“بخشی از کورنوال که هیچ کس هرگز نمی بیند”: آینده فناوری پیشرفته برای استخراج لیتیوم و قلع | معدن

آ معدن مه آلود و بیش از حد رشد کرده در بخش آرامی از کورنوال مکان خوبی برای اندیشیدن به گذشته صنعتی بریتانیا است. اینجاست که معدنچیان از نیروی بخار، مواد منفجره و دست خود برای بیرون آوردن خاک رس چینی برای سرامیک استفاده کردند. این صنعت به انقلاب صنعتی کمک کرد و برای مدت کوتاهی Redruth را به یکی از ثروتمندترین مکان‌ها در بریتانیا تبدیل کرد.

معدن همچنین مکان بسیار خوبی برای اندیشیدن به آینده صنعتی بریتانیا است. کورنیش لیتیوم، یک استارت‌آپ بریتانیایی، یکی از مجموعه‌ای از کسب‌وکارهایی است که امیدوارند معدن‌کاری بریتانیا را در بحبوحه تقلای جهانی برای مواد معدنی باتری که برای گذار از سوخت‌های فسیلی حیاتی هستند، احیا کنند.

تغییر به سمت خودروهای الکتریکی صنعت خودروسازی را متحول کرده است. همچنین تلاشی برای مواد معدنی که در هر وسیله نقلیه استفاده می شود، آغاز کرده است. این مقاله، دومین مقاله در Electric Dreams، مجموعه‌ای است که تلاش‌های بریتانیا برای نجات صنعت خودروی خود با ایجاد صنعت باتری خودرو را بررسی می‌کند، به بررسی چگونگی امیدواری شرکت‌های معدنی برای ارائه اولین مرحله از زنجیره تامین می‌پردازد: مواد معدنی که بسیار مهم خواهند بود. به هر باتری ماشین

در حال حاضر کارخانه‌های باتری در بریتانیا در حال راه‌اندازی هستند، شرکت چینی Envision در ساندرلند و استارت‌آپ تحت فشار Britishvolt در نورثامبرلند هر دو شروع به کار ساختمانی کرده‌اند. باتری ها و خودروهای الکتریکی که آنها می سازند به منابع ثابت مواد معدنی با عیار بالا نیاز دارند: کبالت، نیکل، منگنز، قلع، اما مهمتر از همه لیتیوم.

نیل الیوت، مدیر توسعه شرکت Cornish Lithium، در معدن Trelavour، چند مایلی دورتر از Redruth، گفت: “این بخشی از کورنوال است که هیچ کس هرگز نمی بیند.”

این شرکت امیدوار است که این تجارت تا سال 2026 شروع به تولید لیتیوم قابل استفاده کند و در نهایت میلیون ها تن سنگ را جابجا کند و 120 متر را کند. این معدن که به تازگی از حمایت مالی دولت بریتانیا برخوردار شده است، حدود 300 شغل ایجاد می کند و جایگزینی برای کار گردشگری فصلی است.

باتری لیتیوم یونی تنها در دهه 1980 اختراع شد و تقاضا برای این فلز قبلاً عمدتاً به سرامیک، گریس و داروهای ضد افسردگی محدود می شد – اگرچه مقدار کمی نیز در Trelavour برای کنترل سطح دی اکسید کربن در زیردریایی های هسته ای بریتانیا استخراج شد. گسترش عظیم صنعت باتری آن را تغییر داده است.

بسیاری از مواد باتری در صادرکنندگان کالاهای بزرگ و کم جمعیت با منابعی مانند سنگ‌های لیتیوم اسپودومن استرالیا، آب نمک شیلی و کوه نیکل روسیه استخراج می‌شوند. چین همچنین مشتاق است تا از ذخایر لیتیوم خود استفاده کند.

چالش ها از مواد معدنی به معدنی دیگر متفاوت است. کمپین‌ها نگرانی‌های زیست‌محیطی پایدار در مورد استخراج نیکل در اندونزی و روسیه را گزارش کرده‌اند. بزرگترین ذخایر کبالت در جمهوری دموکراتیک کنگو یافت می‌شود، جایی که در معادن صنایع دستی و در مقیاس کوچک می‌توان سوء استفاده‌هایی مانند کار کودکان را باز کرد.

صنعت باتری در بریتانیا احتمالا همیشه به منابع خارج از کشور وابسته است. با این حال، معدنچیان در بریتانیا امیدوارند که تقاضای فزاینده برای خودروهای الکتریکی، هر کدام با چند کیلوگرم فلز باتری، قیمت‌ها را در سطح سودآوری برای معادن کوچک‌تر و در نتیجه کم‌هزینه‌تر حفظ کند.

در چند مایلی دورتر از Trelavour، بدنه سر South Crofty بر فراز روستای Pool قرار دارد. در اینجا Cornish Metals امیدوار است معدن قلع را که در سال 1998 رها شد، بازگشایی کند. با این حال، این معدن هنوز چهار سال تا تولید فاصله دارد.

ریچارد ویلیامز، مدیر اجرایی کورنیش متالز، گفت که رونق خودروهای برقی و وسایل شخصی در طول همه‌گیری همه‌گیر باعث تغییر بازی برای شرکت‌های فلزی شده است. این بدان معناست که تا زمانی که جوامع محلی معادن جدید را بپذیرند، پروژه ها در بریتانیا می توانند از نظر مالی قابل دوام باشند.

