، ائتلاف پایتخت و CDP، یک سازمان غیرانتفاعی متخصص در سیستم های افشای محیطی، منتشر شده است. این گزارش می‌گوید: «آنها می‌دانند که هیچ تجارتی در یک سیاره مرده نمی‌تواند وجود داشته باشد. آن‌ها آماده‌اند تا کسب‌وکار خود را متحول کنند و از دولت‌ها می‌خواهند تا قواعد بازی را از طریق قوانینی که رقابت منصفانه برای تجارت ایجاد می‌کند، تعیین کنند.»

دانشمندان می گویند که بحران تنوع زیستی به اندازه بحران آب و هوا جدی است و تخمین زده می شود که 1 میلیون گونه در معرض خطر انقراض قرار دارند، اما اطلاعات کمتری در مورد چگونگی تأثیر مشاغل بر تنوع زیستی وجود دارد زیرا این داده ها فاش نمی شوند. بر اساس این گزارش، بیش از 18600 شرکت در سراسر جهان در سال 2022 اطلاعاتی را در مورد تأثیر آنها بر آب و هوا از طریق CDP افشا کردند، با این حال فقط بیش از 1000 شرکت داده‌های مربوط به جنگل‌ها و 4000 شرکت در مورد امنیت آب را افشا کردند.

یک بررسی تاریخی که سال گذشته توسط پروفسور پارتا داسگوپتا، اقتصاددان دانشگاه کمبریج منتشر شد، نشان داد که به دلیل عدم توجه علم اقتصاد به ارزش واقعی جهان طبیعی، جهان در معرض “خطر شدید” قرار گرفته است.

گزارش جدید استدلال می‌کند که اجباری کردن افشا، رقابت عادلانه‌تری را برای کسب‌وکارها ایجاد می‌کند، مسئولیت‌پذیری را افزایش می‌دهد و منابع مسئولانه‌تر را تشویق می‌کند.

Eva Zabey، مدیر اجرایی Business for Nature، گفت: «این اولین قدم ضروری است. بدون این اطلاعات، ما در حال انقراض کور هستیم. چارچوب‌هایی که اکنون توسعه می‌یابند از این انتقال حمایت می‌کنند و شرکت‌ها آماده‌اند تا کسب‌وکار خود را متحول کنند.»

لیلا ارتور، رئیس بخش پایداری H&M، می‌گوید: «ما به دنبال فرصت‌هایی هستیم تا موادی را که استفاده می‌کنیم به سمت مواد ۱۰۰٪ بازیافتی یا با منابع پایدار تغییر دهیم، که کمتر به منابع نیاز دارند – اساساً استفاده کمتر از زمین، آب، آفت‌کش‌ها و مواد شیمیایی.”

ارتور گفت که این شامل تمرکز بر استفاده بیشتر از پنبه ارگانیک و افزایش خدمات موجود مانند تعمیر، اجاره و استفاده از محصولات دست دوم است. وقتی از او پرسیده شد که آیا این شرکت مصرف کنندگان را به خرید لباس های کمتر تشویق می کند، او گفت که تمرکز بر روی کیفیت محصولات است نه کمیت.

کیتی کدوارد، اقتصاددان مالی پایدار در دانشگاه کالج لندن، که در این گزارش دخالتی نداشت، گفت که دیدن فشار برای افشای اجباری خوب است. او افزود: «با این حال، افشای اجباری تنها در صورتی در رسیدگی به کاهش تنوع زیستی مؤثر خواهد بود که به سرعت به تغییر مدل‌های کسب‌وکار تخریب‌کننده طبیعت تبدیل شود، و دلایل خوبی وجود دارد که ممکن است سرعت تغییرات مورد نیاز را به موقع انجام ندهد.»

افشای تأثیرات بر طبیعت بسیار پیچیده تر از گزارش تأثیرات آب و هوایی است که دارای یک مجموعه معیار است – انتشار گازهای گلخانه ای. تنوع زیستی بر اساس تعدادی از معیارها و منابع داده های مختلف است که حتی بوم شناسان نمی توانند در مورد آنها توافق کنند.

کدوارد گفت: «برای این شرکت‌ها بسیار ارزان‌تر است که هشت سال آینده را برای توسعه افشای طبیعت صرف کنند تا آن‌که از فعالیت‌های تجاری فعلی خود در ارتباط با تخریب طبیعت چشم پوشی کنند. افشای اجباری راه حل مهمی است، اما یک افق زمانی اجرایی هشت ساله شبیه به یک تمرین بزرگ است که به کنش واقعی در جاده لگد می زند.

دکتر سوفوس زو ارمگاسن، اقتصاددان زیست‌محیطی در دانشگاه آکسفورد، گفت که افشای اطلاعات نمی‌تواند جایگزینی برای اقدام قوی دولت برای توقف سرمایه‌گذاری در فعالیت‌های مخرب محیط‌زیست باشد.

وی گفت: “اجباری کردن افشای طبیعت گام مثبتی خواهد بود، اما باید بدانیم که ارائه اطلاعات سرمایه‌گذاران در مورد مواجهه شرکت‌ها با ریسک‌های مرتبط با طبیعت و امیدواری به اینکه این روش سرمایه‌گذاری آنها را تغییر دهد، متکی بر برخی از نظریه‌های بسیار پرخطر و مشکوک است. تغییر دادن.”

پوشش بیشتر سن انقراض را در اینجا بیابید و خبرنگاران تنوع زیستی را دنبال کنید فیبی وستون و پاتریک گرینفیلد در توییتر برای همه آخرین اخبار و ویژگی ها