بزرگترین خواربارفروش کانادا در میان اتهامات سودجویانه قیمت ها را مسدود می کند | کانادا

بزرگترین خواربارفروش کانادا در بحبوحه اتهامات سودجویی و تشدید بحران هزینه زندگی – و تحقیقات پارلمانی در مورد صنعت خرده فروشی مواد غذایی، از توقف قیمت ها در خط تولید ارزان قیمت خود خبر داده است.

ارقام تورم در روز چهارشنبه نشان داد که قیمت مواد غذایی در این کشور نسبت به ماه گذشته 11.4 درصد افزایش یافته است و همچنان به افزایشی که در بیش از چهار دهه گذشته دیده نشده است، ادامه دارد.

هزینه های انرژی و مسکن در ماه های اخیر افزایش یافته است، اما رهبران سیاسی کانادا شدیدترین حملات خود را بر سه شرکت مواد غذایی این کشور متمرکز کرده اند و از افزایش سود آنها در میان تورم بالا سخن می گویند.

اوایل این هفته، Loblaw Companies – که مالک بیش از 20 فروشگاه زنجیره‌ای مواد غذایی و سوپرمارکت‌ها است – اعلام کرد که تا 31 ژانویه 2023 قیمت‌های نام تجاری خانه خود را که شامل بیش از 1500 کالا می‌شود، محدود خواهد کرد.

گالن وستون، رئیس شرکت، این اقدام را راهی برای محافظت موقت از مشتریان در برابر اثرات تورم توصیف کرد و نوشت که هزینه‌ها به طرز دیوانه‌کننده‌ای خارج از کنترل او هستند.

سیلوین چارلبوا، استاد توزیع و سیاست گذاری مواد غذایی در دانشگاه دالهوسی، گفت: «بسیاری از کانادایی ها در حال حاضر با مشکل مواجه هستند و برای یک خواربارفروش مهم بود که نسبت به مردم همدلی نشان دهد. اما حدود یک ماه دیر بود و در روزی که پارلمان تصمیم گرفت درباره بررسی تورم رای دهد.

برخی دیگر این اقدام را به عنوان یک ترفند تبلیغاتی رد کردند.

این اطلاعیه تایید می کند که سوپرمارکت ها در تعیین قیمت ها آزادی عمل دارند. جیم استنفورد، اقتصاددان و مدیر مرکز کار آینده، می‌گوید: آنها فقط واسطه‌های بی‌گناهی نیستند که مجبور شده‌اند هزینه‌های ورودی بالاتری را به مصرف‌کنندگان منتقل کنند و در واقع تصمیم‌های استراتژیک در مورد قیمت‌ها و آنچه بازار متحمل خواهد شد، می‌گیرند.

رقیب زنجیره مواد غذایی مترو حرکت Loblaw را به عنوان یک “استاندارد صنعت” رد کرد. مترو فوراً اعلام نکرد که از این روش پیروی خواهد کرد، بلکه صرفاً این پیشنهاد را مطرح کرد که می‌تواند اتهامات مربوط به تثبیت قیمت‌ها را در کشوری که بزرگترین خواربارفروشان قبلاً به تبانی در قیمت‌گذاری نان برای بیش از یک دهه اعتراف کرده‌اند، برانگیزد.

استنفورد گفت: «این کاملاً آنچه را که ما قبلاً در مورد تجارت خواربارفروشی می دانیم تأیید می کند – این یک انحصارطلبی دنج است. «به طور صریح یا ضمنی، سه زنجیره بزرگ که بر صنعت در کانادا تسلط دارند، همیشه با هم همکاری می‌کنند – نه فقط در تعیین قیمت‌های مصرف‌کننده، بلکه در تعیین قیمت‌ها برای تأمین‌کنندگان و دسترسی برای تأمین‌کنندگان، و البته تعیین دستمزد کارگران».

شرکت‌های Loblaw به درخواست آبان نیوز برای اظهارنظر در مورد زمان اعلام پاسخی ندادند، اما در بیانیه‌ای به رسانه‌های کانادایی گفتند تصمیم آنها برای توقف قیمت‌ها “بی سابقه” بود.

