بعید است که تغییر محتاطانه ریشی سوناک اردوگاه های محافظه کار را از بین ببرد | ریشی سوناک

به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،

ریشی سوناک تغییر کابینه تا حدودی محتاطانه را انتخاب کرده است و تعدادی متحد کلیدی را منصوب می کند و در عین حال تلاش می کند تا تیم های برتر دو سلف خود، لیز تراس و بوریس جانسون، را در تلاش برای حفظ حزب محافظه کار با هم متحد کند.

احتمالاً محصول نهایی شبیه کابینه‌ای نیست که او دوست داشت تشکیل دهد، و نه به کابینه‌ای که او امیدوار بود با آن محافظه‌کاران را در انتخابات عمومی بعدی رهبری کند – اما تا آنجایی که بیشتر نمایندگان مجلس را به هم می‌ریزد این کار را انجام داده است. بیگانگی یکی از جناح های حزب

در پایان، 11 خروج از کابینه وجود داشت – ترکیبی از اخراج، استعفا و یک تنزل مقام، بنابراین با هیچ معیاری نمی توان آن را خیلی ترسو توصیف کرد.

و سوناک در حفظ بن والاس به عنوان وزیر دفاع و بازگرداندن سوئلا براورمن به عنوان وزیر کشور شجاعت نشان داده است.

با توجه به اینکه سوناک گفته است می‌خواهد حمایت از اوکراین را حفظ کند، ممکن است بدیهی به نظر برسد. اما واضح است که والاس انتظار دارد نخست وزیر جدید به وعده افزایش هزینه های دفاعی به 3 درصد تولید ناخالص داخلی تا پایان دهه پایبند باشد.

سوناک به طور مشخص این تعهد را انجام نداده است و والاس وظیفه خود را بر سر انجام تعهد گذاشته است، بنابراین ماندن در پست به این معنی است که او پای نخست وزیر جدید را به آتش می کشد.

بازگشت Braverman انتخاب جسورانه ای است، زیرا او کمتر از یک هفته پیش به دلیل نقض قوانین وزارتخانه با به اشتراک گذاشتن اطلاعات حساس کابینه در تلفن شخصی با یکی از نمایندگان مجلس مجبور به کناره گیری شد.

براورمن نه تنها احتمالاً موضع سختگیرانه‌ای را در قبال مهاجرت حفظ می‌کند، که می‌تواند شانس توافق تجاری هند را از بین ببرد و قوانین کارگران خارجی را برای کمک به تقویت رشد اقتصادی رد کند، بلکه این انتصاب تهدیدی است که تعهد کلیدی را که در اولین سخنرانی سوناک داده شده بود، تضعیف می‌کند. به عنوان نخست وزیر

یکی از نمایندگان ناراضی گفت: «این انتصاب مرزی است که روح تعهد او برای بازگرداندن یکپارچگی را شکسته است. او باید برای مدتی در کنار زمین می‌بود و سپس در موقعیت پایین‌تری به عقب برمی‌گشت – نه در عرض شش روز.» دیگری آهی کشید که براورمن «به سختی یکی از افراد معقول بود، اما باید به آن طرف حزب التماس می کرد».