ویلیامز گفت: “مردم باید شکاف بین نمبییسم و ​​این واقعیت را که همه خواهان یک خودروی الکتریکی جدید و فناوری جدید هستند پر کنند.” و افزود که این معدن می تواند 300 شغل دیگر ایجاد کند.

کورنیش لیتیوم تلاش‌های پشت سر هم در جستجوی سود را دنبال می‌کند: بازگشایی یک معدن خاک رس چینی از کار افتاده برای استخراج لیتیوم نادیده گرفته شده، و استخراج لیتیوم از آب نمک زمین‌گرمایی – که توسط رادیواکتیویته طبیعی در گرانیت گرم می‌شود.

در سایت زمین گرمایی، ریچارد تامپسون، مدیر پروژه کورنیش لیتیوم، به «گاله‌های غرق‌کننده ما» اشاره می‌کند. ظاهر می تواند فریبنده باشد: سوراخ به اندازه بشقاب بیش از 800 متر کشیده شده است. این گمانه در عمق گرانیت حفر می شود تا مخازن زیرزمینی باستانی آب نمک حاوی نمک های لیتیوم محلول را بیرون بکشد. این مکان‌ها تا حدی به لطف نقشه‌های ویکتوریایی فوق‌العاده دقیق معادن قبلی که اشاره می‌کردند آب‌ها «غنی از لیتیا» بودند، انتخاب شدند.

Cornish Lithium در حال آزمایش با روش‌های شیمیایی مختلف برای استخراج لیتیوم پس از کشیدن آب به سطح است – و همچنین در حال بررسی چگونگی فروش گرمای زمین گرمایی به صنعت و حتی پروژه‌های مسکونی اطراف است.

با توجه به ضرورت تولید خودروهای باطری برای جایگزینی موتورهای احتراق داخلی آلاینده، چشم‌انداز کمی برای تولیدکنندگان در بریتانیا و اروپا وجود دارد که به تامین‌کنندگان بزرگ خارج از کشور وابسته نباشند. کاسپار راولز، مدیر ارشد داده در Benchmark Mineral Intelligence، یک شرکت داده، گفت: پروژه‌های معدنی بریتانیا و اروپا احتمالاً بازیگران حاشیه‌ای خواهند بود.

وی گفت: «بریتانیا و اروپا به عنوان یک قاره دامنه نسبتاً محدودی برای خودکفایی بر مبنای منطقه ای دارند. منابعی که در دسترس هستند معمولاً هزینه بیشتری خواهند داشت و سیاستگذاران بریتانیا و اتحادیه اروپا تاکنون علاقه زیادی به تشویق پردازش مواد باتری نشان نداده‌اند.

راولز گفت: «تسلط چین در سراسر زنجیره تأمین یک نگرانی عمده است.

در هر صورت، بنچمارک و برخی دیگر از تحلیلگران از جمله آن‌ها در بانک سرمایه‌گذاری Evercore ISI بر این باورند که کسری لیتیوم احتمالاً در چند سال آینده باقی خواهد ماند – اگرچه گلدمن ساکس در اوایل سال جاری با پیش‌بینی عرضه بیش از حد بازار، قیمت‌ها را پایین آورد. .

الیوت Cornish Lithium گفت: “این تصور غلط وجود دارد که مقدار زیادی لیتیوم در آنجا وجود دارد، بنابراین مشکلی ایجاد نخواهد کرد.” “بله، مقدار زیادی لیتیوم وجود دارد، اما این مشکل در حال تبدیل آن به شکل قابل استفاده است.”

طبق گزارش Refinitiv، قیمت‌های نقطه‌ای کربنات لیتیوم از کمتر از 100,000 یوان چین (12,200 پوند) در هر تن تا اوت 2021 به بیش از 500,000 یوان تا اکتبر افزایش یافته است.

Redruth و Camborne در نزدیکی آن، محل مدرسه معادن، حاوی برخی از محروم‌ترین بخش‌های بریتانیا هستند. مجسمه یک معدنچی که بر فراز خیابان ساکت و آرام Redruth خودنمایی می‌کند، نمادی است که از دوران شکوفایی معدن‌کاری آن از دست رفته است – و شاید آنچه می‌توان به دست آورد، حتی اگر بریتانیا یک بازیکن حاشیه‌ای باقی بماند.

برخی مخالفت‌های محلی با پروژه‌های معدنی در کورنوال وجود داشته است، اما کیم کانچی، مدیر اجرایی اتاق بازرگانی کورنوال، پیشنهاد می‌کند که سابقه طولانی معدن در این منطقه به این معنی است که ساکنان ممکن است نسبت به پروژه‌های جدید بازتر باشند، حتی اگر هزاران پروژه را تحویل ندهند. از مشاغل مانند گذشته

کانچی گفت: «مکان هایی مانند Redruth از زمان بسته شدن معادن، موج خود را از دست داده اند. ما بسیار خوشبین هستیم که این می تواند اوج یک دوره طلایی دیگر برای کورنوال باشد.