در سال 2018، دفتر رقابت این کشور متوجه شد که خواربارفروشان و شرکت‌های نان برای اصلاح قیمت‌ها تبانی کرده‌اند که منجر به جریمه‌های میلیون‌ها نفر شد.

سه زنجیره عمده خواربارفروشی کشور (که دو تای آنها توسط خانواده های میلیاردر کنترل می شوند) در سال 2020 خشم بیشتری را برانگیختند، زمانی که آنها متعهد شدند که به کارگران خط مقدم افزایش “حقوق قهرمانان” در طول همه گیری کروناویروس ارائه دهند – فقط چند ماه بعد این برنامه پایان یافت.

جگمیت سینگ، رهبر حزب دموکراتیک نوین، به عنوان تندروترین منتقد این صنعت ظاهر شده است و ادعا می کند که این صنعت ناشی از “تورم طمع” است.

فقط یک یادآوری – سه فروشگاه مواد غذایی برتر مجموع سود خالص 2.3 میلیارد دلاری را در سال 2022 تاکنون گزارش کرده اند. این 228 میلیون دلار بیشتر از سال قبل است – 228 میلیون دلار که آنها از شما به عنوان یک مصرف کننده گرفتند. “مدیران عامل از تورم برای سرپوش گذاشتن بر طمع خود استفاده می کنند.”

سینگ همچنین نوشت: «تصادفی نیست» که Loblaws کمی قبل از اینکه پارلمان به اتفاق آرا به برگزاری جلسات استماع در مورد سود شرکت‌ها – از جمله صنعت خواربارفروشی – رأی دهد، اعلام کرد.

او در توییتی نوشت: «فشار کار می‌کند».

یکی از اقتصاددانان استدلال کرد که خواربارفروشی‌ها از همه‌گیری و تورم سود برده‌اند – اما نه آن‌طور که عموم مردم معمولاً به آن مشکوک هستند.

ترور تومب، استاد دانشگاه کلگری، گفت: «مسائل پیچیده اغلب توسط سیاستمداران به شدت ساده‌سازی می‌شوند. “و مشکلات پیچیده نیاز به پاسخ های سیاستی بسیار ظریف تر دارند.”

تامبه به حاشیه سود صنعت اشاره می کند که در سه ماهه اخیر کاهش یافته است.

او گفت که توضیح پشت افزایش سود اخیر که باعث خشم قانون‌گذاران شد، این واقعیت است که مردم خواربار بیشتری می‌خرند. هزینه‌های بالاتر الگوی هزینه‌ها را تغییر داده است، به این معنی که مردم از برخی تجملات مانند غذا خوردن در رستوران‌ها کم می‌کنند. در عوض، آنها مواد غذایی بیشتری می خرند.

تامب گفت اپتیک ضعیف این صنعت – سابقه تبانی پذیرفته شده و این واقعیت که خانواده های میلیاردر بزرگترین زنجیره های مواد غذایی کشور را کنترل می کنند – کمکی نمی کند.

تورم یکی از این مسائل بزرگ و پیچیده جهانی است و این چیزی نیست که با اشاره انگشت به سمت خرده فروشان مواد غذایی حل شود.

استنفورد مخالف است.

سوپرمارکت ها بسیار سودآور هستند. این یک عمل پوستی نیست.» وی افزود که سود از ابتدای وحشت دو برابر شده است.

“آنها از شرایط منحصر به فرد در همه گیری استفاده کرده اند تا حاشیه های خود را چاق کنند. بخشی از آن ناامیدی مردم است که وقتی نمی‌توانستید دستمال توالت یا سایر اقلام اولیه را با کمبود تهیه کنید، احساس می‌کردند.»

اما او و تامبه توافق کردند که صنعت خواربارفروشی در میان سودهای فزاینده شرکت‌های انرژی مورد توجه و بررسی نامتناسبی قرار می‌گیرد.

خرید خواربارفروشی یک دید نمادین دارد زیرا ما اغلب آنجا هستیم. استنفورد گفت و ما باید به جاهای دیگر که حتی بدتر هستند اشاره کنیم. اما این بدان معنا نیست که ما نباید به سوپرمارکت های مواد غذایی نگاه کنیم.